Ἅγιος Παΐσιος Ἁγιορείτης: «Ἡ μελαγχολία καί τό πλάκωμα τῆς ψυχῆς ὀφείλονται συνήθως σέ τύψεις ἀπό εὐαισθησία»

Ἡ μελαγχολία καὶ τὸ πλάκωμα τῆς ψυχῆς ὀφείλονται συνήθως σὲ τύψεις ἀπὸ εὐαισθησία, καὶ τότε ὁ ἄνθρωπος χρειάζεται νὰ ἐξομολογηθῆ, γιὰ νὰ μπορέση νὰ βοηθηθῆ ἀπὸ τὸν πνευματικό. 

Γιατί, ἂν εἶναι εὐαίσθητος, μπορεῖ τὸ σφάλμα ποὺ ἔκανε νὰ εἶναι πολὺ μικρό, ἀλλὰ ὁ ἐχθρὸς διάβολος νὰ τὸ μεγαλοποιῆ· νὰ τοῦ τὸ δείχνη μὲ μικροσκόπιο, γιὰ νὰ τὸν ρίξη στὴν ἀπελπισία καὶ νὰ τὸν ἀχρηστέψη.

Μπορεῖ νὰ τοῦ πῆ λ.χ. ὅτι τάχα στενοχώρησε πολὺ τοὺς ἄλλους, ὅτι τοὺς δυσκόλεψε κ.λπ., καὶ νὰ τὸν κάνη νὰ στενοχωριέται πιὸ πολὺ ἀπὸ ὅσο ἀντέχει... 

Ἀφοῦ ἐνδιαφέρεται ὁ διάβολος, γιατί δὲν πηγαίνει νὰ πειράξη τὴν συνείδηση ἑνὸς ἀναίσθητου ἀνθρώπου; Ἀλλὰ τὸν ἀναίσθητο τὸν κάνει νὰ θεωρῆ μηδαμινὸ ἕνα μεγάλο σφάλμα του, γιὰ νὰ μὴν ἔρθη σὲ συναίσθηση.

«Πάντοτε αἰσιόδοξος»,Ἀρχιμ. Σεραφείμ Δημόπουλος

«Πάντοτε αἰσιόδοξος»

“ΛΟΓΟΙ ΟΙΚΟΔΟΜΗΣ” Τόμος γ΄

Ἀρχιμ. Σεραφείμ Δημόπουλος

Μή στρέφης τό βλέμμα σου εἰς τό παρελθόν, καί μή βλέπης τίς ἁμαρτίες σου. Μήν τίς περιεργάζεσαι. Μήν τίς ζυγίζεις καί λές. Τέτοιος πού εἶμαι ἐγώ, καί τόσα πού ἔχω κάμει δέν πρόκειται ποτέ νά συγχωρηθῶ. Συγχωροῦνται τέτοια πράγματα; Ἕνας ὁλόκληρος ποταμός ἐάν πέση ἐπάνω μου μέ δυσκολία θά μέ ἀπέπλυνε.

Πρέπει ὁ Θεός νά μᾶς χαρίση χίλια χρόνια ζωῆς. Χίλια χρόνια μέρα νύχτα πρέπει νά κλαίω ἀκατάπαυστα, χωρίς διακοπή γιά νά μοῦ συγχωρηθοῦν οἱ ἁμαρτίες μου. Συγχωροῦνται τόσα καί τόσων εἰδῶν ἁμαρτήματα; Καί μέ τί δέν εἶμαι χρεωμένος! Καί τί δέν βαρύνει τούς ὤμους μου! Δέν μοῦ ἀπομένει παρά ὁ Θεός νά ρίξη ἐπάνω μου τούς κεραυνούς τῆς δικαιοσύνης του καί νά μέ κάμη ψιλή ψιλή σκόνη.

Ἔπειτα νά φυσήξη ἕνας δυνατός ἄνεμος, ἕνας ἀνεμοστρόβιλος, νά σκορπίση αὐτή τή σκόνη στά τέσσερα σημεῖα τοῦ ὁρίζοντος. Αὐτή θά μοῦ ἦταν μιά δικαία τιμωρία.

Ἄν ἔτσι σκέπτεσαι, σκέπτεσαι πολύ ἐσφαλμένα, πολύ ἀπαισιόξοξα.