Μεταστροφές αδιόρατες
«Τήν περίοδο κατά τήν οποία δίδασκα στό ρωσικό λύκειο στό Παρίσι, θυμάμαι ότι μία μέρα καί κατά τή διάρκεια του μαθήματος μία μικρή κοπέλα, περίπου 14 ετών έκλαιγε αδιάκοπα. Όταν βγήκε άπ' τήν τάξι, στεκόμουνα στήν πόρτα. Τή σταμάτησα καί τής είπα: "Να μήν άφεθής ποτέ στήν απελπισία!".
Συνέχισε τό δρόμο της. Δέν γνώριζα τί αποτέλεσμα θά μπορούσε νά είχε φέρει εκείνος ο λόγος. Γιά μένα, όμως, είχε τεράστια σημασία, γιατί πιστεύω στή βοήθεια του Θεού σέ παρόμοιες περιπτώσεις.