«Ἡ ὑπερηφάνεια εἶναι ἕνα ὀρθάνοιχτο παράθυρο, μέσα ἀπό τό ὁποῖο ὅλες οἱ ἀρετές ἐξανεμίζονται»

  Τί άραγε υπάρχει στις τέσσερις γωνιές της γης, θνητέ άνθρωπε, το οποίο μπορεί να μας κάνει περήφανους, παρεκτός ανοησίες και δαιμονικές ψευδαισθήσεις;

 Μήπως δεν ήρθαμε στον κόσμο γυμνοί κι ανήμποροι; Και με τον ίδιο τρόπο δεν θα αναχωρήσουμε απ’ τον κόσμο;

Ό,τι έχουμε, δεν το έχουμε δανειστεί; Με το θάνατό μας δεν θα επιστρέψουμε όλα τα δανεικά; Ω, πόσες φορές έχει ειπωθεί αυτό και αγνοηθεί;

Ο σοφός απόστολος λέει: «Γιατί τίποτε δε φέραμε μαζί μας όταν ήρθαμε στο κόσμο κι είναι φανερό πως ούτε μπορούμε να βγάλουμε τίποτα φεύγοντας» (Α’ Τιμόθεον 6:7).

Όταν προσφέρουμε τη θυσία μας στο Θεό, το κοινό ψωμί και το κρασί, λέμε: Τα Σα εκ των Σων Σοι προσφέρομεν.

Διότι τίποτε απ’ όσα έχουμε εδώ στον κόσμο δεν είναι δικά μας, ούτε καν ένα ψίχουλο ψωμί ή μια σταγόνα κρασί· στ’ αλήθεια δεν υπάρχει κάτι που να μην είναι του Θεού.

Πραγματικά η υπερηφάνεια είναι θυγατέρα της ανοησίας, η θυγατέρα ενός σκοτισμένου νου, γεννημένη από φαύλους δεσμούς με τους δαίμονες.

Η υπερηφάνεια είναι ένα ορθάνοιχτο παράθυρο, μέσα από το οποίο όλες οι αρετές -και τα καλά έργα ακόμη- εξανεμίζονται. Τίποτε δεν μας κάνει τόσο κενούς ενώπιον των ανθρώπων και τόσο ανάξιους ενώπιον του Θεού, όσο η υπερηφάνεια.

Ἡ πιό ὠφέλιμη γνώση εἶναι ἡ γνώση τοῦ ἑαυτοῦ μας!

  Ο Προφήτης Ιερεμίας, θρηνώντας για τις ταλαιπωρίες των ανθρώπων και την αδυναμία της ανθρώπινης φύσεως, έλεγε:

«Γιατί γεννήθηκα; Για να βλέπω κόπους και βάσανα; Γιατί δεν με θανάτωνε ο Κύριος στη μήτρα της μητέρας μου» (πρβλ. Ιερ. 20:18,17).

Ο προφήτης είχε κατανοήσει τι είναι ο άνθρωπος και τι η επίγεια ζωή του. Εσύ άραγε έχεις αυτή την επίγνωση;

Φρόντισε, αδελφέ, να γνωρίσεις τον εαυτό σου, να καταλάβεις τι και ποιος είσαι, γιατί τούτο αποτελεί την επιστήμη των επιστημών και την πιο μεγάλη σοφία.

Πιο χρήσιμη και ωφέλιμη είναι η γνώση του εαυτού σου, παρά οι γνώσεις της αστρονομίας, της φυσικής, των μαθηματικών, της ιατρικής.

Γιατί αυτές εξαντλούνται στην παρούσα ζωή, ενώ η αυτογνωσία έχει προεκτάσεις και στη μέλλουσα.

Για τον υψηλό τούτο σκοπό χρειάζονται σκληρός αγώνας, οξύτατη παρατηρητικότητα, πολλή προσευχή και ενίσχυση του Θεού.

Πρέπει να εισχωρήσεις με το νου μέσα στην καρδιά σου και να εξετάσεις προσεκτικά το είναι σου.

Όσο καλύτερα γνωρίσεις την ψυχή σου, τον έσω άνθρωπο, τόσο καλύτερα θα γνωρίσεις και τον Κύριο, γιατί, διαπιστώνοντας το μεγαλείο και την ανωτερότητα της ψυχής, αποκτάς καθαρότερη την επίγνωση της άπειρης και ασύλληπτης μεγαλοσύνης του Θεού.

Να στοχάζεσαι πάντα τη συντομία και το άδηλο τέρμα της παρούσας ζωής, συνειδητοποιώντας την προσωρινότητα και την ασημαντότητά σου, γιατί αυτός είναι ο δρόμος που σε φέρνει κοντά στον Κύριο.

22.Τό Ἐργαστήριο τῆς Σωτηρίας καί ἡ Κλήση μας,(Πρός Ἐφεσίους γ΄, 20-δ΄,1) Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς,Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

22.Τό Ἐργαστήριο τῆς Σωτηρίας καί ἡ Κλήση μας, (Πρός Ἐφεσίους γ΄, 20-δ΄,1) Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 1-10-2017 (Σύναξη)

Οἱ βουλές τοῦ Θεοῦ

  … Όταν βλέπεις έναν μέθυσο να γίνεται νηστευτής ή έναν αισχρολόγο να ψάλει θείους ύμνους, να θαυμάζεις τη μακροθυμία του Κυρίου ,να εγκωμιάζεις τη μετάνοια και να λες μαζί με τον ψαλμωδό: « Αυτή η αλλοίωση είναι έργο της δεξιάς του Υψίστου » ( Ψαλμ. 76 : 11 ) . Δηλαδή, τη θαυμαστή αυτή μεταβολή την πραγματοποίησε το δεξί χέρι του Θεού, η δυνατή επέμβαση και ενέργειά Του.

 Κάθε έργο που αποσκοπεί στη σωτηρία ψυχών, δέχεται από την αρχή επιθέσεις. Μόλις γεννήθηκε ο Χριστός, ξέσπασε η μανία του Ηρώδη. Κι εσύ, αν αξιωθείς κάποτε να υπηρετήσεις με οποιονδήποτε τρόπο το Θεό, θα υποφέρεις πολύ, θα πονέσεις πολύ, θα κινδυνέψεις πολύ. Μην ξαφνιαστείς. Μην ταραχθείς. Μην αναρωτηθείς: « Εγώ εκτελώ το θέλημα του Θεού, και θα έπρεπε να δοξάζομαι για αυτό και να στεφανώνομαι . Γιατί, λοιπόν, υποφέρω; » . Να θυμηθείς τότε το Χριστό, που διώχθηκε ως το θάνατο, και μας προειδοποίησε : « Αν εμένα καταδίωξαν, θα καταδιώξουν κι εσάς ». ( Ιω. 15: 20 ) . Μας έδωσε ,όμως , και μιαν υπόσχεση: « Όποιος μείνει σταθερός ως το τέλος, αυτός θα σωθεί » ( Ματθ. 10 : 22 ) . Αν κάποιος φροντίζει για την σωτηρία του είναι αδύνατον να χαθεί. Ο Θεός δεν θα τον εγκαταλείψει στις δυσκολίες και στους κινδύνους. Τι είπε ο Κύριος στον Πέτρο; « Σίμων, Σίμων! Ο σατανάς ζήτησε να σας δοκιμάσει σαν το σιτάρι στο κόσκινο. Εγώ όμως προσευχήθηκα για σένα, να μη σε εγκαταλείψει η πίστη σου » ( Λουκ. 22: 32 ) .

Μήν Κλαῖς, Κυριακή Γ΄Λουκᾶ, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Μήν Κλαῖς, Κυριακή Γ΄ Λουκᾶ, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 8-10-2017 (Κήρυγμα) Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης http://www.HristosPanagia.gr