«Νά ἀγαπᾶς τοὺς πειρασμούς. Νὰ εὐχαριστεῖς τὸν Θεὸ γιὰ τὸν πειρασμό σου» . Ἅγιος Γέροντας Πορφύριος

Νά ἀγαπᾶς τοὺς πειρασμούς

Μόνο ἕνα νὰ προσέξεις, μὲ συμβούλεψε ὁ Παππούλης. Νὰ ξεκαθαρίζεις τὶς σκέψεις σου, ποὺ ἀπὸ τὴν πολλή σου εὐαισθησία πιέζεσαι καὶ θλίβεσαι.
Νὰ τὶς διώχνεις, νὰ μὴν παραμένουν. Νὰ ἀγαπᾶς τοὺς πειρασμοὺς ποὺ ἔρχονται καὶ δὲ θὰ ταράζεσαι, οὔτε θὰ θλίβεσαι. Νὰ ἀγαπᾶς πολὺ ὅλους τοὺς ἀδελφοὺς τὸ ἴδιο. Νὰ ἀγαπᾶς πολὺ τὸν Γέροντα. Ἕνας Γέροντας, ἕνας Χριστός. - Πῶς θὰ ἀγαπήσω τοὺς πειρασμοὺς καὶ τὶς δυσκολίες;

Ἡ Κατάθλιψη εἶναι δαιμονική ἐπήρρεια

ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ 

Μέ τήν ὁρολογία τῶν ἁγίων Πατέρων ἡ κατάθλιψη θά μποροῦσε νά ὁρισθεῖ ὡς ἀκηδία, δαιμονική ἐνέργεια, αἰχμαλωσία ἀπό τούς λογισμούς, ἀπώλεια τῆς ὑπόστασής μας (δηλ. τοῦ προσώπου μας).

Ἔλεγε, ὁ μακαριστός π. Πορφύριος, ἀναφερόμενος σε μία γυναίκα πού εἶχε κατάθλιψη: «Αὐτή τυλιγμένη στό πάπλωμα, … νηστική, ζοῦσε, ἄς ποῦμε, τήν κατάθλιψη.

Εἶναι ἕνα αἴσθημα δυσάρεστο, τό ὁποῖο σε καταλαμβάνει, καί σέ καθηλώνει. Οὔτε νά σκεφθεῖς, οὔτε… Σκέφτεσαι αὐτό. Νομίζεις ὅτι ἐσύ σκέφτεσαι σοβαρά πράγματα. Ἐνῶ ἐσύ εἶσαι αἰχμάλωτος μιᾶς ἰδέας. Ἔχω πολλά νά σᾶς πῶ πάνω σ’ αὐτά πού ἔχω ἰδεῖ στή ζωή μου, ἀπό ἀνθρώπους, πού κατείχοντο ἀπό τέτοια συναισθήματα, δηλαδή σατανικά συναισθήματα.Δηλαδή ὁ διάβολος, ὁ κακός ἑαυ­τός μας, κατορθώνει καί παίρνει ἀπό τη μπαταρία τῆς ψυχῆς μας, πού ἔχει τή δύναμη γιά νά κάνομε τό καλό, τήν προσευχή, τήν ἀγάπη, τή χαρά, τήν εἰρήνη, τήν ἕνωσή μας μέ τό Θεό.

Γιατί εἶναι ἀναγκαῖες οἱ θλίψεις;

ΓIATI EIΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΘΛΙΒΕΤΑΙ Ο ΠΙΣΤΟΣ

Ἁγ. Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου

Γιατί εἶναι ἀνάγκη ὁπωσδήποτε νά θλίβεται ὁ πιστός; Διότι ὃλοι ὃσοι θέλουν νά ζοῦν μέ τήν εὐσέβεια, πού διδάσκει καί ἐμπνέει ὁ Χριστός, θά ὑποστοῦν διωγμούς. Καί πάλι. Παιδί μου, ἂν θέλεις νά ὑπηρετεῖς τόν Κύριό σου, προετοίμασε τήν ψυχή σου νά δεχθεῖ καί νά ἀντιμετωπίσει τόν πειρασμό, βάδιζε σωστά καί περίμενε καρτερικά (Σοφ. Σειρ. 2, 1-2). Εἶναι καλές οἱ προειδοποιήσεις ὃτι σύντομα στή ζωή μας θά πέσουμε σέ πειρασμούς καί θά δοκιμασθοῦμε σκληρά. Μεγάλη παρακίνηση καί φανερή παρηγοριά αὐτῆς τῆς ἀνάγκης εἶναι νά δοκιμάσουμε ἀμέσως κινδύνους.

Ἡ ἀντιμετώπιση τῶν θλίψεων καί ἡ προσευχή.

«Η ΠΑΡΗΓΟΡΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΕΥΧΗΣ»

Πῶς θά σωθοῦμε

Ἐπιλογή καί διασκευή ψυχωφελῶν κείμενων ἀπό τό βιβλίο «ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΣΩΤΗΡΙΑ»

τοῦ μοναχοῦ Ἀγαπίου Λάνδου τοῦ Κρητός

Δέν ὑπάρχει στόν κόσμο ὑψηλότερη ἐργασία ἀπό τήν προσευχή. Γιά τό μεγαλεῖο καί τή σπουδαιότητά της, τούς τρόπους καί τά ἀποτελέσματά της μᾶς μιλοῦν διεξοδικά οἱ ἱερές Γραφές καί οἱ ἅγιοι Πατέρες. Ἐδῶ τώρα θά τονίσουμε μόνο πόσο βοηθάει στίς θλίψεις.
 Πραγματικά, δέν ὑπάρχει πιό μεγάλη παράκληση ἀπό τήν καταφυγή στόν Κύριο μέ τήν προσευχή. «Στόν Κύριο προσευχήθηκα δυνατά, ὅταν μέ βρῆκαν θλίψεις, καί μέ ἄκουσε» λέει ὁ προφήτης Δαβίδ (Ψαλμ. 119, 1).
Αὐτό ἔκαναν ὅλοι οἱ ἅγιοι στίς θλίψεις τους, καί ἡ Θεία βοήθεια δέν ἀργοῦσε, ὅπως δέν ἀργεῖ ποτέ ν’ ἀνταποκριθεῖ στήν ἱκεσία τοῦ δίκαιου. Εἶναι, ἄλλωστε, ρητή ἡ ὑπόσχεση τοῦ Κυρίου: «Ζήτησε τή βοήθειά μου στή θλίψη σου, καί θά σέ γλυτώσω ἀπ’ αὐτήν» (Ψαλμ. 49, 15).

Ἐργασία καί προσευχή. Ἡ πρώτη διώχνει τήν πλήξη καί ἡ δεύτερη τή θλίψη.

Στό κακοτράχαλο μονοπάτι τῶν θλίψεων θυμόμαστε τόν Θεό καί ζητᾶμε ταπεινά τή βοήθειά Του.

«Η ΤΕΘΛΙΜΜΕΝΗ ΟΔΟΣ ΤΗΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΙΚΗΣ ΖΩΗΣ»
Ὁσίου Θεοφάνους τοῦ  Ἐγκλείστου
ΧΕΙΡΑΓΩΓΙΑ ΣΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΖΩΗ
[ἀποσπάσματα ἐπιστολῶν]

      Ἀπό τά πρῶτα βήματα τῆς χριστιανικῆς του ζωῆς ὁ ἄνθρωπος συναντάει πολλές δυσκολίες. Καί ὅσο προχωράει, τόσο μεγαλώνουν οἱ δυσκολίες. Τό εἶπε, ἄλλωστε, ὁ Κύριος: «Στενή ἡ πύλη καί τεθλιμμένη ἡ ὁδός ἡ ἀπάγουσα εἰς τήν ζωήν» (Ματθ. 7, 14).
Ὅποιος, λοιπόν, ἀποφασίζει νά τραβήξει αὐτόν τό δρόμο καί νά περάσει αὐτή τήν πύλη, πρέπει νά ὁπλιστεῖ μέ μεγάλη ἀνδρεία, γιά ν ἀντιμετωπίσει νικηφόρα κάθε λογῆς ἐπιθέσεις, ἀντιδράσεις, ἐμπόδια καί πειρασμούς .
Γι’ αὐτό κι ἐσεῖς τώρα προχωρῆστε μπροστά μέ θάρρος, μέ γενναιότητα καί σταθερότητα. Τρέξτε σάν τόν ἀπόστολο Παῦλο, πού ἔλεγε: «Οὕτω τρέχω, ὡς οὐκ ἀδήλως» (Α΄ Κορ. 9, 26). Δηλαδή: Νά, ἔτσι τρέχω, μέ τά μάτια στηλωμένα στό τέρμα. Σέ ποιό τέρμα; Σ’ ἐκεῖνο πού ποθεῖτε νά φτάσετε κι ἐσεῖς – στή θέα τοῦ Θεοῦ, στή μέθεξή Του, στή βασιλεία Του.

«Ἄν κάποιος σέ πικράνει σέ ὁ,τιδήποτε, νά μήν πεῖς τό παραμικρό» (Ἀββᾶς Ζωσιμᾶς)

ΚΕΦΑΛΑΙΑ ΩΦΕΛΙΜΑ

(ὑπέροχες συμβουλές γιά τήν ἀντιμετώπιση τῶν θλίψεων)

Ἀββᾶ Ζωσιμᾶ

Ἔλεγε ἀκόμα πώς, ὅ,τι κι ἄν συμβεῖ στόν ταπεινό, ἀμέσως καταφεύγει στήν προσευχή, καί ὅλους τούς θεωρεῖ σάν εὐεργέτες. Ἐμεῖς ξεφύγαμε ἀπό τόν δρόμο τῆς ἀλήθειας καί ἀπό τίς ὑποδείξεις τῶν ἁγίων, καί θέλουμε νά χαράξουμε μόνοι τόν δρόμο μας, σύμφωνα μέ τά πονηρά μας θελήματα.

Τί εἶναι τάχα εὐκολότερο ἀπότό ν’ ἀκούσουμε ἕναν ἅγιο καί πρακτικό δάσκαλο, τόν ἀββᾶ Ἀμμωνᾶ, πού λέει:«πρόσεχε μέ ἀκρίβεια τόν ἑαυτό σου, ὥστε, ἄν κάποιος σέ πικράνει σέ ὁ,τιδήποτε, νά μήν πεῖς τό παραμικρό. Σώπαινε, μέχρι νά ἠρεμήσει ἡ καρδιά σου μέ τήν ἀδιάλειπτη προσευχή, καί τότε βοήθησε τόν ἀδελφό πού σ’ ἔθλιψε».

Πραγματικά, ὅποιος ποθεῖ τόν ἴσιο δρόμο, κάθε φορά πού ταράζεται, μαλώνει τόν ἑαυτό του καί τόν ἐλέγχει ἀδιάκοπα, λέγοντας:

Ἡ σωστή ἀντιμετώπιση τῶν θλίψεων

Πνευματικές εμπειρικές συμβουλές γύρω από τους πειρασμούς και τις θλίψεις

 Του Αγίου Ισαάκ του Σύρου

*Όπως πλησιάζουν τα βλέφαρα το ένα το άλλο, έτσι και οι πειρασμοί είναι κοντά στους ανθρώ­πους. Και αυτό το οικονόμησε ο Θεός να είναι έ­τσι, με σοφία, για να έχουμε ωφέλεια. για να κρού­εις δηλ. επίμονα, εξαιτίας των θλίψεων, τη θύρα του ελέους του Θεού και για να μπει μέσα στο νου σου, με το φόβο των θλιβερών πραγμάτων, ο σπό­ρος της μνήμης του Θεού, ώστε να πας κοντά του με τις δεήσεις, και να αγιασθεί η καρδιά σου με τη συνεχή ενθύμησή του. Και ενώ εσύ θα τον παρακα­λείς, αυτός θα σε ακούσει...