Ἡ ψυχανάλυση ἀντικαθιστᾶ τήν ἐξομολόγηση;

Η ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ ΑΝΤΙΚΑΘΙΣΤΑ ΤΗΝ ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΗ;

Ο άνθρωπος μπερδεύει «το φάντη με το ρετσινόλαδο»!

Η ψυχανάλυση, καρπός της ψυχιατρικής, είναι έργο ανθρώπινο, ατελέστατο, όπως όλα τ’ ανθρώπινα κατασκευάσματα. Η ψυχανάλυση, κύριο έργο του Φρόυντ, του θεμελιωτή της Ψυχαναλύσεως, ερευνά «ψυχονευρωτικές» καταστάσεις, εξετάζει άτομα με ψυχολογικά προβλήματα.

Η εξομολόγηση είναι ουρανόσταλτο μυστήριο, δώρο του Θεού προς τον άνθρωπο και χαρίζει «δωρεάν», «άκοπα», «αστραπιαία» ό,τι πιο πολύτιμο αναζητά ο άνθρωπος : χαρά και ψυχική γαλήνη!

Ο ίδιος ο Φρόυντ γράφει στους στοχασμούς του: «Πιστεύω πως η ψυχανάλυση είναι το τρίτο από τα δυσχερέστατα εκείνα επαγγέλματα , όπου είναι κανείς από πριν βέβαιος ότι θα αποτύχει».

«Στωϊκῶν τε καί πυθαγορείων αἵρεσις»

«ΣΤΩΙΚΩΝ ΤΕ ΚΑΙ ΠΥΘΑΓΟΡΕΙΩΝ ΑΙΡΕΣΙΣ»

Ψυχανάλυση και ψυχοσύνθεση

Μητροπολίτου Ναυπάκτου και Αγ. Βλασίου Ιεροθέου

   Ένα ρεύμα που παρατηρεί κανείς να υπάρχη στην εποχή μας είναι οι ψυχολογικές αναλύσεις. Όλα ερμη­νεύονται ψυχολογικά και μάλιστα άνθρωπο κεντρικά. Αναπτύσσεται μια ανθρωποκεντρική, ουμανιστική ψυ­χολογία. Γίνεται λόγος για την ψυχανάλυση ως μεθόδου ευρέσεως του εαυτού μας και μεθόδου αποκτήσεως ψυ­χικής ισορροπίας. Όμως αν μελετήσουμε επακριβώς τα πατερικά κείμενα, θα διαπιστώσουμε ότι γίνεται σε αυτά λόγος περισσότερο για την ενοποίηση της ψυχής, δηλα­δή για την ψυχοσύνθεση. Η ψυχή με την απομάκρυνσή της από τον Θεό έχει διασπασθή εσωτερικά, οπότε χρειά­ζεται να ενοποιηθή. Στην διδασκαλία τού άγιου Γρηγορίου τού Παλαμά γίνεται λόγος και γι αυτό το θέμα.

Ἐχθρός εἶναι ἡ ἀρρώστια καί ὄχι ὁ ἄρρωστος (πνευματικά)

Αγίου Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου

Δεν μπορώ ποτέ να κατηγορήσω τους άλλους, γιατί είναι σαρξ εκ της σαρκός μου. Ουδείς την εαυτού σάρκα εμίσησε. Όπως ένα μέλος του σώματός μας δεν το κόβουμε για να το πετάξουμε, αλλά προσπαθούμε να το θεραπεύσουμε. Όπως όταν δούμε σ’ έναν άνθρωπο να επιτίθεται μία τίγρη και ο άνθρωπος παλεύει και υποφέρει, εμείς δεν πετάμε πέτρες να αποτελειώσουμε τον άνθρωπο, αλλά προσπαθούμε να τον ελευθερώσουμε. Έτσι μοιάζει ο άνθρωπος που τον τυραννεί κάποιο πάθος, υποφέρει. Δεν πρέπει επομένως να τα βάλουμε μαζί του, αλλά με το πάθος του, με τον πειρασμό.

Οἱ κενόδοξοι ἄνθρωποι πληρώνονται ἐδῶ ἀπό τούς ἀνθρώπους...

Ἔτσι θέλει ὁ Θεός νά ἀνέλθουμε στήν ἐκπλήρωσι τῶν ἐντολῶν: καθώς δέν εὐχαριστῆς τό παιδάκι σου, τό ὁποῖον σέ ὑπηρετεῖ, παρότι ἐκεῖνο δέν ἔχει κάποιο λόγο νά στενοχωρηθῆ, ἔτσι ἀκριβῶς καί ἐμεῖς ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ, δέν θά ἔχουμε τήν ἀξίωσι νά μᾶς εὐχαριστήση ὁ Θεός, ἐπειδή ἐξεπληρώσαμε τίς ἐντολές Του.

Εἶναι ἀλήθεια ὅτι Αὐτός δέν ἀφήνει ἀπλήρωτο οὔτε ἕνα ποτήρι νερό πού θά τό δώσουμε σέ κάποιον διψασμένον μέ ἀγάπη στό ὄνομα τοῦ Κυρίου.

Ὁ Ἰησοῦς δέν δέχεται, οὔτε δόξα ἀπό τούς ἄλλους, οὔτε δόξα ἀπό τόν ἑαυτό του. Ἦτο δοξασμένος ὁ Ἰησοῦς καί μερικές φορές ἀπέφευγε τήν δόξα τοῦ ἑαυτοῦ του.

«Ταπεινώσου καί θά δεῖς πώς ὅλες οἱ συμφορές σου θά μετατραποῦν σέ ἀνάπαυση ...»

Σήμερα υπάρχουν λίγοι μόνο γέροντες πού γνωρίζουν τήν αγάπη του Κυρίου για μας καί γνωρίζουν τον αγώνα εναντίον των εχθρών και ότι οι εχθροί κατατροπώνονται μόνο με τήν κατά Χριστόν ταπείνωση.

Τόσο αγαπά ο Κύριος τον άνθρωπο, που του δίνει πλούσια τις δωρεές του Αγίου Πνεύματος. Μέχρις ότου, όμως, μάθει η ψυχή να διατηρεί τη χάρη, θα βασανίζεται για πολύ.

Τον πρώτο καιρό μετά τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος σκέφθηκα: Ο Κύριος μου συγχώρεσε τις αμαρτίες μου, το μαρτυρεί μέσα μου η χάρη. Τι μου χρειάζεται, λοιπόν, περισσότερο; Δεν πρέπει, όμως, να σκεφτόμαστε έτσι. Παρότι μας συγχωρούνται οι αμαρτίες, εν τούτοις πρέπει να τις θυμόμαστε σε όλη τη ζωή μας και να θλιβόμαστε γι΄ αυτές, για να διατηρούμε τη συντριβή της καρδιάς. Εγώ δεν το γνώριζα αυτό και έπαυσα να έχω συντριβή και υπέφερα πολλά από τους δαίμονες. Και απορούσα, τι συμβαίνει με μένα. Η ψυχή μου γνωρίζει τον Κύριο και την αγάπη Του· τότε πώς μου έρχονται κακοί λογισμοί; Αλλά ο Κύριος με σπλαγχνίστηκε και με δίδαξε ο Ίδιος πώς πρέπει να ταπεινώνομαι: «Κράτα το νου σου στον Άδη και μην απελπίζεσαι».

Μία πρώην ἄθεη βρίσκει τόν Θεό..

Πρόκειται για την συγγραφέα και στρατευμένη άθεο Ευγενία Γκίνζμπουργκ. Η Ευγενία, πιστό και μαχητικό μέλος του Κόμματος, συνελήφθει ωστόσο το 1937, κατα τις σταλινικές εκκαθαρίσεις. Ήταν τότε 37 ετών. Έμεινε 2 χρόνια έγκλειστη στις φυλακές του Ιεροσλάβ και κατόπιν πέρασε άλλα δεκαπέντε χρόνια εξόριστη στη Σιβηρία. Μεγαλωμένη στο μαρξιστικό κλίμα, ποτισμένη απο μικρή με τον μαρξισμό - λενινισμό, πίστευε οτι η φιλοσοφία αυτή είναι η μόνη ικανή να λύσει τα προβλήματα της ζωής. Αλλά τα θλιβερά γεγονότα και η τραγικότητα της ζωής την έφεραν αντιμέτωπη με πλήθος υπαρξιακών προβλημάτων και ιδιαίτερα με το πρόβλημα του θανάτου. Ο μαρξισμός δεν έδινε καμία απάντηση σ΄αυτό το γεγονός, το μόνο βέβαιο μέσα στην αβεβαιότητα της ζωής.

“ Γιατί χάνουμε τή χαρά μας”. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 11-01-2015

(Στόν Ἱ. Ν. Ἁγίων Πέτρου καί Παύλου, Γιαννιτσῶν)

Ἀκοῦστε ἐδῶ τήν ὁμιλία:Γιατί χάνουμε τή χαρά μας. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Καλησπέρα σας.

Μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ καί τήν εὐχή τοῦ Σεβασμιοτάτου, θά προσπαθήσουμε νά ποῦμε γιατί χάνουμε τή χαρά μας. Ἐπιτρέψτε μου ν’ ἀρχίσω μέ κάποια γραπτά κείμενα τοῦ π. Παϊσίου, τοῦ ἀειμνήστου καί μακαριστοῦ ὁσίου Γέροντος, τά ὁποῖα δέν τά ἔγραψε ὁ ἴδιος, ἀλλά τά κατέγραψαν, ὅπως αὐτός τά δίδαξε.

- Γιατί χάνουμε τή χαρά μας;

Ὁ ἅγιος π. Παΐσιος ἔλεγε ὅτι μία αἰτία πού ὁ ἄνθρωπος σήμερα δέν ἔχει χαρά εἶναι τό γεγονός ὅτι δέν θυσιάζεται. Δέν ἔχει ἀποφασίσει νά βγεῖ ἀπό τόν ἑαυτό του καί ἀπό τή φιλαυτία του. Στήν ἐποχή μας σπανίζει ἡ θυσία.

«’Ζαλούρα εἶναι τά παιδιά’ μοῦ εἶπε μιά γυναίκα, πού τά εἶχε ὅλα, ἀλλά χαρά δέν εἶχε. Βαριέται νά ἔχει παιδιά. Ὅταν μιά μάνα σκέφτεται ἔτσι εἶναι ἕνα ἄχρηστο πράγμα, λέει ὁ π. Παΐσιος. Γιατί οἱ μανάδες κανονικά ἔχουν ἀγάπη καί ἡ ἀγάπη ἔχει μέσα της καί τή χαρά».

Κατάθλιψη: Ὑπάρχει λύση (Ἅγ. Πορφύριος – Βίντεο)

Η κατάθλιψη είναι μια ασθένεια της εποχής μας και, όπως υποστηρίζεται, θα είναι η μάστιγα του 21ου αιώνα και μάλιστα επώνυμη.

Υπάρχει διαφορά μεταξύ θλίψεως και καταθλίψεως. Θλίψη είναι η άσχημη ψυχολογική διάθεση, η δυσφορία, ο φόβος και η ενοχή, που προκαλούνται από κάποιο χωρισμό η την απώλεια ενός αγαπητού προσώπου, από κάποιο προσωπικό, οικογενειακό και κοινωνικό γεγονός. Ως κατάθλιψη, από ψυχιατρικής πλευράς, χαρακτηρίζεται μια μονιμότερη κατάσταση που δείχνει μια μεγάλη διαταραχή στον εσωτερικό κόσμο του ανθρώπου, η οποία δημιουργεί πολλά σωματικά συμπτώματα, όπως δυσκολία στον ύπνο, ανορεξία, αδιαφορία για την ζωή, αίσθηση κόπωσης, απώλεια δυνάμεων, ανησυχία, απαισιοδοξία, απόγνωση κλπ.

Ἁγίου Ἰσαάκ τοῦ Σύρου "Λόγος περί μετανοίας "