ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ
7) Ταπεινοφροσύνη-Ταπείνωση
7α) Ταπείνωση: ἡ
ἀπαραίτητη προετοιμασία τῆς ψυχῆς
γιά νά ξεφύγει ἀπό τήν κατάθλιψη
Στήν κατάθλιψη ὁ ἄνθρωπος εἶναι
αἰχμάλωτος τοῦ λογισμοῦ του. Σύμφωνα
μέ τήν κοσμική ψυχιατρική, στόν ὑποψήφιο
γιά κατάθλιψη γεννιοῦνται κάποιες
«αὐτόματες» σκέψεις μέ ἀφορμή
ὁποιοδήποτε σημαντικό ἤ καί ἀσήμαντο
γεγονός. Αὐτές ἐνεργοποιοῦν
τίς διάφορες «ἀρνητικές ἀντιλήψεις
(Beck, 2004). Τέτοιες σκέψεις μπορεῖ νά εἶναι
π.χ. ὅτι «κανείς δέν μ’ ἀγαπάει» ἤ
«ποτέ δέν καταφέρνω τίποτα». Ὅταν δεχθεῖ
κανείς μιά τέτοιου εἴδους «αὐτόματη
σκέψη», ἀρχίζει νά τον «παίρνει ἀπό
κάτω» καί νά τον φέρνει σέ κατάσταση
ἀπελπισίας καί κατάθλιψης»1.
Μέ τήν Πατερική ὁρολογία, αὐτές οἱ
«αὐτόματες» σκέψεις ὀνομάζονται
λογισμοί. Ὁ ἄνθρωπος ὅταν τίς
ἀποδεχθεῖ ἀρρωσταίνει. Γίνεται
αἰχμάλωτός τους. Τό ἐρώτημα, εἶναι,
πῶς ὁ ἄνθρωπος θά μπορέσει νά ἀλλάξει
κατεύθυνση στήν πορεία πού τείνει νά
πάρει ἡ δύναμη τῆς ψυχῆς του ὅταν
αὐτή τείνει νά αἰχμαλωτιστεῖ ἀπό τόν
πονηρό (οἱ «αὐτόματες» σκέψεις,
σύμφωνα μέ τήν Πατερική θεραπευτική,
δέν εἶναι στήν πραγματικότητα αὐτόματες,
ἀλλά ἔχουν πηγή τους: α)τόν πονηρό καί
β) στά πάθη τά ὁποῖα ὑποκρύπτουν
δαίμονες) γιά νά μήν πέσει στήν
κατάσταση πού ὀνομάζεται κατάθλιψη.