«Συνομιλία ψυχῆς καί νοῦ»

Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ

Ψυχή: Θλίψη ἀνυπόφορη αἰσθάνομαι. Πουθενά δέν βρίσκω χαρά καί παρηγοριά, οὔτε μέσα μου οὔτε γύρω μου. Δέν μπορῶ νά βλέπω συνέχεια στόν κόσμο τήν πλάνη, τήν ἀπάτη, τήν ψυχοκτονία. Τό ἀφηρημένο κοίταγμα τοῦ κόσμου, οἱ λίγες ἀπρόσεκτες ματιές στούς πειρασμούς του καί ἡ παιδιάστικη, ἀπό ἔλλειψη πείρας, ἐμπιστοσύνη μου σ᾿ αὐτόν τράβηξαν ἐπάνω μου τά φαρμακερά του βέλη, πού μέ γέμισαν θανάσιμες πληγές.

Γιατί νά κοιτάζω τόν κόσμο; Γιατί νά τόν περιεργάζομαι, γιατί νά μαθαίνω κάθε λεπτομέρειά του, γιατί νά ἀφοσιώνομαι σ᾿ αὐτόν, ἀφοῦ εἶμαι μιά φευγαλέα σελίδα στό πελώριο βιβλίο του; Ὁπωσδήποτε θά τόν ἀφήσω κάποτε, μόνο πού δέν γνωρίζω τό πότε. Κάθε μέρα καί κάθε ὥρα πρέπει νά εἶμαι ἕτοιμη γιά τή μετάβασή μου στήν αἰωνιότητα. Ὅσο κι ἄν παραταθεῖ ἡ περιπλάνησή μου στήν ἔρημο τοῦ κόσμου τούτου, αὐτή δέν εἶναι τίποτα μπροστά στήν ἀτέλειωτη αἰωνιότητα, ὅπου δέν ὑπάρχει διαφορά ἀνάμεσα στίς ὧρες, τίς μέρες, τά χρόνια καί τίς ἑκατονταετίες.

Σέ ποιούς πειρασμούς πρέπει νά χαιρόμαστε. Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου

"Μεγάλη χαρά να το θεωρείτε αδελφοί μου, 

όταν περιπέσετε  σε διάφορους πειρασμούς 

για τον Θεό.

"…Είναι χαράς και επαίνου  άξιοι οι πειρασμοί και οι θλίψεις, που δοκιμάζουν οι χριστιανοί για τον Θεό και προέρχονται από τον Θεό. Επειδή αυτοί γίνονται δεσμός άλυτος και αυξάνουν την αγάπη προς τον Θεό και την κατάνυξη.

Γι΄αυτό είπε και ο σοφός Σειράχ «τέκνο εάν προσέρχεσαι για να δουλεύεις στον Κύριο και Θεό σου να ετοιμάσεις την ψυχή σου για πειρασμό». Και ο Κύριος είπε στον κόσμο θα έχετε θλίψη αλλά να έχετε θάρρος εγώ νίκησα τον κόσμο». Διότι χωρίς θλίψεις και γυμνάσια δεν μπορεί κανείς να λάβει στεφάνους ούτε θεϊκούς ούτε κοσμικούς.

Βέβαια μπορεί να αναρωτιόταν κανείς «εάν τέτοια καλά φέρνουν οι πειρασμοί γιατί ο Χριστός μας προστάζει να λέμε στην ευχή του |"Πάτερ ημών" « και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν;». Δηλαδή Κύριε μη μας βάλεις σε πειρασμό; 

Και απαντά σ΄ αυτό ο θεοφόρος Μαξιμος ότι δύο ειδών είναι οι πειρασμοί.

Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς - Τό φάρμακο στήν τρέλα τῶν σκέψεων

Για μένα η σκέψη, η κάθε σκέψη, είναι το μεγαλύτερο βάσανο που υπάρχει κάτω από τον ουρανό, μέχρι να μεταμορφωθεί σε Θεο-σκέψη, σε Χριστο-σκέψη, δηλαδή μέχρι να λογοποιηθεί, να νοηματοδοτηθεί.

Αλήθεια η σκέψη είναι κόλαση, αν δεν μεταμορφωθεί σε Χριστο-σκέψη.

Χωρίς τον λόγο η ανθρώπινη σκέψη βρίσκεται συνέχεια στην άλογη παραφροσύνη, στο παραλήρημα, στη σατανική ανόητη αυτοβεβαίωση, σε εκείνο το σατανικό: η σκέψη για τη σκέψη, σε αναλογία με το l' art pour l' art.

Η ανθρώπινη σκέψη μωραίνεται με την αμαρτία, όπως και η αίσθηση.

Μή θέλεις νά κρατεῖς ἀνέμους στήν παλάμη σου

«Μελέτημα 11ο»

Ἀπό τίς ἁγιοπνευματικές ἐμπειρίες τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου.

Ἀπό τό βιβλίο «475 ΣΟΦΑ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ*»

100. Μή θέλεις νά κρατεῖς ἀνέμους στήν παλάμη σου, δηλαδή πίστη χωρίς ἔργα.

101. Μή πλανᾶσαι: Ὁ κόπος γιά τό Θεό καί ὁ ἱδρώτας τῆς ἐργασίας τῶν ἐντολῶν, προηγοῦνται ἀπό τήν ἐλπίδα πρός τό Θεό. Ἐάν πιστεύεις, καλά κάνεις, ἀλλ᾿ ἡ πίστη θέλει ἔργα καί ἡ ἐλπίδα εἰς τό Θεό φαίνεται ἀπό τήν κακοπάθεια στίς ἀρετές.

102. Μαζί σου εἶμαι στίς θλίψεις καί στενοχώριες γιά νά βοηθήσω τό δίκαιο καί νά δοξάσω αὐτόν, χαρίζοντάς του μακροζωία καί δείχνοντάς του τή σωτηρία τῆς ψυχῆς.

103. Ἡ ψυχή πού ἀγαπᾶ τόν Θεό, ἀναπαύεται μόνον στά τοῦ Θεοῦ. Γιά νά συνδεθεῖς μέ τόν Θεό, πρέπει ν᾿ ἀπαλλαγεῖς ἀπό κάθε ἐξωτερικό δεσμό τῆς ὕλης τοῦ κόσμου.

104. Μήν ἐπαινέσεις ποτέ ἐκεῖνον, πού θέλει ν᾿ ἀκούσει πολλά, νά λέγει πολλά καί νά περιφέρει παντοῦ τά μάτια του, καί ὅταν ἀκόμη σωματικά κακοπαθεῖ!...

ΠΑΠΑ-ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΑΓΚΑΣΤΑΘΗΣ, "Ἡ ζωή τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ὅπως μία θάλασσα" Ἐπιστολή 10-10-1967

"Η ζωή του ανθρώπου είναι όπως μία θάλασσα"  Επιστολή 10-10-1967

Δημ. Γκαγκαστάθης, Ιερεύς, 1902-1975

        …Μου γράφεις ότι αρρώστησες από το πόδι και κάθησες αρκετόν καιρό…  Τι περιμένεις;  Η ζωή του ανθρώπου είναι όπως μία θάλασσα, πότε έχει γαλήνη και πότε μικρή τρικυμία και πότε μεγάλη.  Όλα αυτά γίνονται δοκιμασίες του Θεού.  Όταν περνούν ξεχνιούνται…  

Ἡ μετάνοια καί τά κρίματα τοῦ Θεοῦ

Άγγελος Κυρίου παραλαμβάνει την ψυχή Μοναχού – Ιερά Μονή Διονυσίου.

Στα περίχωρα της Θεσσαλονίκης ήταν τον παλιό καιρό ένα ησυχαστήριο γυναικών. Κάποτε η προεστώσα έστειλε μια νέα μοναχή στην πόλη για υπηρεσία. Εκείνη από συνεργεία διαβολική έπεσε σε βαρύ σφάλμα. ‘Ύστερα, απελπισμένη από την πτώση της, δε γύρισε αμέσως στο ησυχαστήριο. Έμεινε στον κόσμο και παρασύρθηκε σ’ έκλυτη ζωή. Γρήγορα όμως αηδίασε την αμαρτία και, μετανοημένη ειλικρινά για το κατάντημα της, πήρε το δρόμο της επιστροφής. δεν ξέρουμε όμως γιατί ο Θεός δεν επέτρεψε να πατήσει το πόδι της μέσα στον Παρθενώνα. Μόλις έφθασε στην εξώθυρα, έπεσε κάτω νεκρή.

Το γεγονός έκανε μεγάλη εντύπωση στις μοναχές και στους Πατέρες που ασκήτευαν εκεί γύρω. ΄Όλοι αμφέβαλλαν για τη σωτηρία της.

Δέν ἔχουμε τόν Χριστό στήν ψυχή μας...

Ήταν ξαπλωμένος στο κρεβατάκι του ο Γέροντας Πορφύριος και μου είπε:
- "Δεν μου λες, εδώ που κάθομαι εγώ, εσύ μπορείς να καθίσεις;"
- "Βεβαίως, Γέροντα", του απάντησα. "Πώς δεν μπορώ!"
- "Βρε, μου λέει έτσι όπως μιλούσε χαριτωμένα, τρελός είσαι; Θα πέσεις επάνω μου και θα σκάσω!"
- "Ε, ναι Γέροντα, πρέπει να σηκωθείτε εσείς για να καθίσω εγώ", συμπλήρωσα διορθώνοντας.
- "Α! μπράβο, μπράβο. Έτσι γίνεται και με την ψυχή μας απέναντι στον Χριστό και στον αντίχριστο.

Ἀσθένεια τῆς καρδιᾶς

 Σε όλη την βιβλικοπατερική παράδοση είναι γνωστό ότι η καρδιά του ανθρώπου, όταν παύη να εφαρμόζη το θέλημα του Θεού και πράττη τα θελήματα του διαβόλου, ασθενεί και νεκρούται. Γίνεται λόγος για την ασθένεια, την πώρωση, την ακαθαρσία, την πνευματική νέκρωση της καρδιάς. Στην παράγραφο αυτήν θα δούμε μερικές τέτοιες εκδηλώσεις της ασθενούς καρδίας.

Επισκόπου Ναυπάκτου  π.Ιερόθεου 

            Ο διάβολος εισέρχεται στην καρδιά του ανθρώπου, και την αιχμαλωτίζει. «Και δείπνου γενομένου, του διαβόλου ήδη βεβληκότος εις την καρδίαν Ιούδα Σίμωνος Ισκαριώτου ίνα αυτόν παραδώ» (Ιω. ιγ’, 2). Βέβαια προηγήθηκε πολυχρόνια αιχμαλωσία του νου. Όπως είναι αδύνατον σε έναν σωλήνα να διέλθουν συγχρόνως το ύδωρ και το πυρ, έτσι είναι αδύνατον να εισέλθη η αμαρτία στην καρδιά, «εάν μη κρούση πρότερον εν θύρα καρδίας δια φαντασίας πονηράς προσβολής»[258]. Η φαντασία είναι εκείνη που οδηγεί στην καρδιά την προσβολή του διαβόλου.

Νά μή λυπᾶσαι ὅταν συναντᾶς στενοχώριες καί δυσκολίες στή ζωή σου, γιατί ὅλ᾿ αὐτά γίνονται κατά παραχώρηση Θεοῦ, γιά τήν ψυχική σου ὠφέλεια

 « ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ»

Η ΑΣΚΗΣΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

Βασισμένο στούς Ἀσκητικούς Λόγους

τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου

• Ὅταν θέλεις νά συμβουλέψεις κάποιον στό καλό, πρῶτα νά τοῦ δείξεις τήν ἀγάπη σου καί μετά μέ λεπτότητα καί προσοχή νά τοῦ κάνεις τήν παρατήρηση, προσέχοντας νά μήν τόν πληγώσεις. Γιατί αὐτός θά παρατηρήσει πρῶτα τήν ἀγάπη πού θά τοῦ δείξεις, κι ὕστερα θά προσέξει τήν παρατήρηση πού θά τοῦ κάνεις. Ἔτσι θά τόν ὠφελήσεις χωρίς νά βλαφτεῖ ἡ ψυχή του.
• Ὅσο ὁ ἄνθρωπος ἀποτραβιέται ἀπό τά πράγματα τοῦ κόσμου τόσο περισσότερο πλησιάζει τόν Θεό.

Κανείς δέν μπορεῖ νά γνωρίσει τήν ἀδυναμία του, ἄν δέν πέσει σέ ψυχικούς καί σωματικούς πειρασμούς

«Μελέτημα 10ο»

Ἀπό τίς ἁγιοπνευματικές ἐμπειρίες τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου.

Ἀπό τό βιβλίο «475 ΣΟΦΑ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ*»

Ἁγιορείτου μοναχοῦ

92. Κανείς δέν μπορεῖ νά γνωρίσει τήν ἀδυναμία του, ἄν δέν πέσει σέ ψυχικούς καί σωματικούς πειρασμούς. Τότε προσεύχεται καί συντρίβεται καί ταπεινώνεται.
93. Ψυχικοί πειρασμοί εἶναι:

α) ἀπιστίας,

β) βλασφημίας,

γ) ὑπερηφανείας,

δ) φανεροῦ πολέμου τοῦ διαβόλου,

ε) θυμοῦ καί ὀργῆς.

Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου: "Σέ ψυχή πού ραθυμεῖ"

Ψυχή, μη χάνεις το θάρρος σου και μη θλίβεσαι. Μη συλλογίζεσαι τον εαυτό σου ότι είναι στο πλήθος της αμαρτίας. Μην επιφέρεις στον εαυτό σου τη φωτιά. Μη λες ότι ο Κύριος με απέρριψε από την παρουσία του, διότι αυτός ο λόγος δεν θα αρέσει στο Θεό, επειδή ο ίδιος κράζει σ' εσένα, λέγοντας: "Λαέ μου, τι κακό σου έκανα ή σε τι σε λύπησα ή σε τι σε στενοχώρησα;(Μιχ. 6,3). Μήπως εκείνος που έπεσε δε σηκώνεται; Ή μήπως εκείνος που χάνει το δρόμο του δε φροντίζει να επιστρέψει;(Ιερ. 8,4)".

Ακούς, ψυχή, την αγαθότητα του Κυρίου; Διότι δεν πουλήθηκες, σαν κατάδικος, για να είσαι κάτω από την εξουσία κάποιου άρχοντα ή κάποιου στρατηγού. Μη θλίβεσαι, διότι στερήθηκες τον πλούτο σου. Μην ντρέπεσαι να επιστρέψεις, αλλά καλύτερα πες, ότι "Θα σηκωθώ και θα πάω στον πατέρα μου"(πρβλ. Λουκ. 15,18). 

Γιά νά πάρουμε τό θεϊκό δῶρο πρέπει νά λυγίσουν πολλές φορές τά γόνατά μας στήν προσευχή.

 « ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ»

Η ΑΣΚΗΣΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

Βασισμένο στούς Ἀσκητικούς Λόγους

τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου

• Δέν εἶναι εὔκολο πρᾶγμα νά ἔρθει τό Πνεῦμα τό Ἅγιο μέσα στήν ψυχή μας. Πρέπει προηγουμένως νά τήν καθαρίσουμε ἀπό κάθε σαρκικό μολυσμό καί νά γίνει δοχεῖο καθαρό. Ἔτσι θά ἔρθει νά κατοικήσει ὁ Θεός. Ἀλλά δέν φτάνει αὐτό. Γιά νά πάρουμε τό θεϊκό δῶρο πρέπει νά λυγίσουν πολλές φορές τά γόνατά μας στήν προσευχή. Καί ἡ προσευχή μας θά πρέπει νά συνοδεύεται ἀπό τήν ταπείνωση γιά νά γίνει δεκτή ἀπό τόν Θεό.
• Νά φυλᾶς τή γλώσσα σου νά μή λέει ἀπρόσεκτα καί περιττά λόγια. Γιατί ἀπό τήν πολυλογία προέρχεται ἡ ἁμαρτία.

Ὤ, πῶς σχίζει ὁ ἐχθρὸς τὴν ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου στὰ δυὸ...(Ἅγιος Ἰωάννης Κρονστάνδης)

Ηγ.Ταϊσία: Βλέπομεν γὰρ ἄρτι δι’ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δὲ πρόσωπον προς πρόσωπον" (Α Κορ. 13:12) πρόσθεσα καὶ συνέχισα: Θὰ δούμε πράγματι, μπάτουσκα, τὸν Κύριο πρόσωπο πρὸς πρόσωπον; Μοῦ φαίνεται ότι ἡ θνητὴ φύση τοῦ ἀνθρώπου δὲν θὰ τὸ ἀντέξη.
Αγ. Ἰωάννης: Ὄχι, ὁ ἄνθρωπος δὲν θὰ μπορέση νὰ το ἀντέξη, όσο βρίσκεται ἀκόμη στὸ σαρκίο του, όσο ζῆ στὴν γῆ καὶ περιτριγυρίζεται ἀπὸ τὶς γήϊνες ἀναταραχές. Θυμήσου τί εἶπεν ὁ Θεὸς στὸν Μωϋσῆ. "Οὐ δυνήση ἰδεῖν τὸ πρόσωπόν μου. Οὐ γὰρ μὴ ἴδῃ ἄνθρωπος τὸ πρόσωπόν μου καὶ ζήσεται" (Ἔξοδ. 33:20).
 Στὸν μέλλοντα όμως αἰῶνα, ὅταν ο ἄνθρωπος θὰ ἔχη γίνει πνευματικός, ὁ Κύριος θὰ τοῦ φανερωθῆ γιὰ όσο μπορεῖ ν’ ἀντέξη, ἀλλὰ αὐτὸ εἶναι ἔργο τοῦ Θεοῦ. Για να μη χάσει κανεὶς τὴν οὐράνια βασιλεία, τὸ φωτεινότατο αυτό κατοικητήριο τῶν ἁγίων, ποὺ εἶναι αἰώνιοι, άχρονοι, αθάνατοι, φωτοφόροι, εὐωδιάζοντες καὶ περιχαρεῖς, πρέπει νὰ προετοιμάζεται ἀπὸ ἐδῶ.

Ὁ ἁγιασμός τῆς ψυχῆς, α' μέρος

Ταλαίπωρη ψυχή, γνώρισε τήν ὑπόστασί σου, πόσο εὐγενικά δημιουργήθηκες ἀπό τόν Θεό! Κατάλαβέ το ὅτι εἶσαι ἀθάνατη, ὅτι δέν θά πεθάνης ποτέ, ὅτι ἔχεις τό προνόμιον τῆς ἀθανασίας. Δέν εἶσαι σάν τό σῶμα πού κάποια μέρα θά πεθάνη, θά φθαρῆ καί θά γίνη σκωλήκων τροφή, τῆς φθορᾶς καί τῆς δυσωδίας. Βέβαια κι αὐτό θά ἀναστηθῆ κατά τήν Δευτέρα Παρουσία τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά ἄν τό σῶμα δέν ἔχη δεχθῆ τήν Χάρι τοῦ Θεοῦ ἀπό τήν ζωή αὐτή, ἡ ἀνάστασίς του θά εἶναι κολαστική.

Ψυχή, εἶσαι κάτι οὐράνιο, κάτι πάρα πολύ ὡραῖο, εὐγενικό· ἔχεις δημιουργηθῆ κατά ἰδιαίτερον τρόπον ἀπό τόν Θεό. Θά ἀφήσης τόν κόσμο καί θά ἀπέλθης πρός Αὐτόν, ὅπως καί ὁ Χριστός λέγει: «Ἐλήλυθα εἰς τόν κόσμον καί πάλιν ἀφίημι τόν κόσμον καί πορεύομαι πρός τόν Πατέρα» (Ἰω. Ιστ΄: 28). Ἡ πατρίδα σου δέν εἶναι ἐδῶ κάτω· ἡ πατρίδα σου, ψυχή, εἶναι στόν οὐρανό, γιατί εἶσαι ἄφθαρτη· καί ἐκεῖνα, πού ὑπάρχουν ἐκεῖ, δέν ἀλλοιώνονται, δέν χάνουν τήν πολυτέλειά τους, τήν ὀμορφιά τους, τό κάλλος, τήν εὐωδία, τήν θεία χάρι.

Ἔξοδος τῶν ψυχῶν. Παραδείγματα

Η ψυχή ενός  εγκλείστου

            Κάποιος θεοσεβής και πιστότατος ενός έγκλειστου     άνδρας, ενόσω ακόμα βρισκόμουν στο μοναστήρι, μου διηγήθηκε, πώς μερικοί από τα μέρη της Σικελίας κατευθύνονταν ακτοπλοϊκώς για τη Ρώμη, όταν, ευρισκόμενοι στη μέση της θάλασσας, είδαν να φέρεται στον ουρανό η ψυχή ενός δούλου του Θεού, πού είχε κάνει έγκλειστος στο Σάμνιο . Αυτοί όταν αποβιβάστηκαν στη γη, διερευνώντας την υπόθεση αν όντως έτσι έγινε, εξακρίβωσαν πώς ο δούλος τού Θεού αποδήμησε την ίδια μέρα πού και αυτοί γνώρισαν πώς ανέβηκε εκείνος στα ουράνια βασίλεια. 

Η έξοδος της ψυχής του αββά Σπέ.

            Ενόσω βρισκόμουν ακόμα στο μοναστήρι μου, (πρόκειται για τη μονή του αγ. Ανδρέου στη Ρώμη) από διήγηση ενός ευσεβέστατου ανδρός πληροφορήθηκα αυτό πού λέγω. Έλεγε λοιπόν πώς ένας ευσεβής πατήρ ονόματι Σπές έκτισε μοναστήρια στον πού επονομάζεται Κάμπλε, ο οποίος χωρίζεται από την παλαιά Νουρσία με ένα ενδιάμεσο διάστημα έξι μιλίων.

Οἱ θλίψεις καί οἱ στενοχώριες ἀντιμετωπίζονται μέ ὑπομονή καί ἐλπίδα στόν Θεό.

« ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ»

Η ΑΣΚΗΣΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

Βασισμένο στούς Ἀσκητικούς Λόγους

τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου

• Καταστροφή τῆς ψυχῆς εἶναι ἡ ἀργία καί ἡ ἀπραξία. Ἡ χειρότερη κακία εἶναι ἡ ἀκηδία. Ἀκηδία σημαίνει νά μή φροντίζουμε γιά τή σωτηρία τῆς ψυχῆς μας μέ τήν προσευχή, τή νηστεία καί τ᾿ ἄλλα ἁγιαστικά μέσα τῆς Ἐκκλησίας μας. Μήν ὑπολογίσεις τό σῶμα στήν ἄσκηση τῆς ἀρετῆς, γιατί θ᾿ ἀντιδράσει ὁπωσδήποτε. Ὁ σατανᾶς κάνει τό πᾶν, ὥστε νά μᾶς ἀπομακρύνει ἀπό τά ἔργα τοῦ Θεοῦ.
• Ἡ πνευματική ἐργασία ἀπαιτεῖ προσοχή καί ἡσυχία τῆς καρδιᾶς. Δέν μπορεῖ νά καθαρισθεῖ κανείς μόνο μέ τά καλά πού κάνει γιά τόν ἄλλο. Πρέπει νά δουλέψει καί μέσα στήν ψυχή του, γιά ν᾿ ἀπαλλαγεῖ ἀπό τά πάθη τῆς σάρκας καί τῶν αἰσχρῶν καί ρυπαρῶν λογισμῶν.
  

Νέκρωση εἶναι οὔτε τά λυπηρά αὐτῆς τῆς ζωῆς νά σέ θλίβουν, οὔτε τά χαροποιά νά σέ χαροποιοῦν!...

«Μελέτημα 9ο»

Ἀπό τίς ἁγιοπνευματικές ἐμπειρίες τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου.

Ἀπό τό βιβλίο «475 ΣΟΦΑ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ*»

Ἁγιορείτου μοναχοῦ

82. Κάθε ἀρετή, πού γίνεται μέ ἀνάπαυση, εἶναι κατηγορημένη, διότι ὁ Ἅγιος Μάρκος ὁ μοναχός λέγει: «πᾶσα ἀρετή ὀνομάζετααι σταυρός, ὅταν ἐκτελεῖται κατά τήν ἐντολήν τοῦ Ἁγίου Πνεύματος».
83. Ὅταν ἀρχίσει νά ὑψηλοφρονεῖ ὁ ἄνθρωπος, παραχωρεῖ ὁ Θεός νά ἔλθουν ἰσχυρότεροι πειρασμοί καί νά τόν νικήσουν, γιά νά ταπεινωθεῖ καί νά ζητήσει καί πάλι τή Θεία βοήθεια!...
84. Νέκρωση εἶναι οὔτε τά λυπηρά αὐτῆς τῆς ζωῆς νά σέ θλίβουν, οὔτε τά χαροποιά νά σέ χαροποιοῦν!...
85. Τί λέγεις ἄνθρωπε; Στόν Οὐρανό θέλεις ν᾿ ἀνέβεῖς καί νά κληρονομήσεις τή Βασιλεία τοῦ Θεοῦ καί τήν ἀνάπαυση τῆς ἐκεῖ μακαριότητος καί τήν ἕνωση μέ τούς Ἀγγέλους καί τή ζωή τήν ἀθάνατη καί ρωτᾶς ἄν ἔχει δυσκολίες ὁ δρόμος!...
    

Νά μή δύει ὁ ἥλιος καί ἐξακολουθεῖτε νά εἶστε ὀργισμένοι

ΟΙ ΥΠΟΜΕΝΟΝΤΕΣ ΤΟΥΣ ΠΕΙΡΑΣΜΟΥΣ ΜΑΡΤΥΡΕΣ ΛΟΓΙΖΟΝΤΑΙ

   Στην Καλύβα «Αγία Τριάς» της ίδιας Σκήτης, ασκητικά ζούσανε πέντε αδέρφια κατά σάρκα, οι όποιοι γίνανε Μοναχοί, και πήρανε τα ονόματα: Αθανάσιος, Γρηγόριος, Αρτέμιος, Φιλάρετος και Μακάριος. Στην αρχή ζούσανε ομόφωνα με ειρήνη και αγάπη, υπακοή και σεβασμό προς το σχήμα και την Καλογερική, σύμφωνα με τις υποσχέσεις του Μοναχισμού.Με την πάροδο όμως του χρόνου, ξεθύμανε εκείνη ή πρώτη ευλάβεια και λίγο το αδελφικό θάρρος, λίγο το θέλημα πού με τέχνη και πολλή μαστοριά βάνει ό Διάβολος, άρχισαν να κάνει ό καθένας ότι ήθελε, χωρίς να ρωτάει τον άλλον.
    Έτσι μπήκε ανάμεσα τους, χωρίς να το καταλάβουν, ή ψύχρα, ακολούθησε γκρίνια και φιλονικίες, οι όποιες καταλήγανε σε σοβαρά επεισόδια, μαλώματα, φωνές, χειροδικίες και έντονα κτυπήματα τόσο, πού ό ένας έσπαγε το κεφάλι, το χέρι, το πόδι ή ότι άλλο μπορούσε του άλλου αδελφού, ώσπου να, τον υποτάξει στη δική του θέληση.

Ἡ Κοίμησις τοῦ παραλυτικοῦ τοῦ Σερβούλου. ΠΕΡΙ ΕΞΟΔΟΥ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ. .

  Η Κοίμησις του παραλυτικού του Σερβούλου

        

   Πρέπει ακόμα να γνωρίζουμε, πώς  συχνά, όταν εξέρχονται οι ψυχές των εκλεκτών, συνηθίζουν να ηχούν γλυκές ωδές ουρανίου αίνου, ούτως ώστε, ακούγοντας τες αυτοί με ευφροσύνη, να μην αφήνονται να αισθανθούν την ρήξη του δεσμού ανάμεσα στη σάρκα και την ψυχή•

            Σχετικά με αυτό θυμάμαι πώς και στις Ομιλίες στο Ευαγγέλιο  διηγήθηκα, πώς στην στοά, πού οδηγεί τούς προσερχόμενους στην εκκλησία τού μακαρίου Κλήμεντος  υπήρξε κάποιος, ονόματι Σέρβουλος τον όποιο δεν αμφιβάλλω πώς κι εσύ θυμάσαι. Ήταν βέβαια φτωχός στην περιουσία, αλλά πλούσιος στην αξία, και μια μακροχρόνια αρρώστια τον είχε καταεξαντλήσει: Από τότε δηλαδή πού μπορούσαμε να τον ξέρουμε μέχρι το τέλος της ζωής του ξάπλωνε εκεί παράλυτος. Τί να πω πώς δεν μπορούσε να σταθεί όρθιος, αφού ούτε ποτέ να ανασηκωθεί στο κρεβάτι ή να ανακαθίσει δεν είχε την δύναμη, ποτέ δεν μπόρεσε να φέρει το χέρι στο στόμα του, ποτέ να γυρίσει στην άλλη πλευρά.

Αὐτός πού θέλει νά τρυγήσει χαρά καί καρπό πνευματικό πρέπει νά δουλέψει στήν προσευχή.

« ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ»

Η ΑΣΚΗΣΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

Βασισμένο στούς Ἀσκητικούς Λόγους

τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου

• Αὐτός πού θέλει νά τρυγήσει χαρά καί καρπό πνευματικό πρέπει νά δουλέψει στήν προσευχή. Ὅπως ἡ ψυχή εἶναι ἀνώτερη ἀπό τό σῶμα, ἔτσι καί ἡ προσευχή εἶναι ἀνώτερη ἀπό κάθε ἄλλη πνευματική ἐργασία.
• Μεγάλη δύναμη παίρνει κανείς ἀπό τίς μικρές πνευματικές ἀσκήσεις, ὅταν γίνονται τακτικά καί σταθερά, ὅπως ἀκριβῶς οἱ σταγόνες τοῦ ἁπαλοῦ νεροῦ μποροῦν νά βαθουλώσουν τή σκληρή πέτρα.
  

Ἔξοδος τῶν ψυχῶν.Παραδείγματα

  Η έξοδος των ψυχών.

ΓΡΗΓΟΡΙΟΣ.

Πριν λίγο παραπονέθηκες πώς δεν είδες να βγαίνει η ψυχή ενός πού πέθαινε. Όμως ήδη αποτελούσε σφάλμα σου ακριβώς ότι ζήτησες με τα σωματικά μάτια να δεις πράγμα αόρατο. Γιατί πολλοί από τούς δικούς μας, καθαρίζοντας τον οφθαλμό του νου με πίστη αγνή  και μακρά προσευχή, αρκετές φορές είδαν ψυχές να εξέρχονται από το σώμα. Γι αυτό είναι τώρα ανάγκη να περιγράψω τι λογής τις είδαν να βγαίνουν  και πόσα έβλεπαν οι ίδιες, όταν έβγαιναν, ούτως ώστε τα παραδείγματα να πείσουν την κυμαινόμενη ψυχή για όσα τυχόν δεν μπόρεσε επαρκώς να το κάνει η εκλογίκευση.

β) Παραδείγματα

'Οράματα τρίτων για τις ψυχές

Η ΕΞΟΔΟΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥ ΓΕΡΜΑΝΟΥ ΕΠΙΣΚΟΠΟΥ ΚΑΠΥΗΣ.

Λόγος Α΄,(Μέρος 3ο) Λόγος ψυχωφελῆς: Ὁ νοῦς ὁμιλεῖ μέ τήν ψυχή. Ἐπίσης λόγος περί ἀπληστίας

(Μέρος 3ο)

Να θυμάσαι πάντοτε, ψυχή, τον φοβερό Κριτή, ο οποίος την ώρα της φοβερής Κρίσεως θα πλέξει στεφάνους χαρίζοντας την ατελεύτητη βασιλεία, την ζωή και την ουράνια δόξα στους πτωχούς, πού θα στέκονται τότε εκ δεξιών Του, ενώ θα πεί φοβερά λόγια σε εκείνους πού στέκονται εξ ευωνύμων Του λόγω της ασπλαγχνίας τους προς τους πτωχούς: να εξαφανιστείτε από μένα, καταραμένοι, στο αιώνιο πύρ[1]. Για όλες τις άλλες, καλές και κακές, πράξεις και αυτών και των άλλων δεν μνημονεύεται τίποτα, όχι επειδή αυτές δεν αξίζουν ούτε έπαινο ούτε μομφή, αλλά αυτό δείχνει φανερά, ότι και η αρετή και το κακό συνίστανται περισσότερο στο να δίδει κανείς ελεημοσύνη στους πτωχούς, πού ζούν μέσα στις θλίψεις, παρά στο να τους περιφρονεί. Επομένως, μην χαίρεσαι με τους στεναγμούς η με τις κακοπάθειες των πτωχών, επειδή φοβερός εκδικητής και προστάτης τους είναι ο ίδιος ο Ύψιστος. Πάψε λοιπόν να επιβαρύνεις τους πτωχούς με φόρους και με την απληστία σου. «Από της ταλαιπωρίας των πτωχών και από του στεναγμού των πενήτων, νύν αναστήσομαι, λέγει Κύριος»[2]. Να φοβάσαι, ανόητη, να φοβάσαι και να απαλλαγείς από αυτήν την ανόητη συνήθεια, πού απέκτησες από παλιά εξαιτίας του ακορέστου πάθους σου για το χρυσάφι.

Δέν ὑπάρχει ὡραιότερη πράξη μπροστά στά μάτια τοῦ Θεοῦ ἀπό τή ἀγάπη πρός τόν συνάνθρωπο.

« ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ»

Η ΑΣΚΗΣΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

Βασισμένο στούς Ἀσκητικούς Λόγους

τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου

• Μή ζητήσεις ποτέ νά καταλάβεις τούς λόγους τῶν θείων μυστηρίων, πού περιέχονται στίς Ἅγιες Γραφές, χωρίς προηγουμένως νά προσευχηθεῖς θερμά στόν Θεό. Τό κλειδί πού θά καταλάβουμε τά θεῖα νοήματα εἶναι ἡ προσευχή.
• Πρέπει νά γνωρίζεις ὅτι χωρίς κόπο σωματικό δέν πλησιάζεται ὁ Θεός. Ὅλοι οἱ Πατέρες κοπίασαν πολύ γιά νά κατοικήσει μέσα τους τό Πνεῦμα τό Ἅγιο. Μόλις τό Ἅγιο Πνεῦμα κατοικήσει στήν ψυχή, ὁ ἄνθρωπος ἀποκτάει πραότητα καί εἰρήνη, καί φεύγει κάθε σκέψη ἀκολασίας. Μή νομίσεις ὅτι μπορεῖς μέ τήν προσευχή νά πλησιάσεις τόν Θεό, ἄν προηγουμένως δέν καθαρίσεις τήν καρδιά σου ἀπό τά πάθη τῆς ἀτιμίας πού τή μολύνουν.