Ὁ τίτλος τῆς σημερινῆς μας ὁμιλίας εἶναι: «Ἡ τέλεια ἐλπίδα στό Θεό». Ὑπάρχει ἕνας λόγος τοῦ Ἁγίου Πνεύματος πού λέει «ἡ ἐλπίς οὐ καταισχύνει»1. Δηλαδή, ἡ ἐλπίδα στόν Θεό ποτέ δέν ντροπιάζει τόν ἄνθρωπο. Κι αὐτό βέβαια μαρτυρεῖται ἀπό τή ζωή τῶν Ἁγίων μας.
Θά ἀρχίσω μέ ἕνα διήγημα ἀπό τόν βίο τοῦ Ἁγίου Θεοδοσίου τοῦ Κοινοβιάρχου. Ἦταν γιορτή, καί μάλιστα ἡ πρώτη καί σπουδαιότερη ἀπό ὅλες τίς γιορτές, δηλαδή τό Ἅγιο Πάσχα. Ἐνῶ πλησίαζε ἡ ἱερή νύχτα, ἡ συνοδεία τοῦ Μεγάλου Θεοδοσίου δέν εἶχε τίποτα ἀπό τά ἀπαραίτητα τρόφιμα. Τό μοναστήρι τοῦ Ἁγίου Θεοδοσίου ἤτανε κοντά στά Ἱεροσόλυμα, στήν Παλαιστίνη, καί εἶχε φτάσει νά ἔχει 700 μοναχούς. Ὑπάρχει καί σήμερα.
Οἱ μαθηταί, λοιπόν, δώδεκα τότε στόν ἀριθμό, ἦταν πολύ λυπημένοι. Καί ἦταν λυπημένοι ὄχι μόνο γιά τούς ἴδιους, ἀλλά γιατί δέν εἶχαν οὔτε πρόσφορο γιά τή Θεία Λειτουργία καί ἔτσι θά ἔκαναν Πάσχα χωρίς τή θυσία τοῦ Σώματος τοῦ Χριστοῦ. Μαζεύτηκαν τότε γύρω ἀπό τόν διδάσκαλό τους καί ἄρχισαν νά τοῦ μιλᾶνε γιά τήν ἀνέχειά τους. Μά ἐκεῖνος εἶπε «ἐσεῖς ὀφείλετε μόνο νά ἔχετε ἕτοιμη τήν Ἁγία Τράπεζα. Ὅσο γιά τά ὑπόλοιπα, μή νοιάζεστε γιά τίποτε. Γιατί Ἐκεῖνος πού πρῶτα ἔθρεψε στήν ἔρημο τόσες χιλιάδες Ἰσραηλιτῶν καί ὕστερα ἔκανε τόσο μεγάλο πλῆθος νά χορτάσει, Αὐτός φροντίζει καί γιά μᾶς».
Γνωρίζουμε ὅτι στήν ἔρημο ὁ Θεός ἔτρεφε περίπου 2.000.000 Ἑβραίους γιά σαράντα χρόνια σχεδόν, ὅταν οἱ Ἑβραῖοι ἔφυγαν ἀπό τή δουλεία τοῦ Φαραώ μέ ἀρχηγό τόν προφήτη Μωυσῆ. Πῶς τούς ἔτρεφε; Ἀπό τόν οὐρανό, μέ τό οὐράνιο μάννα. Δεύτερον, γνωρίζουμε ὅτι ὁ Κύριος μέ πέντε ψωμιά καί δύο ψάρια ἔθρεψε 5.000 ἄνδρες χωρίς τίς γυναῖκες καί τά παιδιά. Καί ἕνα παρόμοιο θαῦμα μέ 4.000 ἔκανε ἐπίσης ὅσο ζοῦσε ὁ Κύριος. Αὐτά λοιπόν τούς λέει ὁ Ἅγιος ὡς ἀποδείξεις, γιά νά ἔχουν τήν ἐλπίδα τους στόν Θεό. Αὐτός πού φρόντισε τότε γιά ἐκείνους, γιά τόν λαό Tου, θά φροντίσει καί γιά μᾶς. Καί δέν ἔχει τώρα λιγότερη δύναμη οὔτε ἔχει γίνει πιό φειδωλός στή χορήγηση τῶν ἀγαθῶν. Αὐτά τούς εἶπε.