Εἰσαγωγή στό ἱστολόγιο

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΤΙΤΛΟΥ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ:
Γενική ἐξομολόγηση: «Ἡ Θεία Ψυχανάλυση»

Τό μυστήριο τῆς Μετανοίας εἶναι τό μυστήριο τῆς ἀληθινῆς ψυχο-θεραπείας.

Ὁ μετανοῶν αὐτομέμφεται, αὐτοκατηγορεῖται, ταπεινώνεται ὁπότε ἑλκύει τή Θεία Χάρη. Ἡ κορύφωση τῆς μετάνοιας εἶναι ἡ ἐξομολόγηση σέ Πνευματικό Ὁδηγό ὅλης μας τῆς ζωῆς. Ἡ προσοχή μετά τήν ἐξομολόγηση, ὥστε νά μήν ἐπαναλάβουμε τά λάθη τοῦ παρελθόντος καί ἡ προσπάθεια νά πράξουμε τά ἀντίθετα καλά καί σωστά ὁλοκληρώνει τήν ψυχοθεραπευτική διαδικασία.

Ἡ ἐξομολόγηση ὅλης μας τῆς ζωῆς, καλό εἶναι νά ἐπαναλαμβάνεται ἀπό καιροῦ εἰς καιρόν. Ἡ γενική αὐτή ἐξομολόγηση, δίδασκε ὁ πολυχαρισματοῦχος καί σοφός ὅσιος Γέροντας Πορφύριος, θεραπεύει τόν ἄνθρωπο ὄχι μόνο ἀπό τίς βλάβες τῶν προσωπικῶν του ἁμαρτιῶν, ἀλλά καί ἀπό τά ποικίλα ψυχολογικά τραύματα καθώς καί ἀπό τά βιώματα τῶν προγόνων του. Τήν γενική αὐτή ἐξομολόγηση ὁ ἅγιος Γέροντας τήν ὀνόμαζε θεία ψυχανάλυση. Ἀπό αὐτή τήν ὀνομασία πήραμε ἀφορμή νά δώσουμε στό ἱστολόγιό μας τον τίτλο

ΘΕΙΑ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ καί τήν διεύθυνση agiapsychanalysi

Διαβάστε περισσότερα »

Παρασκευή 14 Ιουλίου 2017

Ἡ ταπείνωση ὁδηγεῖ στήν ὑγεία τῆς ψυχῆς...«ΜΕΛΕΤΗΜΑ 21ον»


Ἀπό τίς ἁγιοπνευματικές ἐμπειρίες
τοῦ ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου
Ἁγιορείτου μοναχοῦ

188 . Ἡ ἀπομάκρυνση ἀπό τά καλά ἔργα καί τήν προσευχή, μᾶς ὁδηγεῖ στήν ὑπερηφάνεια, ὁπότε φεύγει ὁ φύλακας ἄγγελός μας καί μᾶς κυριεύει ὁ σατανᾶς!...

189 . Ἐάν λάβεις χάρισμα, ζήτησε ἀπό τό Θεό:
α) ταπείνωση,
β) φύλακα ἄγγελο, καί,
γ) νά σοῦ πάρει τό χάρισμα, προκειμένου νά πέσεις στήν ὑπερηφάνεια!...
Τά φυσικά μας ἐλαττώματα γίνονται φύλακες τῆς ἀρετῆς, πού μᾶς δίνει ὁ Θεός!...
190 . Ἡ ὑπερηφάνεια ἔχει ἀνάγκη τῆς συντριβῆς, γιά ν᾿ ἀκολουθήσει ἡ ταπείνωση καί νά ἔλθουν τά χαρίσματα τοῦ Θεοῦ, πού μόνο στούς ταπεινούς δίνονται!...

Τά ἐμπόδια τῆς μετανοίας: Ἡ ἀναισχυντία (Ἀρχ. Σεβαστιανός Τοπάλης)

Ένα ακόμα εμπόδιο της μετανοίας και η ρίζα πολλών ψυχολογικών διαταραχών είναι η αναισχυντία. Με τον όρο αυτόν εννοούμε την κατάσταση του ανθρώπου που δε νιώθει ότι είναι αμαρτωλός, ούτε ότι έχει ανάγκη της λύτρωσης. Η πιο μεγάλη αμαρτία του καιρού μας είναι που έχει χαθεί η αίσθηση της αμαρτίας. Το χειρότερο είναι ότι υπερφίαλα και με σκληρότητα καυχιέται ο άνθρωπος για την αμαρτία του.
Στο βιβλίο της Αποκάλυψης του Ιωάννου παρουσιάζεται το θηρίο να είναι στεφανωμένο για τις ανομίες του δεικνύοντας έτσι ότι ζητά την αναγνώριση και την επιβράβευση για κάθε αμαρτωλό και άνομο που ζει. Ο αμαρτωλός σκληρά επιτιμάει καθέναν που προσπαθεί να αλλοιώσει την ψευδαίσθηση της ησυχίας του με το να του εμβάλλει ενοχές και νυγμούς στην ηθική του συνείδηση. Είναι μία άμυνα του εσωτερικού κόσμου του ανθρώπου στην προσπάθεια να μην ξεφύγει από την φωλιά και την γλυκύτητα της αμαρτίας. Ο τύπος των ανθρώπων αυτών με την αναισχυντία τους αυτή τα βάζει με τον Θεό και τους ιερείς και τους ψέγει με την κατηγορία ότι δεν αφήνουν τους ανθρώπους να ζήσουν την χαρά της ζωής και ότι πλάθουν ενοχικούς και αμαρτωλοφοβικούς ανθρώπουςΗ αποστασιοποίηση από τον Θεό και η απόρριψη της Εκκλησίας τους βοηθούν να μην αναστατώνεται η συνείδησή τους ή τουλάχιστον να κοιμάται μέσα στην νάρκωση αυτή. Η αδυναμία να αλλάξουν ζωή τους οδηγεί στο να απορρίπτουν τον ίδιο τον Θεό. Είναι ο πιο βολικός τρόπος για να φιμώσουν την φωνή της καρδιάς των. Κάποιος που διακηρύττει κομπάζοντας την αθεΐα του το μόνο που έμμεσα παραδέχεται είναι ότι δεν θέλει να φύγει από την ζωή της αμαρτίας.

Ἡ κάθαρση ἀπό τά πάθη δίνει τήν ὑγεία τῆς ψυχῆς



Όταν αποφεύγουμε τις αιτίες των παθών και οι άλλοι, που δεν γνωρίζουν το σκοπό μας, σκανδαλίζονται, εμείς δεν είμαστε υπεύθυνοι του σκανδαλισμού τους. Διότι κανείς δεν μπορεί να δουλεύει στο Θεό και συγχρόνως ν’ αρέσει σ’ όλους τους ανθρώπους!…».


Η κάθαρση από τα πάθη δίνει την υγεία της ψυχής, με αποτέλεσμα την πνευματική χαρά, όταν κοινωνάμε, ευχόμεθα και μελετάμε τα λόγια Κυρίου!…».



H νηστεία, ως ασκητική αναφορά ολόκληρου του ανθρώπου στον Θεό ή ως προσπάθεια εν έργω καθολικού αγιασμού του ανθρώπου, είναι θεμέλιο όλων των αγαθών, υπεράσπιση κάθε αρετής και αρχή του πνευματικού αγώνα και στεφάνι των εγκρατών και η ομορφιά της παρθενίας και του αγιασμού και η λαμπρότητα της σωφροσύνης και η αρχή της οδού της χριστιανικής ζωής και η μητέρα της προσευχής και η πηγή της φρονήσεως και ο διδάσκαλος της ησυχίας και αυτή που προηγείται από όλα τα καλά έργα».

Ἡ ψυχικὴ καὶ σωματικὴ ὑγεία τοῦ κάθε παιδιοῦ ξεκινᾶ ἀπὸ τὸν τρόπο συλλήψεώς του



Ὁ Μητροπολίτης Μόρφου Κύπρου κ. Νεόφυτος ὁμιλεῖ σὲ κοινὴ ἐκδήλωση τοῦ Συνδέσμου Γονέων καὶ τῆς Ἐκκλησιαστικὴ Ἐπιτροπῆς τῆς Περιστερώνας Μόρφου γιὰ τὴν ἀγωγὴ τῶν παιδιῶν κατὰ τοὺς συγχρόνους Ἁγίους τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας μας.

Πρωτ. Θεμιστοκλῆς Χριστοδούλου - Φοβίες καί ἄγχος: οἱ ἀρρώστιες τῆς ψυχῆς μας

Αγαπητά πνευματικά μου παιδιά, 

«Η αγάπη του Θεού έξω βάλλει τον φόβον» θα μας πει πάλιν και πολλάκις ο μαθητής της αγάπης Ιωάννης ο Θεολόγος.
Σήμερα όσο ποτέ άλλοτε όλοι μας, είτε λίγο είτε πολύ, είμαστε φοβισμένοι και αγχωμένοι από την πολιτικοκοινωνική κατάσταση. Φοβούμεθα περισσότερο μη χάσουμε την ύλη, μήπως στερηθούμε τα πάμπολλα υλικά αγαθά, τα χρήματα και τις τροφές, που άδικα πολλές φορές κατακτούμε και καταναλώνουμε εις βάρος των άλλων συνανθρώπων μας. Αγχωνόμεθα χωρίς να σκεπτόμαστε σοβαρά ότι το άγχος είναι καθαρά πειρασμική κατάσταση. 
Είναι κύημα της σκληροκαρδίας και του ατομοκεντρισμού μας. Κρύβει το άγχος μεγάλη δόση αυταρέσκειας, εγωισμού, και αδιαφορίας για το συνάνθρωπο. Τίποτα δεν μπορεί να κατακτήσει από μόνος του ο άνθρωπος. Τίποτα δεν μπορεί να επιτύχει και να κατορθώσει. Εάν μη Κύριος οικοδομήσει, εις μάτην εκοπίασαν οι οικοδομούντες.

Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης - Οἱ κακὲς ἕξεις καὶ ἡ θεραπεία τους

Α’. Ἐξέτασε, ἀδελφέ, τὶς κακὲς ἕξεις καὶ συνήθειες, ποὺ ἀπόκτησες μὲ τὴ ζωὴ ποὺ ἔκανες ἂν εἶναι παλιές, χρειάζεται περισσότερος κόπος, γιὰ νὰ καταστραφοῦν, ἂν εἶναι καινούργιες λιγότερος· ὅπως ἕνα παλιὸ καὶ ἕνα μεγάλο δένδρο, περισσότερο κόπο χρειάζεται, γιὰ νὰ κοπεῖ καὶ νὰ ξεριζωθεῖ ἀπὸ ἕνα νέο καὶ μικρό.
Β’. Ἐξέτασε τὶς θεραπεῖες ποὺ πρέπει νὰ χρησιμοποιήσεις γι’ αὐτὲς τὶς κακές σου ἕξεις καὶ συνήθειες ἀπὸ τὶς θεραπεῖες αὐτὲς ἡ πρώτη εἶναι τὸ νὰ θέλεις νὰ διορθωθεῖς ὄχι ἀμφιβάλλοντας, ἀλλὰ ἀποφασιστικά. Διότι οἱ σωματικὲς ἀσθένειες μποροῦν νὰ θεραπευθοῦν καὶ χωρὶς τὴν θέλησή μας οἱ ἀσθένειες ὅμως τῆς ψυχῆς χωρὶς νὰ τὸ θέλουμε, δὲν εἶναι δυνατὸ νὰ θεραπευθοῦν. Διότι καὶ γι’ αὐτὲς χρειάζεται μία ἀποφασιστικὴ θέληση τοῦ ἀσθενῆ, γιὰ νὰ ἰατρευθεῖ καὶ νὰ χρησιμοποιήσει τὰ μέσα καὶ τὰ ὄργανα ἐκεῖνα, τὰ ὁποῖα εἶναι κατάλληλα γιὰ τὴ θεραπεία. Τὰ μέσα, λοιπόν, καὶ τὰ ὄργανα τὰ ὁποῖα μπορεῖς νὰ χρησιμοποιήσεις γιὰ νὰ θεραπεύσεις τὶς κακές σου συνήθειες καὶ ἕξεις εἶναι ἐκεῖνα τὰ δύο τὰ ὁποῖα μᾶς φανέρωσε ὁ Κύριος ὅταν ἐλευθέρωσε ἐκεῖνον ποὺ ἦταν δαιμονισμένος ἀπὸ τὴν παιδική του ἡλικία λέγοντας «Τὸ γένος αὐτὸ δὲν εἶναι δυνατὸ νὰ βγεῖ μὲ κανένα ἄλλο μέσο παρὰ μὲ προσευχὴ καὶ νηστεία» (Μάρκ. 9,29).

π. Ἰωάννης Ρωμανίδης - Οἱ ἄνθρωποι πού δέν βλέπουν τήν δόξαν τοῦ Θεοῦ δέν εἶναι φυσιολογικοί

 Η Εκκλησία εις την περιγραφήν του Παύλου ομοιάζει με ψυχιατρικήν κλινικήν. Η αντίληψίς του όμως δια την νόσον της ανθρωπίνης προσωπικότητος είναι πολύ πιό διορατική απ' ό,τι είναι σήμερον γνωστόν εις την σύγχρονον ιατρικήν.

Δια να κατανοήσωμεν αυτήν την πραγματικότητα, πρέπει να ίδωμεν μέσω του Παύλου την Βιβλικήν κατανόησιν της φυσιολογικής και της μη φυσιολογικής καταστάσεως του ανθρώπου.
Ο νοσών άνθρωπος αποκαθίσταται εις την φυσιολογικήν του κατάστασιν, όταν οδηγήται "εις πάσαν την αλήθειαν" υπό του Πνεύματος της Αληθείας, δηλαδή εις την θέαν του Χριστού εν τη δόξη του Πατρός Του (Ιω. 17). Οι άνθρωποι που δεν βλέπουν την δόξαν του Θεού δεν είναι φυσιολογικοί. "Πάντες ήμαρτον και υστερούνται της δόξης του Θεού" (Ρωμ. 3:23). Με άλλα λόγια ο μόνος άνθρωπος, που εγεννήθη εις την φυσιολογικήν Του κατάστασιν είναι ο Κύριος της δόξης ο Οποίος γεννηθείς σαρκί εκ της Θεοτόκου ανέλαβε εκουσίως τα αδιάβλητα πάθη (τ.έ. πείναν, δίψαν, κόπωσιν, ύπνον, φθοράν, θάνατον, φόβον θανάτου), παρ' ότι ως κατά φύσιν πηγή της ακτίστου "δόξης," καταργεί ταύτα. Η άλλη όψις του εν λόγω θέματος είναι, ότι ο Θεός δεν αποκαλύπτει την δόξαν Του εις τον καθένα, διότι δεν θέλει να κολάση τους μη καταλλήλως προητοιμασμένους με ανιδιοτελή αγάπην. Η έκπληξις των προφητών της Π. Δ., ότι ηδύναντο να ζούν ακόμη, παρ' ότι είδον τον θεόν, και η παράκλησις του λαού προς τον Μωϋσή να ζητήση από τον Θεόν να σταματήση να δείχνη την δόξαν Του, την οποίαν δεν ηδύναντο να υποφέρουν πλέον, είναι εν προκειμένω σαφώς επιβεβαιωτικά.

ΤΕΣΣΕΡΕΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

1.Μπορεῖτε νά δεῖτε τίς προηγούμενες δημοσιεύσεις τοῦ ἱστολογίου μας πατώντας τό: Παλαιότερες ἀναρτήσεις (δεῖτε δεξιά)

2.Καλλίτερη θέαση τοῦ ἱστολογίου μέ τό Mozilla.

3.Ἐπιτρέπεται ἡ ἀναδημοσίευση τῶν ἀναρτήσεων μέ τήν προϋπόθεση ἀναγραφῆς τῆς πηγῆς

4.Ἐπικοινωνία:
Kyria.theotokos@gmail.com .
Γιά ἐνημέρωση μέσῳ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου στεῖλτε μας τό e- mail σας στό
Kyria.theotokos@gmail.com .