Ὁ ἅγιος Πορφύριος ὡς Παιδαγωγός εἰς Χριστόν:Ἡ ἐγκράτεια στόν Γάμο.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ὁ ἅγιος Πορφύριος ὡς Παιδαγωγός εἰς Χριστόν:Ἡ ἐγκράτεια στόν Γάμο.Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Τό νόημα τῆς ζωῆς μας . + π.Ἀντωνίου Ἀλεβιζόπουλου

 Απόσπασμα από το τελευταίο βιβλίο του μακαριστού

 + π.ΑΝΤΩΝΙΟΥ ΑΛΕΒΙΖΟΠΟΥΛΟΥ
 ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

Για το σύγχρονο άνθρωπο τίθενται βασικά ερωτήματα, που αναφέρο νται στην ίδια του την ύπαρξη· από που έρχομαι; που πηγαίνω; Σ 'αυτά τα ερωτήματα προσπαθήσαμε να δώσουμε απάντηση στο φως της Ορθοδοξίας.

 Ο άνθρωπος δεν είναι άναρχος· έχει αρχή. Δεν μπορεί να δώσει ο ίδιος βαθύτερο νόημα στη ζωή. Αυτό το προσδιορίζει ο Δημιουργός του. Η αρχή του ανθρώπου βρίσκεται στη βούληση του Θεού· όχι στη φύ ση Του. Δεν είναι "προβολή" ή "εκροή" μιας κάποιας υπερβατικής Αρχής, αλλά καρπός της Θείας βουλής και της θεϊκής αγάπης· δεν είναι αποτέλεσμα "ανάγκης" στη ζωή του Θεού, αλλά αποτέλεσμα ελευθερίας.

 Η υπαρξιακή ταυτότητα του ανθρώπου εκφράζεται με τον όρο "κατ' εικόνα Θεού".

Ποιά ἔργα εἶναι καλά καί ἄξια μισθοῦ ἀπό τόν Κύριο.

«Πόση είναι η θεϊκή ευσπλαχνία απέαντί μας!» ἀναφωνεῖ ὁ Ἅγιος Μακάριος ὁ Αἰγύπτιος, καί συνεχίζει: «Με τόσο μεγάλη φιλανθρωπία και αγαθότητα έκανε συγκατάβαση στους ανθρώπους ο Κύριος, ώστε υποσχέθηκε να μην παραβλέψει κανενός αγαθού έργου το μισθό, αλλά να μας ανυψώσει από τις μικρές στις μεγάλες αρετές, έτσι που και ένα ποτήρι κρύο νερό αν δώσει κανείς, να μην του στερήσει την ανταπόδοση.
Γιατί είπε: «Όποιος δώσει σε κάποιον ένα ποτήρι κρύο νερό, μόνο επειδή είναι μαθητής μου, σάς βεβαιώνω ότι δε θα χάσει το μισθό του» (Ματθ. 10, 42), και πάλι: «Εφόσον το κάνατε σ' έναν από αυτούς, σ' εμένα το κάνατε»(Ματθ. 25, 40). Μόνον ό,τι γίνεται, να γίνεται γιατί το θέλει ο Θεός και όχι για δόξα ανθρώπινη.

Περί ἀνθρωπαρέσκειας καί κενοδοξίας

ΠΕΡΙ ΑΝΘΡΩΠΑΡΕΣΚΕΙΑΣ ΚΑΙ ΚΕΝΟΔΟΞΙΑΣ

Ἀββᾶς Ἀμμωνᾶς

Χαίρετε ἐν Κυρίῳ, τιμιώτατοι ἀδελφοί.

Γράφω σέ σᾶς πού ἀγαπᾶ ὁ Θεός καί πού ἀναζητᾶτε τόν Κύριο ὁλόψυχα καί ἀληθινά. Ὅσοι προσεύχονται μέ τόν τρόπο αὐτό εἰσακούονται ἀπό τόν Θεό καί εὐλογοῦνται σέ ὅλα τά ἔργα τους καί ἐκπληρώνονται ὅλα τά αἰτήματα, γιά τά ὁποῖα Τόν παρακαλοῦν. Ὅσοι ὅμως δέν προσεύχονται ὁλόψυχα, ἀλλά μέ δισταγμό, καί ἐργάζονται γιά νά δοξασθοῦν ἀπό τούς ἀνθρώπους, αὐτοί δέν εἰσακούονται ἀπό τόν Θεό, σέ ὅσα Τόν παρακαλοῦν. Μᾶλλον Τόν ἐξοργίζουν μέ τά ἔργα τους, καθως ἔχει γραφῆ: «Ὁ Θεός διεσκόρπισεν ὀστᾶ ἀνθρωπαρέσκων» (Ψαλμ. 52 : 6).

Βλέπετε πόσο ὁ Θεός ὀργίζεται γιά τά ἔργα τους καί δέν ἱκανοποιεῖ κανένα ἀπό τά αἰτήματα, πού Τοῦ ζητοῦν, καί ἐπί πλέον τούς ἐναντιώνεται. Καί τοῦτο διότι δέν ἐκτελοῦν μέ πίστι τό ἔργο τους, ἀλλά μέ ἀνθρωπαρέσκεια.

Ἡ ἀρετή δέν ζητᾶ ἐπαίνους τῶν ἀνθρώπων (Ἁγίου Νεῖλου)

«Γι αυτό αυτός που αρχίζει να ασκεί την αρετή, να υπολογίζει και τον εναντίον της αρετής επερχόμενο πόλεμο, για να μη εμφανιστεί αγύμναστος και ως απροετοίμαστος να νικηθεί. Γιατί, αν και είναι αξιέπαινη η ανδρεία και η ειρήνη της αρετής, όμως υπερεπαινετή είναι η ανδραγαθία της, και μάλιστα όταν επίκειται πόλεμος.

Γιατί αυτό είναι η αρετή, όχι μόνο με εκείνα που κάνει, αλλά και με τα δεινά από τα οποία πολεμείται, αυτός που μέσα από πολλούς πολέμους νίκησε τα πάθη, είναι απαθής, ενώ εκείνος που λέγει, ότι κατόρθωσε την αρετή χωρίς να πολεμήσει, αυτός είναι εμπαθής. 

Γιατί ανάλογη προς την παράταξη της ενάρετης στρατηγικής, αντιπαρατάσσεται και η κακία των αντιθέτων. Η καρδιά που δεν έχει πόλεμο, παύει να βρίσκεται στην αρετή. Γιατί η αρετή έλαβε το όνομά της από τα τρόπαια των πράξεων. 

Τό κενόδοξο ντύσιμο τῶν ἀνθρώπων - Ἅγιος Νικόλαος Βελιμίροβιτς

Στην εποχή μας το κενόδοξο ντύσιμο των ανθρώπων είναι φαινόμενο με ιδιαίτερη έξαρση. Αυτός που δεν έχει κάτι άλλο για να καμαρώσει, καυχιέται για το ντύσιμό του. Όμως ο άνθρωπος που έχει κάτι πολυτιμότερο από τα ρούχα για να καμαρώσει, δεν γίνεται υπερήφανος. Όπως το χρυσάφι δεν βρίσκεται στην επιφάνεια της γης, έτσι και η πνευματική αξία ενός ανθρώπου δεν προβάλλεται εξωτερικά. Λέγεται πως, κάποτε, κάποιος διακεκριμένος φιλόσοφος είδε ένα νέο άνδρα που καυχιόταν για την αμφίεσή του. Τον πλησίασε λοιπόν ο φιλόσοφος και του ψιθύρισε στ’ αυτί: «Την ίδια προβιά φορούσε προηγουμένως ένα κριάρι• κι όμως κριάρι παρέμεινε!».

Ὅποιος αἰσθάνθηκε τίς ἁμαρτίες του

Ὅποιος αἰσθάνθηκε τίς ἁμαρτίες του, εἶναι ἀνώτερος ἀπό ἐκεῖνον πού ἐγείρει νεκρούς μέ τήν προσευχή του μέσα στήν κοινωνία τῶν πολλῶν. Ὅποιος στενάζει μιά ὥρα γιά τήν ψυχή του, εἶναι ἀνώτερος ἀπό ἐκεῖνον πού ὠφελεῖ ὅλον τόν κόσμο μέ τήν ἐμφάνισή του.

Πάθη - κατάθλιψη.Κατάθλιψη καί καταθλιπτικοί. Οἱ κατήγοροι τοῦ Θεοῦ!

Οποιος  νίκησε  τα  πάθη,  αυτός  νίκησε  και  τη  θλίψη. Οποιος  νικιέται  απο  τα  πάθη,  δεν  θ' αποφύγει  τα  δεσμά  της  θλίψης. Οπως  ο  άρρωστος  φαίνεται  απο  το  χρώμα  του  προσώπου του, ετσι  και  ο  εμπαθής  απο  την  κατάθλιψη.

Κατάθλιψη και καταθλιπτικοί. Οι κατήγοροι του Θεού!

Οι  λεγόμενοι  νηπτικοί  πατέρες  της  περισπούδαστης  φιλοκαλίας  αναφέρονται  συχνά  στ' αποτελέσματα  της  βαθιάς  θλίψης, της  ακηδίας, της  ανυπόφορης  στενοχώριας  που  μαστίζει  και  ταλαιπωρεί  τόσο  τον  άνθρωπο  και μεις  σήμερα  την  ονομάζουμε  κατάθλιψη.
Η  κατάθλιψη  σκοτεινιάζει  την  ψυχή, εμποδίζει  να  σκεφθεί  ορθά  ο  νους  και  να  εργασθεί  δημιουργικά. δεν  τον  αφήνει  στη  μελέτη  και  τη  διδαχή, στην  πραότητα  και  την  υπομονή, αλλά  τον  παρακινεί  στη  νευρικότητα  στο  άγχος  και  την  απομόνωση.

Ὁμιλία τοῦ Ἀρχιμ/τη Σάββα Ἁγιορείτη στήν Κατερίνη μέ θέμα «Ἡ ἐλευθερία τῆς ψυχῆς»

Ὁμιλία τοῦ Ἀρχιμ/τη Σάββα Ἁγιορείτη στήν Κατερίνη μέ θέμα «Ἡ ἐλευθερία τῆς ψυχῆς»

Τήν Παρασκευή 28 Ὀκτωβρίου 2016 καί ὥρα 18.00 μ.μ., στόν Πνευματικό κέντρο τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ Ἁγίου Χαραλάμπους Κατερίνης,  , ὁ Ἀρχιμ/της Σάββας Ἁγιορείτης, θά ἀναπτύξει τό θέμα: «Ἡ ἐλευθερία τῆς ψυχῆς».

Ἡ Ἁγία Σκέπη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου (1/ 28 Ὀκτωβρίου).

Ἡ Ἁγία Σκέπη τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου (1/ 28 Ὀκτωβρίου).

Πνευματικές ἐμπειρικές συμβουλές γύρω ἀπό τούς πειρασμούς καί τίς θλίψεις

Του Αγίου Ισαάκ του Σύρου (http://impantokratoros.gr/4EE4196D.el.aspx)

* Όπως πλησιάζουν τα βλέφαρα το ένα το άλλο, έτσι και οι πειρασμοί είναι κοντά στους ανθρώ­πους. Και αυτό το οικονόμησε ο Θεός να είναι έ­τσι, με σοφία, για να έχουμε ωφέλεια. για να κρού­εις δηλ. επίμονα, εξαιτίας των θλίψεων, τη θύρα του ελέους του Θεού και για να μπει μέσα στο νου σου, με το φόβο των θλιβερών πραγμάτων, ο σπό­ρος της μνήμης του Θεού, ώστε να πας κοντά του με τις δεήσεις, και να αγιασθεί η καρδιά σου με τη συνεχή ενθύμησή του. Και ενώ εσύ θα τον παρακα­λείς, αυτός θα σε ακούσει...
* Ο πορευόμενος στο δρόμο του Θεού πρέπει να τον ευχαριστεί για όλες τις θλίψεις που τον βρί­σκουν, και να κατηγορεί και να ατιμάζει τον αμελή εαυτό του, και να ξέρει ότι ο Κύριος, που τον αγα­πά και τον φροντίζει, δε θα του παραχωρούσε τα λυπηρά, για να ξυπνήσει το νου του, αν δεν έδειχνε κάποια αμέλεια.

Ἀποφθέγματα Πατέρων περὶ ἀνεξικακίας.

Εἶπε ὁ ἀββᾶς Ζήνων:

«Ἐκεῖνος ποὺ θέλει ν᾿ ἀκούσει γρήγορα ὁ Θεὸς τὴν προσευχή του, μόλις σταθεῖ ὄρθιος καὶ ὑψώσει τὰ χέρια του γιὰ νὰ προσευχηθεῖ πρὸς τὸ Θεό, πρὶν ἀπ᾿ ὅλα καὶ προτοῦ ἀκόμα εὐχηθεῖ γιὰ τὴ δική του ψυχή, ἂς προσευχηθεῖ ἀπὸ τὰ κατάβαθα τῆς ψυχῆς του γιὰ τοὺς ἐχθρούς του. Καὶ μ᾿ αὐτή του τὴν πράξη, γιὰ ὅτι κι ἂν παρακαλέσει τὸ Θεό, θὰ εἰσακουστεῖ».

Ἐνῷ καθόταν κάποτε ὁ ἀββᾶς Ἰωάννης ὁ Κολοβὸς μπροστὰ ἀπὸ τὴν ἐκκλησία, τὸν περιτριγύρισαν οἱ ἀδελφοὶ καὶ τοῦ ἐμπιστεύονταν τοὺς λογισμούς τους. Τὸν εἶδε κάποιος ἀπ᾿ τοὺς Γέροντες καὶ ἐπειδὴ πολεμήθηκε ἀπὸ φθόνο, τοῦ εἶπε:

Ἕνας ἀνεξίκακος καί ὑπομονετικός γέροντας

Είναι πράγματι ψυχικός άθλος, όταν ένας άνθρωπος, ενώ βρίσκεται στην γεροντική ηλικία και έχοντας μεγαλώσει παιδιά, καταλήξει σε γηροκομείο, να καταφέρει ν’ αποβάλλει από την ψυχή του την πικρία της εγκατάλειψης. Και όχι μόνον αυτό, αλλά να δικαιολογεί τα παιδιά του πώς δεν ήθελαν να τον πάνε στο Γηροκομείο, αλλά τους ανάγκασαν οι περιστάσεις!

Μεγάλη αρετή ανεξικακίας, καρτερίας, χριστιανικής μεγαλοψυχίας! Λίγοι αριστεύουν στο ψυχικό αυτό άθλημα. Κι όμως, θα ήταν τόσο ωφέλιμο για την ψυχή τους να το επιτύχουν όλοι! Ανεξάρτητα αν τα παιδιά πρέπει να κάνουν το παν για ν’ αποφύγουν αυτή τη λύση, που συνήθως πικραίνει πολύ τους γονείς, στους οποίους οφείλεται τιμή, στοργή και κατανόηση. Το γήρας είναι γεγονός πώς έχει ανάγκη στοργικών Κυρηναίων και όχι αδιάφορων και μερικές φορές κι άσπλαχνων επαγγελματιών…

Πάντως , ο παππούς αυτής της αληθινής ιστορίας ήταν ένας απ’ αυτούς τους αγιασμένους γέροντες, που είναι γεμάτοι στοργή, καρτερία, ανεξικακία!

Ἡ ζημιά πού προκάλεσε ἕνας χωρικός στά κτήματα τῆς Μονῆς τοῦ Ὁσίου Δαβίδ τοῦ Γέροντος

Ο Γέρων Ιάκωβος δεν θεώρησε σκόπιμο να αφήσει απαρατήρητη τη ζημιά που προκάλεσε κάποιος χωρικός στα χτήματα της Μονής. Γιατί θεωρούσε ότι η περιουσία της Μονής δεν είναι δική του αλλά του αγίου (στην προκείμενη περίπτωση του Οσίου Δαβίδ).

Κάποιο απόγευμα, τον επεσκέφθη στην Μονή ένας χωρικός της περιοχής, μεγάλης ηλικίας, ο οποίος του είπε: «Έμαθες τα νέα Γέροντα; Ποιά νέα βρε; Δεν έμαθες ότι κόψανε τις ελιές από το κτήμα της Μονής στο γυαλό και κάνανε καμίνι; Και ρίξανε πάνω στους κομμένους κορμούς χώμα για να μην φαίνονται. Όχι δεν έμαθα, αλλά ποιος τις έκοψε; Ξεύρω κι εγώ Γέροντα, ρώτησε στο χωριό να μάθεις».

Στενοχωρήθηκα πολύ, κύριε Δημήτρη μου, και δεν ήξερα τί να κάνω· καλόγερος άνθρωπος να τρέχω στις αστυνομίες και τα αγρονομεία, να κάνω μηνύσεις και δικαστήρια.

Είναι αυτά πράγματα για μένα; Πάνω στην απελπισία μου σκέφθηκα τον Όσιο Δαβίδ, ιδρυτή και προστάτη της Μονής.

Ἡ κατάκριση φέρνει τήν ἐγκατάλειψη τοῦ Θεοῦ

Διδαχές Αγίου Σεραφείμ του Σάρωφ

Μη κατακρίνεις κανένα, κι αν ακόμα τον βλέπεις με τα ίδια σου τα μάτια να αμαρτάνει. Λέει ο Κύριος: «Μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε»

Γιατί κρίνουμε τους αδελφούς μας; Διότι δεν προσπαθούμε να γνωρίσουμε τον εαυτό μας. Όποιος καταγίνεται με τη γνώση του εαυτού του δεν προλαβαίνει να παρατηρεί τους άλλους. Κατάκρινε τον εαυτό σου και θα παύσεις να κατακρίνεις τους άλλους.

«Καθόλου δέν πρέπει νά θυμώνει κανείς μέ ἄνθρωπο ἤ νά βάζει τίς φωνές. Τί γεννᾶ τόν θυμό, καί τί τόν θεραπεύει.»

Τοῦ ἀββά Κασσιανοῦ

Αὐτός πού θέλει νά ἀγωνιστεῖ στόν πνευματικό ἀγώνα σύμφωνα μέ τούς κανόνες, ἄς εἶναι ξένος ἀπό κάθε ἐλάττωμα ὀργῆς καί θυμοῦ, καί ἄς ἀκούσει τί ἐντολή τοῦ δίνει τό “σκεῦος τῆς ἐκλογῆς”¹, ὁ Παῦλος: «Κάθε ἔχθρα καί ὀργή καί θυμός καί κραυγή καί βλασφημία», λέει, «νά φύγει μακριά ἀπό ἐσᾶς, μαζί μέ κάθε κακία»². Μέ τό νά πεῖ “κάθε...”, δέν μᾶς ἄφησε καμιά ἀφορμή θυμοῦ, εἴτε ὡς ἀναγκαία εἴτε ὡς εὔλογη.

Ὅποιος λοιπόν θέλει νά διορθώσει τόν ἀδελφό του πού σφάλλει, ἤ νά τοῦ ἐπιβάλει κάποια τιμωρία, ἄς φροντίσει νά κρατήσει τόν ἑαυτό του ἀτάραχο, μήν τυχόν, θέλοντας νά γιατρέψει ἄλλον, ἀρρωστήσει ὁ ἴδιος, καί ἔτσι τοῦ ποῦν τό γνωστό ρητό τοῦ Εὐαγγελίου: «Γιατρέ, γιάτρεψε τόν ἑαυτό σου»³ καί ἐπίσης: «Γιατί βλέπεις τό σκουπιδάκι στό μάτι τοῦ ἀδελφοῦ σου καί δέν νιώθεις ὁλόκληρο δοκάρι στό δικό σου μάτι;»⁴.

Προσευχή.Ἡ «προσευχή μέ λαχτάρα» εἶναι τό ἀντιφάρμακο στήν κατάθλιψη

   ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ 

 ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ 

6) Προσευχή

6^α) Ἡ «προσευχή μέ λαχτάρα» εἶναι τό ἀντιφάρμακο στήν κατάθλιψη.

Ὁ καλλίτερος καί ὁ πιό ἀποτελεσματικός τρόπος γιά νά ἀγαπήσει ὁ ἄνθρωπος τόν Θεό, ὥστε νά βγεῖ ἀπό τήν κατάθλιψη, εἶναι, σύμφωνα μέ τόν πολυχαρισματοῦχο Γέροντα Πορφύριο, ἡ «προσευχή μέ λαχτάρα».

Πρέπει ν’ ἀγαπήσουμε τόν Χριστό, δίδασκε ὁ σοφός καθοδηγητής π. Πορφύριος, ὅπως ἡ μάννα τό παιδάκι της· νά Τόν ἀγαπήσουμε μέ λαχτάρα.

Ἡ προσευχή θεραπεύει τόν καταθλιπτικό, διότι ὁδηγεῖ στήν πρός τόν Θεό ἀγάπη καί στήν γνήσια ταπείνωση. Στόν ταπεινό ἔρχεται ἡ Χάρη τοῦ Θεοῦ, πού αἰχμαλωτίζει τήν ψυχή του στό καλό, ἐλευθερώνοντάς τον ἀπό τήν κατάθλιψη.

Οἱ πειρασμοί καί οἱ διάφορες θλίψεις καί ἀδικίες πού μᾶς συμβαίνουν τείνουν νά ρίξουν τήν ψυχή σέ ἀκηδία. Τότε ἐπίσης θά πρέπει νά προσευχόμαστε.

Λέγει ὁ Μ. Ἀθανάσιος ὅτι πρέπει νά ἀκολουθοῦμε τό πρότυπο καί τήν πρακτική τοῦ Χριστοῦ μας, πού ἀποτυπώνεται στό ψαλμικό: ««Διεμερίσαντο τὰ ἱμάτιά μου ἑαυτοῖς...