«Συμβουλές Γέροντος σέ χριστιανούς πού ζοῦν στόν κόσμο»

Ἄν τώρα δέν νιώθετε καμιά παρηγοριά ἀπό τήν προσευχή σας, νά εἶστε σίγουροι πώς ὁ Κύριος σᾶς ἑτοιμάζει θεῖες παρηγοριές στό μέλλον. Συνεχίστε νά προσεύχεστε ἀκούραστα, καί σύντομα θ᾿ ἀπολαύσετε τή δική Του γλυκύτητα. «Ὑπομένων ὑπέμεινα τόν Κύριον, καί προσέσχε μοι καί εἰσήκουσε τῆς δεήσεώς μου καί ἀνήγαγέ με ἐκ λάκκου ταλαιπωρίας καί ἀπό πηλοῦ ἰλύος καί ἔστησεν ἐπί πέτραν τούς πόδας μου καί κατεύθυνε τά διαβήματά μου καί ἐνέβαλεν εἰς τό στόμα μου ᾇσμα καινόν, ὕμνον τῷ Θεῷ ὑμῶν» (Ψαλμ. 39: 2-4).

''Ἡ προσευχή θέλει βία, θέλει ἀγώνα''.

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΜΑΚΑΡΙΣΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑΣ ΧΑΡΙΘΕΑΣ ΗΓΟΥΜΕΝΗ ΤΗΣ Ι.Μ. ΗΡΑΚΛΕΙΔΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ. " Η ΠΡΟΣΕΥΧΗ ΘΕΛΕΙ ΒΙΑ, ΘΕΛΕΙ ΑΓΩΝΑ"

Όταν ρωτούσαμε την Γερόντισσα, με ποιο τρόπο μπορεί ό άνθρωπος να αποφύγει τον πειρασμό της ακηδίας στο θέμα της προσευχής, μας έλεγε: «Ή τέχνη είναι να πιέσης τον εαυτόν σου, να τον βιάσης να κάνη έστω ένα κομποσκοίνι και μετά δεν θα αντέξεις για να μην κάνης και δεύτερο και τρίτο. Γλυκαίνεσαι! Δεν σε αφήνει ο Χριστός. Ή προσευχή διδάσκει από μόνη της με ποιο τρόπο πρέπει να προσευχόμαστε και δεν χρειάζεται δάσκαλος, όταν υπάρχει Αγάπη έναντι τού Θεού. Να παρακαλείτε τον Θεό με ταπείνωση: Κύριε, Ιησού Χριστέ, βοήθησόν με να σωθώ. Δίδαξαν με, να προσευχηθώ, να σταθώ καθαρός ενώπιων σου, Θεέ μου. Κύριε ό Θεός ημών, ειρήνην δός ημίν. Κτήσαι ή μάς Κύριε . Κάνε μας δικούς σου, Θεέ μου. Την σήν ειρήνην δός ημίν. 

Περί ἀκηδίας...

http://apantaortodoxias.blogspot.gr/2015/06/blog-post_22.html

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2015/07/blog-post_176.html 

Ὀκνηρία

ΠΑΤΕΡΙΚΑΙ ΔΙΔΑΧΑΙ

Ὀκνηρία

Λέγει ὁ Ἀπ. Παῦλος: «τῇ σπουδῇ μή ὀκνηροί, τῷ πνεύματι ζέοντες, τῷ Κυρίῳ δουλεύοντες» (Ρωμ. ιβ´ 11). Δηλαδή στήν προθυμία καί τόν ζῆλο, πού ἀπαιτεῖται γιά κάθε ἔργο θεάρεστο, νά μή εἶσθε ὀκνηροί. Οἱ ἐσωτερικές σας πνευματικές δυνάμεις νά εἶναι πάντοτε ζεστές ἀπό τήν πνευματική φλόγα τοῦ πνεύματος. Μέ ὅλα αὐτά νά ὑπηρετῆτε ὡς ἀφοσιωμένοι δοῦλοι τόν Κύριο. Ἡ ὀκνηρία εἶναι μητέρα κάθε κακίας, ἔλεγαν οἱ ἀρχαῖοι Ἕλληνες. «Ἀργία μήτηρ πάσης κακίας».

Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Σιναΐτης λέγει ὅτι ἡ ὀκνηρία παραλύει τήν ψυχή καί τόν νοῦ. Γι᾽ αὐτό καί ὁ Κύριος μᾶς λέγει: «Γρηγορεῖτε οὖν, ὅτι οὐκ οἴδατε ποίᾳ ὥρᾳ ὁ Κύριος ὑμῶν ἔρχεται» (Ματθ. κδ´ 42). Δηλαδή, ὅπως τό ἐξηγεῖ ὁ Ὅσιος Ἡσαΐας, «νά εἶσθε ἕτοιμοι σέ κάθε στιγμή, διότι δέν γνωρίζετε κατά ποία ὥρα ἔρχεται ὁ Κύριος, μήπως ἔλθη ἔξαφνα καί σᾶς εὕρη νά κοιμᾶσθε».

Ἠθικαί κακίαι

1. ΠΕΡΙ ΖΗΛΟΥ ΚΑΙ ΕΡΙΘΕΙΑΣ

Αντίθετοι προς την της ειρήνης αρετήν κακίαι εισίν ο ζήλος και η ερίθεια, αίτινες γεννώσι μάχας και ακαταστασίας.

Αι κακίαι αυταί είσιν αι πολεμιώταται της ειρήνης αντίπαλοι˙ η παρουσία αυτών φέρει την καταστροφήν, η δε ενέργεια την ανατροπήν του έργου της ειρήνης˙ εργάζονται υπέρ της αποκαταστάσεως της βασιλείας του πονηρού επί της γης, και της καταλύσεως της βασιλείας του Θεού, υπέρ ης εργάζεται η Ειρήνη.
Ουαί τη παροικία και τη εκκλησία, εν η ετάχθη ο ποιμήν ο ταις κακίαις ταύταις υπαχθείς! ή τε εκκλησία και η παροικία άπασα διατρέχουσι τον έσχατον κίνδυνον της απωλείας και καταστροφής˙ εν αυταίς αι έριδες, αι μάχαι, αι ακαταστασίαι και παν φαύλον πράγμα, κατά τον Απόστολον Ιάκωβον, θέλουσι τελείως εγκαθιδρυθή.

Ὁ Ἅγιος Σεραφείμ τοῦ Σαρώφ περί τῆς ἀκηδίας καί τῆς μελαγχολίας

[…Αξίζει να σταματήσουμε για μια στιγμή για να προσέξουμε ιδιαίτερα αυτό το «χαρούμενο πνεύμα» στην ζωή του Οσίου. Ήταν η χαρακτηριστική του ιδιότητα, ιδιαίτερα αργότερα. Αλλά ακόμη και αυτό το δώρο της χάριτος δεν το  επέτυχε δίχως αγώνα, παρόλο ότι ήταν τόσο σωτήριο για τις βασανισμένες ψυχές όλων εκείνων που αργότερα συνέρρεαν δίπλα του. Υπάρχει λόγος να σκεφθούμε ότι το πνεύμα της ακηδίας του έκανε επίθεση στην αρχή της μοναχικής του ζωής. «Είναι δύσκολο», λέει, «να αποφύγει αυτήν την ασθένεια κάποιος που μόλις έχει αρχίσει την μοναχική του ζωή, διότι είναι η πρώτη που του επιτίθεται. Επομένως, πριν από όλα πρέπει κανείς να φυλάγεται από αυτήν».

«Συμβαίνει μερικές φορές κάποιος που βρίσκεται σε αυτήν την κατάσταση του πνεύματος να σκέφτεται  ότι θα ήταν πιο εύκολο για αυτόν να καταστραφεί ή να στερηθεί από κάθε αίσθημα και συνείδηση, παρά να παραμείνει περισσότερο σε αυτήν την ανεξήγητα βασανιστική κατάσταση του πνεύματος.

Ἡ ἀμέλεια, ὁ ἀκοίμητος κίνδυνος τοῦ πιστοῦ

 Σε σχετικές ερωτήσεις μας, απαντούσε ότι η αμέλεια είναι η κύρια αιτία της αποτυχίας του ανθρώπου στον πνευματικό σκοπό του. Τον ρώτησα κάποτε. πώς οι Πατέρες προβάλλουν ως αφορμή την κενοδοξία; Και απάντησε «ναι και αυτή μας επιβουλεύεται, αλλά όχι όλους παρά μόνο όσους ξεγελάσει και πάλι λίγους, γιατί η κενοδοξία φθείρει τους συγκεντρωμένους θησαυρούς, ενώ η αμέλεια δεν αφήνει να τους συνάξεις. Η αμέλεια μοιάζει με ανομβρία, που δεν αφήνει να φυτρώσει τίποτε. Η κενοδοξία βλάπτει όσους έχουν καρπό, όσους έχουν προχωρήσει, ενώ η αμέλεια ζημιώνει όλους. Εμποδίζει αυτούς που θέλουν να ξεκινήσουν και σταματά αυτούς που προχώρησαν.

Τό ἱερό Μυστήριο τῆς Μετανοίας καί Ἐξομολογήσεως

    ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ

20) Μετάνοια καί Ἱερά Ἐξομολόγηση

20^α) Τό ἱερό Μυστήριο τῆς Μετανοίας καί Ἐξομολογήσεως.

«Ὁ σύγχρονος μεγάλος Θεολόγος π. Ἰουστίνος Πόποβιτς στὸ ἔργο του «Ὁδὸς Θεογνωσίας» γράφει : «ἡ ψυχὴ κάθε ἀνθρώπου, κάθε ἀνθρωπίνου προσώπου καὶ ἡ ψυχὴ τῆς ἀνθρωπότητος εἶναι ἀνίατα τραυματισμένες. Τὸ τραῦμα τους αὐτὸ δὲν μποροῦν νὰ τὸ θεραπεύσουν οὔτε ὁ Νόμος, οὔτε οἱ Προφῆτες. Κανεὶς, ἐκτός τοῦ Χριστοῦ. Ὁ Χριστὸς ἦρθε στὸν κόσμο γιὰ νὰ θεραπεύσει τὸν ἄνθρωπο, νὰ καταργήσει τὴν ἁμαρτία, νὰ ἐπανασυνδέσει τὸν ἄνθρωπο μὲ τὴν πηγὴ τῆς ζωῆς, ποὺ εἶναι ὁ Θεὸς, νὰ τὸν ἐπαναφέρει στὴν προπτωτικὴ ἀκεραιότητα. Ἡ διὰ τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ συγχώρηση τῶν ἁμαρτιῶν εἶναι ἡ μεγίστη δωρεὰ τοῦ Θεοῦ στὸν κόσμο, εἶναι τὸ Εὐαγγέλιο»»¹. Αὐτή ἡ τόσο ψυχοθεραπευτική συγχώρηση καθώς καί ἡ πλούσια δόση τῆς Θείας Χάρης κατ’ ἐξοχήν παρέχονται μέ τό Μυστήριο τῆς Ἱερᾶς Μετανοίας καί Ἐξομολογήσεως.