Εἰσαγωγή στό ἱστολόγιο

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΤΙΤΛΟΥ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ:
Γενική ἐξομολόγηση: «Ἡ Θεία Ψυχανάλυση»

Τό μυστήριο τῆς Μετανοίας εἶναι τό μυστήριο τῆς ἀληθινῆς ψυχο-θεραπείας.

Ὁ μετανοῶν αὐτομέμφεται, αὐτοκατηγορεῖται, ταπεινώνεται ὁπότε ἑλκύει τή Θεία Χάρη. Ἡ κορύφωση τῆς μετάνοιας εἶναι ἡ ἐξομολόγηση σέ Πνευματικό Ὁδηγό ὅλης μας τῆς ζωῆς. Ἡ προσοχή μετά τήν ἐξομολόγηση, ὥστε νά μήν ἐπαναλάβουμε τά λάθη τοῦ παρελθόντος καί ἡ προσπάθεια νά πράξουμε τά ἀντίθετα καλά καί σωστά ὁλοκληρώνει τήν ψυχοθεραπευτική διαδικασία.

Ἡ ἐξομολόγηση ὅλης μας τῆς ζωῆς, καλό εἶναι νά ἐπαναλαμβάνεται ἀπό καιροῦ εἰς καιρόν. Ἡ γενική αὐτή ἐξομολόγηση, δίδασκε ὁ πολυχαρισματοῦχος καί σοφός ὅσιος Γέροντας Πορφύριος, θεραπεύει τόν ἄνθρωπο ὄχι μόνο ἀπό τίς βλάβες τῶν προσωπικῶν του ἁμαρτιῶν, ἀλλά καί ἀπό τά ποικίλα ψυχολογικά τραύματα καθώς καί ἀπό τά βιώματα τῶν προγόνων του. Τήν γενική αὐτή ἐξομολόγηση ὁ ἅγιος Γέροντας τήν ὀνόμαζε θεία ψυχανάλυση. Ἀπό αὐτή τήν ὀνομασία πήραμε ἀφορμή νά δώσουμε στό ἱστολόγιό μας τον τίτλο

ΘΕΙΑ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ καί τήν διεύθυνση agiapsychanalysi

Διαβάστε περισσότερα »

Δευτέρα 16 Δεκεμβρίου 2019

Ἡ Προσευχή, ἡ απελπισία καί τά ὑλικά ἀγαθά.


Οι διδαχές του γέροντα Παϊσίου για την προσευχή είναι πολύτιμες για κάθε χριστιανό. Έλεγε:
«Δεν υπάρχουν μακαριότεροι άνθρωποι από εκείνους που έπιασαν επαφή με τον Ουράνιο Σταθμό και είναι δικτυωμένοι με ευλάβεια με το Θεό. 
Όπως δεν υπάρχουν πιο δυστυχισμένοι από εκείνους που έκοψαν την επαφή τους με το Θεό και γυρίζουν ζαλισμένοι τον κόσμο και τα κουμπιά των σταθμών του κόσμου, για να ξεχάσουν λίγο το πολύ άγχος της εκτροχιασμένης ζωής τους».
Συμβούλευε δε και τα εξής:
«Πολύ βοηθάει, πριν από την προσευχή να διαβάσεις ένα κομμάτι από το Γεροντικό. Τότε θα θερμανθεί η καρδιά σου και θα καπακωθούν όλες οι μέριμνες και θα μπορέσεις να προσευχηθείς απερίσπαστα».
Και για το νου που σκορπίζεται κατά την ώρα της προσευχής τόνιζε:
«Την ώρα της προσευχής, όταν ο νους μας φεύγει σε άσχημα πράγματα ή έρχονται χωρίς να το θέλουμε, να μην χρησιμοποιούμε αντιρρητικό πόλεμο κατά του εχθρού, διότι και όλοι οι δικηγόροι εάν μαζευτούν, με ένα διαβολάκι δεν τα βγάζουν πέρα με τη συζήτηση, αλλά μόνο με μια περιφρόνηση μπορεί να τα διώξει κανείς, όπως και τους βλάσφημους λογισμούς»
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος για έναν πνευματικό αγωνιστή είναι η απελπισία. Γιʼ αυτό ο γέροντας Παΐσιος έλεγε:
«Να μην απελπίζονται όσοι βρίσκονται μέσα στον κόσμο, όταν είναι κυριευμένοι από πολλά πάθη και η φύση τους είναι άτακτη και τρέχει με ορμή στην κατηφόρα, αλλά να ελπίζουν στην παντοδυναμία του Θεού και να στρίψουν το τιμόνι της γερής τους μηχανής στο δρόμο του Θεού, της ανηφόρας, και πολύ γρήγορα θα προσπεράσουν άλλες βραδυκίνητες μηχανές που τρέχανε μπροστά από πολλά χρόνια στο δρόμο του Θεού».

Και άλλοτε συμπλήρωνε:

Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2019

Πέμπτη 17 Οκτωβρίου 2019

Παρασκευή 26 Ιουλίου 2019

«Οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρός αἷμα καί σάρκα», Β΄ μέρος Ἐφ. 6, 12, Ἁγ Ἰουστίνου Πόποβιτς. Ἀρχ.Σάββας Ἁγιορείτης



            Μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ ἀρχίσαμε τό πρωί νά μελετᾶμε τόν 12ο στίχο τοῦ 6ου Κεφαλαίου τῆς πρός Ἐφεσίους, «Οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρός αἷμα καί σάρκα»[1], πού λέγει ὁ Ἀπόστολος. Δέν εἶναι ὁ ἀγώνας μας πρός αἷμα καί σάρκα, πρός ἀνθρώπους δηλαδή πού ἔχουνε αἷμα καί σάρκα, ἀλλά πρός τίς ἀρχές, πρός τίς ἐξουσίες, πρός τούς κοσμοκράτορες τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου. Καί ὀνομάζονται ἔτσι οἱ δαίμονες, ὄχι γιατί ὄντως εἶναι ἀρχές καί ἐξουσίες καί κοσμοκράτορες, ἀλλά πρός καταισχύνη τους κρατᾶνε ἀκόμα αὐτά τά ὀνόματα, γιατί ξέπεσαν. Ἦταν ἄγγελοι πού ἀνῆκαν στό τάγμα τό ἀγγελικό τῶν Ἀρχῶν, τῶν Ἐξουσιῶν καί οὔτε κοσμοκράτορες εἶναι, ἀλλά γίνονται, ἀποκτοῦν ἐξουσία ἐπάνω σέ μᾶς τούς ταλαίπωρους ἀνθρώπους, γιατί ἐμεῖς μέ τή θέλησή μας ὑποτασσόμαστε σ’ αὐτούς, ἐπειδή ἀκολουθοῦμε τό κοσμικό φρόνημα, τό κοσμικό πνεῦμα. Ὁπότε ὁ διάβολος ἀποκτᾶ δικαιώματα καί κυριαρχεῖ ἐπάνω μας. Ἀσκεῖ ἐξουσία, ἔχει κράτος, ἔχει δύναμη ἐπάνω στόν ἄνθρωπο, ὁ ὁποῖος ἑκούσια πηγαίνει καί τόν προσκυνᾶ, ἑκούσια ὑποτάσσεται στό πνεῦμα τοῦ κόσμου καί τό ἀκολουθεῖ. Συμβιβάζεται μέ τό πνεῦμα τῆς φιληδονίας, τῆς φιλαργυρίας καί τῆς φιλοδοξίας, γιατί αὐτό εἶναι τό πνεῦμα τοῦ κόσμου. Καί λέγαμε ὅτι ὁ πόλεμος τῶν δαιμόνων ἄρχισε ἀπό τόν οὐρανό. Οἱ δαίμονες προσπάθησαν νά κυριαρχήσουν καί νά κατατροπώσουν τούς Ἀγγέλους, ἀλλά κατατροπώθηκαν ἀπό τόν Ἀρχάγγελο Μιχαήλ καί τίς ἄλλες ἀγγελικές δυνάμεις, ὁπότε ἔπεσαν στή γῆ καί κάνουν πόλεμο τώρα ἐναντίον ἡμῶν τῶν ἀνθρώπων.
            Λέει ὁ Ἅγιος Ἰουστίνος[2], νικημένοι πλέον στόν οὐρανό, οἱ πονηροί δαίμονες, μετέφεραν πλέον τόν πόλεμο στή γῆ καί τόν διεξάγουν ἐκεῖ μέ ὅλες τους τίς δυνάμεις. Ὅσο καί ἄν θέλουμε νά μήν τό λέμε καί νά μήν τό πιστεύουμε, ἔχουμε πόλεμο. Εἴμαστε πάντοτε σέ ἐμπόλεμη κατάσταση καί δέν πρέπει νά περιμένουμε καμία ἀνακωχή σ’ αὐτή τή ζωή. Κάθε στιγμή θά πρέπει νά μαχόμαστε ἐναντίον τῶν πονηρῶν πνευμάτων, «πρός τά πνευματικά τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις»[3]. Καί ὅταν λέμε ἐπουρανίοις, ἐννοοῦμε τόν ἀέρα, γιατί οἱ δαίμονες πλέον δέν ἔχουν ἐξουσία καί παραμονή καί διαμονή στόν οὐρανό, ὅπου εἶναι μόνο οἱ Ἄγγελοι, ἔχουνε παραμονή καί δράση πάνω στή γῆ, κάτω ἀπ’ τή γῆ καί στόν ἀέρα πάνω ἀπό τή γῆ.
            Στρέφονται ἐνάντια στό καλό τοῦ Θεοῦ, ἐνάντια σέ κάθε καλό τοῦ Θεοῦ, πού βρίσκεται ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ καί σέ ὅλους τούς συγκληρονόμους τοῦ Χριστοῦ, τούς χριστιανούς. Πολεμοῦν τήν ὀρθή πίστη, τήν ὀρθή δόξα γιά τόν Θεό καί τήν ὀρθή ζωή καί πολεμοῦν τούς χριστιανούς τούς ὀρθοδόξους. Ἰδού ποίος εἶναι ὁ αἰώνιος ἐχθρός μας, ὁ αἰώνιος ἀντίπαλός μας. Τά βάζουμε πολλές φορές μέ ἀνθρώπους, ἀλλά ὁ ἀληθινός ἐχθρός, πού βρίσκεται πίσω ἀπό τούς ἀνθρώπους πού εἶναι θύματά του, εἶναι ὁ διάβολος.

Τρίτη 23 Ιουλίου 2019

«Οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρός αἷμα καί σάρκα», Α΄ μέρος Ἐφ 6, 12, Ἁγ Ἰουστίνου Πόποβιτς



            Πέρυσι, μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ, εἴχαμε ἀρχίσει νά μελετᾶμε τήν πρός Ἐφεσίους ἐπιστολή τοῦ Ἀποστόλου Παύλου καί φέτος, μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ, ἀφοῦ συνεχίσαμε στή διάρκεια τοῦ ἔτους νά τή μελετᾶμε, ἔχουμε φτάσει πρός τό τέλος, στό 6ο Κεφάλαιο, καί εἴμαστε στόν στίχο ἐκεῖνο πού μιλάει γιά τήν ὑποχρέωσή μας νά ἀναλάβουμε τήν πανοπλία τοῦ Θεοῦ, γιά νά μπορέσουμε νά ἀντισταθοῦμε. Εἴμαστε στόν 12ο στίχο τοῦ 6ου Κεφαλαίου πού λέγει τά ἑξῆς: «Οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρός αἷμα καί σάρκα, ἀλλά πρός τάς ἀρχάς, πρός τάς ἐξουσίας, πρός τούς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου, πρός τά πνευματικά τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις»[1]. Δέν εἶναι ἡ πάλη μας, λέγει ὁ Ἀπόστολος, πρός αἷμα καί σάρκα, δηλαδή πρός ἀνθρώπους, ἀλλά εἶναι πρός τάς ἀρχάς, τάς ἐξουσίας καί τούς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους, καί μιλάει φυσικά ἐδῶ γιά τούς δαίμονες, πρός τούς κοσμοκράτορας τοῦ σκότους τοῦ αἰῶνος τούτου. Θά τά ἐξηγήσουμε ὅλα αὐτά, πῶς καί μέ ποιά ἔννοια εἶναι κοσμοκράτορας ὁ διάβολος καί τά ὄργανά του, οἱ ἄλλοι δαίμονες. Ἡ πάλη μας εἶναι πρός τά πνευματικά τῆς πονηρίας ἐν τοῖς ἐπουρανίοις.
            Ἄς δοῦμε πρῶτα τήν ἑρμηνεία τοῦ Ἁγίου Νικοδήμου[2], ὁ ὁποῖος βασίζεται στόν Ἅγιο Θεοφύλακτο Βουλγαρίας, ὁ ὁποῖος βασίζεται στόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο, ὁ ὁποῖος βασίζεται στόν Ἀπόστολο Παῦλο. Βλέπουμε, πῶς οἱ  Ἅγιοί μας ὁ ἕνας ἀκολουθεῖ τόν ἄλλον. Καί ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος εἶναι ὁ πλέον αὐθεντικός ἑρμηνευτής, γιατί γνωρίζουμε ὅτι ὁ ἴδιος ὁ Ἀπόστολος Παῦλος πήγαινε καί τοῦ ἑρμήνευε τά χωρία τῶν ἐπιστολῶν του. Εἶχε θεαθεῖ νά εἶναι πάνω ἀπό τό αὐτί του καί νά τοῦ ἐξηγεῖ. Ἐνῶ ἔζησε βεβαίως τέσσερις αἰῶνες πρίν ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ὅμως εἶναι ζωντανός καί αὐθεντικός ἑρμηνευτής τῶν λόγων του. Ἔτσι οἱ Ἅγιοι εἶναι οἱ αὐθεντικοί ἑρμηνευτές τῆς Ἁγίας Γραφῆς. Γι’ αὐτό, ὅταν θέλουμε νά βροῦμε τήν ἔννοια ἑνός χωρίου, θά πρέπει νά καταφεύγουμε στούς Ἁγίους Πατέρες καί νά μή λέμε δικά μας λόγια πού πηγάζουν ἀπό τήν ἀνθρώπινη σκέψη καί τόν στοχασμό.
            «Οὐκ ἔστιν ἡμῖν ἡ πάλη πρός αἷμα καί σάρκα»[3]. Στόν προηγούμενο στίχο -γιά νά κάνουμε ἔτσι καί μιά σύνδεση μέ τά προηγούμενα- μᾶς λέγει ὁ Ἅγιος Παῦλος νά ἐνδυθοῦμε τήν πανοπλία τοῦ Θεοῦ «πρός τό δύνασθαι ὑμᾶς στῆναι πρός τάς μεθοδείας τοῦ διαβόλου»[4] καί εἴχαμε ἀναφερθεῖ στό ποιές εἶναι οἱ μεθοδεῖες τοῦ διαβόλου. Ἡ κατεξοχήν καί κύρια μεθοδεία τοῦ διαβόλου εἶναι νά κρύβει τό κακό κάτω ἀπό ἕνα φαινομενικό καλό καί νά νομίζει ὁ ἄνθρωπος ὅτι κάνει τό καλό ἐνῶ κάνει τό κακό. Αὐτή εἶναι ἡ κύρια μεθοδεία καί ἀπάτη τοῦ διαβόλου. Μ’ αὐτή τήν ἀπάτη ξεγέλασε καί τόν Ἀδάμ καί τήν Εὔα. Τούς εἶπε, γιά τό καλό σας, νά φᾶτε ἀπό αὐτόν τόν καρπό, θά γίνετε θεοί.. καί ἀφῆστε τόν Θεό πού σᾶς λέει νά μή φᾶτε.. ὁ Θεός εἶναι κακός, εἶναι πονηρός, δέν θέλει νά τοῦ πάρετε τή θέση, γι’ αὐτό σᾶς εἶπε ἔτσι.. Κάτω ἀπό ἕνα φαινομενικό καλό, τούς ἔβαλε νά ἁμαρτήσουν, νά παρακούσουν τόν Θεό. Καί σήμερα πάρα πολλοί ἄνθρωποι παρασύρονται ἀπ’ αὐτό. Ἀφῆστε τί λέει ἡ Ἐκκλησία, τί λένε οἱ παπάδες.. ὁ Χριστός δέν τά λέει αὐτά τά πράγματα, ὁ Χριστός ἄλλα λέει.. δέν εἶναι αὐτά πού λένε οἱ Πατέρες καί οἱ παπάδες.. ζῆστε καί χαρεῖτε τή ζωή σας, καί ἐντάξει, θά πηγαίνετε καί λίγο στήν ἐκκλησία.. καλό πράγμα εἶναι κι αὐτό. Καί ἔτσι βάζει τούς ἀνθρώπους νά ζοῦνε κοσμικά, ἀντιχριστιανικά καί νά μή χαίρονται καθόλου τήν ἐν Ἁγίῳ Πνεύματι χαρά, ἀλλά νά προσπαθοῦν νά ζήσουν μιά κοσμική χαρά, πού δέν εἶναι τίποτα ἄλλο παρά μία θλίψη καί μία κατάθλιψη.

Δευτέρα 15 Ιουλίου 2019

«Ψυχοσωματική ὑγεία» Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης


Ἀκούστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:«Ψυχοσωματική ὑγεία»

            Θά ἤθελα νά εὐχαριστήσω πρῶτα ἀπ’ ὅλα τόν Πανάγιο Τριαδικό Θεό, πού μέ ἀξιώνει καί πάλι νά εἶμαι μαζί σας. Βέβαια ἐδῶ στόν Σύλλογο γιά πρώτη φορά, ἀλλά μέ πολλούς ἀπό σᾶς πολλές φορές καί ἐδῶ στή Θεσσαλονίκη καί στήν Ἔδεσσα καί σέ ἄλλους τόπους ἔχουμε βρεθεῖ. Θέλω νἀ εὐχαριστήσω τόν Παναγιότατο Μητροπολίτη σας γιά τήν εὐλογία καί τήν ἄδεια νά ἔρθω νά μιλήσω ἐδῶ σ’ αὐτόν τόν εὐλογημένο Σύλλογό σας. Θέλω νά εὐχαριστήσω καί τόν δικό μου Μητροπολίτη, Σεβασμιότατο Ἐδέσσης, τόν κ.κ. Ἰωήλ, πού μοῦ ἔδωσε τήν εὐλογία του γιά νά ἔρθω νά σᾶς ὁμιλήσω καί νά εὐχαριστήσω καί τούς σεβαστούς Πατέρες καί ὅλους ἐσᾶς πού ἤρθατε καί νά σᾶς παρακαλέσω νά εὐχηθεῖτε, ὥστε ὅλοι νά ὠφεληθοῦμε ἀπό τόν λόγο τοῦ Θεοῦ. Δέν θά ποῦμε δικά μας πράγματα οὔτε αὐτά πού λέει -ἄς ποῦμε- ἡ κοσμική ἐπιστήμη, ἀλλά αὐτά πού λέει ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, τό Πνεῦμα τό Ἅγιο μέσα ἀπό τήν Ἁγία Γραφή καί μέσα ἀπό τούς Ἅγιους Πατέρες.
            Τό θέμα μας εἶναι «Ψυχοσωματική ὑγεία» καί, ὅπως καταλαβαίνετε, οὐσιαστικά περιλαμβάνει ὅλη μας τήν πίστη. Ὅλο τόν ρόλο τῆς Ἐκκλησίας τόν κλείνουμε σ’ αὐτές τίς δύο λέξεις. Ὁ ρόλος τῆς Ἐκκλησίας εἶναι ἀκριβῶς νά μᾶς δώσει ὑγεία, πνευματική καί σωματική. Ὁ ἅγιος Μέγας Ἀθανάσιος, χρησιμοποιεῖ αὐτή τή λέξη, ὅτι ὁ Χριστός, λέει, εἶναι Αὐτός ὁ μόνος πού κατέβηκε στή γῆ καί σταυρώθηκε γιά τήν ὑγεία μας. Λέει αὐτή τή λέξη «ὑγεία».
            Ἑπομένως, τά πάντα μποροῦμε νά περιλάβουμε σ’ αὐτό τό θέμα, καί φυσικά δέν ἐξαντλεῖται σέ μία ὁμιλία πού κρατάει 50 λεπτά συνήθως. Θά προσπαθήσουμε νά δώσουμε κάποιες ἀφορμές καί κάποια βασικά νά ποῦμε, πρῶτα ἀπό τήν Ἁγία Γραφή. Κοιτάξτε πῶς ἡ Ἁγία Γραφή μιλάει γιά τήν ὑγεία. Στήν Παλαιά Διαθήκη, στή Σοφία Σειράχ, τριακοστό κεφάλαιο, δέκατος τέταρτος στίχος, «Κρείσσων», λέει, «πτωχός ὑγιής καί ἰσχύων τῇ ἕξει ἤ πλούσιος μεμαστιγωμένος εἰς σῶμα αὐτοῦ»[1]. Εἶναι προτιμότερος ἕνας ὑγιής καί ἰσχυρός εἰς τήν κράση, παρά ἕνας πλούσιος πονεμένος καί κτυπημένος ἀπό ἀσθένειες στό σῶμα. Μήν ξεχνᾶμε ὅτι εἴμαστε στήν Παλαιά Διαθήκη καί μερικά μπορεῖ νά μή μᾶς ἀκούγονται καί τόσο πνευματικά. Ἀλλά γιά τό ἐπίπεδο τῶν ἀνθρώπων ἐκείνης τῆς ἐποχῆς αὐτά εἶναι πολύ σημαντικά. Τά λέει τό Πνεῦμα τό Ἅγιο ἐξάλλου. Νά πῶ καί κάτι, μή μέ παρεξηγήσετε. Δυστυχῶς, καί σήμερα πολλοί χριστιανοί μας -γιά νά μήν ποῦμε ὅτι εἴμαστε κι ἐμεῖς μέσα σ’ αὐτούς- εἴμαστε στό πνεῦμα τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης, μᾶς ταιριάζει πιό πολύ ἡ Παλαιά Διαθήκη. Ἔχουμε μείνει λίγο πίσω..
            «Ὑγίεια καί εὐεξία βέλτιον παντός χρυσίου»[2]. Ἡ ὑγεία καί ἡ εὐεξία εἶναι προτιμότερες ἀπό κάθε πλῆθος χρυσῶν νομισμάτων «καί σῶμα εὔρωστον ἤ ὄλβος ἀμέτρητος»[3]. Καί σῶμα γεροδεμένο εἶναι ἀνώτερο ἀπό ἀμέτρητο πλοῦτο.

Τετάρτη 26 Ιουνίου 2019

«Ἡ ἁμαρτία καί οἱ ὀδυνηρές συνέπειές της», Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης


Ὁμιλία στίς 14-01-2018

            Μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ, τήν εὐχή τοῦ Σεβασμιωτάτου καί τίς εὐχές τῶν ἁγίων πατέρων πού εἶναι ἐδῶ, σήμερα θά ἀσχοληθοῦμε μέ τό θέμα «τί εἶναι ἡ ἁμαρτία καί ποιά εἶναι τά ὀδυνηρά ἀποτελέσματά της». Ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης ἔχει ἕνα ὡραιότατο βιβλίο, πού λέγεται Ἐξομολογητάριο, τό ἔχω φέρει ἐδῶ νά σᾶς τό δείξω, καί ἐκεῖ μέσα ἔχει συμβουλή καί πρός τόν Πνευματικό καί πρός τόν μετανοοῦντα, δηλαδή στόν κάθε χριστιανό. Καί ἀφοῦ μᾶς δίνει τίς συμβουλές του, μέ βάση τούς ἁγίους Πατέρες καί τήν Ἁγία Γραφή, πῶς πρέπει νά ἐξομολογούμαστε, στό τέλος ἀπευθυνόμενος στόν μετανοοῦντα, ὁ ὁποῖος μπορεῖ νά εἶναι κληρικός, μπορεῖ νά εἶναι καί λαϊκός, ὅλοι πρέπει καί ὀφείλουμε νά μετανοοῦμε, μᾶς δίνει κάποια φάρμακα, γιά νά μήν ἐπαναλάβουμε τίς ἁμαρτίες, τίς ὁποῖες ἐξομολογηθήκαμε. Γιατί πολλές φορές, δυστυχῶς, ναί μέν ἐξομολογούμαστε, ἀλλά πάλι πέφτουμε στά ἴδια. Καί ἀνάμεσα στά ἄλλα φάρμακα, μᾶς δίνει καί ἕνα, τό ὁποῖο τό ὀνομάζει «ἡ γνῶσις τῆς ἁμαρτίας». Δηλαδή, ὅταν κανείς γνωρίσει τί εἶναι ἡ ἁμαρτία καί ποιά τά ὀδυνηρά ἀποτελέσματά της, αὐτό εἶναι ἕνας ἀνασταλτικός παράγοντας στήν ἁμαρτία τήν ἴδια, στό νά μήν ἁμαρτήσει ξανά ὁ ἄνθρωπος. Καί αὐτό εἶναι τό πέμπτο κατά σειρά ἀπό τά φάρμακα πού δίνει ὡς προφυλακτικό ἀπό τήν ἁμαρτία.
            Ὅλοι οἱ ἄνθρωποι κάνουν τήν ἁμαρτία, ἐπειδή δέν γνωρίζουν πόσο μεγάλο κακό εἶναι. Γι’ αὐτό καί στήν Ἁγία Γραφή ὀνομάζονται οἱ ἁμαρτωλοί ἄφρονες καί ἄγνωστοι, μέ τήν ἔννοια ὅτι δέν ἔχουν γνώση πνευματική. Λέει στίς Παροιμίες, «ἐν γέλωτι ἄφρων πράττει κακά»[1]. Μέ γέλια, δηλαδή, ὁ ἀνότητος πράττει πονηρά ἔργα. Και, δυστυχῶς, πολλές φορές μέ γέλιο ἐξομολογεῖται κιόλας, πού σημαίνει ὅτι δέν μετανοεῖ. Καί ὁ σοφός Σειράχ λέει «ἀνήρ ἄφρων καί πλανώμενος διανοεῖται μωρά»[2]. Ὁ ἀσύνετος ἄνθρωπος σκέπτεται ἀνόητα. Πάλι μιλάει γιά ἀφροσύνη, γιά ἔλλειψη σύνεσης.

Τρίτη 11 Ιουνίου 2019

Μεταστροφές ἀδιόρατες. ΑΡΧΙΜ. Ἰωάννου ΚΩΣΤΩΦ. ΘΕΟΣ ΕΦΑΝΕΡΩΘΗ. ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΘΕΙΣΜΟ ΣΤΟΝ ΧΡΙΣΤΟ.

Μεταστροφές αδιόρατες

«Τήν περίοδο κατά τήν οποία δίδασκα στό ρωσικό λύκειο στό Παρίσι, θυμάμαι ότι μία μέρα καί κατά τή διάρκεια του μαθήματος μία μικρή κοπέλα, περίπου 14 ετών έκλαιγε αδιάκοπα. Όταν βγήκε άπ' τήν τάξι, στεκόμουνα στήν πόρτα. Τή σταμάτησα καί τής είπα: "Να μήν άφεθής ποτέ στήν απελπισία!".
Συνέχισε τό δρόμο της. Δέν γνώριζα τί αποτέλεσμα θά μπορούσε νά είχε φέρει εκείνος ο λόγος. Γιά μένα, όμως, είχε τεράστια σημασία, γιατί πιστεύω στή βοήθεια του Θεού σέ παρόμοιες περιπτώσεις.

Πέμπτη 30 Μαΐου 2019

Ἀπόκρουση τῆς ἀπελπισίας

 

Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου 

Πρόσεχε ἀδελφέ, γιατί ὁ ἐχθρός πολεμάει μέ διάφορους τρόπους τούς ἀγωνιστές. Καί πρίν νά πραγματοποιηθῆ ἡ ἁμαρτία, ὁ ἐχθρός τήν δείχνει στά μάτια τούς πολύ μικρή. Μετά τή διάπραξη τῆς ἁμαρτίας ὅμως, ὁ πονηρός τήν παρουσιάζει ὑπερβολικά βαρειά στά μάτια ἐκείνου πού ἁμάρτησε, σηκώνοντας ἐναντίον τοῦ μύρια κύματα λογισμῶν, ἔτσι ὥστε, πνίγοντας μέσα σ' αὐτά τή λογική σκέψη τοῦ ἀδελφοῦ, νά τόν καταποντίση στό βυθό τῆς ἀπελπισίας. 
Κι ἐσύ λοιπόν, ἀγαπητέ, γνωρίζοντας ἀπό πρίν αὐτές τίς πανουργίες τοῦ ἐχθροῦ, πρόσεχε μή σέ γελάσει καί ἁμαρτήσεις. Ἀλλά κι ἄν ἔχεις ἤδη πέσει σ' ἕνα παράπτωμα, μήν τό συνεχίζεις, ἀπελπισμένος γιά τή σωτηρία σου. Σήκω καί γύρνα πίσω στόν Κύριο καί Θεό σου. Κι Ἐκεῖνος θά σ' ἐλεήσει. Γιατί ὁ Δεσπότης μᾶς εἶναι οἰκτίρμων καί 
ἐλεήμων, μακρόθυμος καί πολυέλεος, καί δέν περιφρονεῖ ὅσους μετανοοῦν εἰλικρινά, ἀλλά πρόθυμα καί μέ χαρά τούς δέχεται.

Παρασκευή 24 Μαΐου 2019

Διαφορὰ μεταξὺ πνευματικοῦ καὶ ψυχολόγου


 Αποτέλεσμα εικόνας για Πνευματικός πατέρας


Ὁ πνευματικὸς πατέρας ποὺ πρέπει νὰ ἐξασκεῖ τὸ ἔργο μὲ βάση τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση διαφέρει σαφῶς ἀπὸ τὸν ψυχολόγο, ποὺ ἐργάζεται βάσει μίας ἀνθρωποκεντρικῆς θεωρήσεως τοῦ ἀνθρώπου καὶ τῆς ζωῆς του. 

Ὁ ψυχολόγος θέλει νὰ ἰσορροπήσει ψυχολογικὰ τὸν ἄνθρωπο. Ὁ πνευματικὸς πατέρας ἀποβλέπει στὴν θέωση τοῦ ἀνθρώπου. 

Ὁ ψυχολόγος χρησιμοποιεῖ τὶς ἀπόψεις τῆς Σχολῆς ποὺ ἐκπροσωπεῖ. Ὁ πνευματικὸς πατέρας χρησιμοποιεῖ τὸν αἰώνιο λόγο τοῦ Θεοῦ ποὺ φανερώθηκε στοὺς Προφήτας, στοὺς Ἀποστόλους καὶ τοὺς ἁγ
ίους. 

Ὁ ψυχολόγος νομίζει ὅτι ἡ ἀσθένεια ὀφείλεται μόνον σὲ τραυματικὲς ἐμπειρίες τοῦ παρελθόντος ἢ στὰ λεγόμενα ἀπωθημένα βιώματα. 
Ὁ πνευματικὸς γνωρίζει καλὰ ὅτι δὲν πρόκειται ἁπλῶς γιὰ μνῆμες τοῦ παρελθόντος καὶ ἀπωθημένα βιώματα ποὺ ἐναποθηκεύονται στὸ ὑποσυνείδητο, ἀλλὰ ὅτι ἀσθενεῖ μία συγκεκριμένη ἐνέργεια τῆς ψυχῆς, ποὺ εἶναι ὁ νοῦς, καί, μάλιστα, αὐτὸς εἶναι ὁ ὀφθαλμὸς τῆς ψυχῆς. 
 
Ὁ ψυχολόγος χρησιμοποιεῖ τὴ μέθοδο τῆς ἐρωτήσεως καὶ τῆς ἀκροάσεως καὶ προσπαθεῖ νὰ βοηθήσει τὸν ἄνθρωπο στὸ νὰ συνειδητοποιήσει τὸ πρόβλημά του, καὶ τὸν βοηθᾶ νὰ ὡριμάσει ψυχολογικά.

Πέμπτη 9 Μαΐου 2019

Συντριβή καί κατάνυξη



(Επιλογή και διασκευή ψυχωφελών κειμένων από το βιβλίο “ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΣΩΤΗΡΙΑ” του μοναχού Αγαπίου Λάνδου του Κρητός)


ΠΩΣ ΘΑ ΣΩΘΟΥΜΕ

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ


“Συντριβή και κατάνυξη”


Αυτός που ποθεί μ΄όλη του την καρδιά να επιστρέψει από την αμαρτία στον Κύριο, όπως ο άσωτος γιός στο πατρικό σπίτι, ας ξέρει πώς η πρώτη θύρα πού θα περάσει, είναι η συντριβή. Αυτή είναι η πιο ευπρόσδεκτη θυσία που μπορούμε να προσφέρουμε στο Θεό. “Ευάρεστη θυσία στο Θεό είναι η ψυχή που έχει συντριβεί από τη μετάνοια, ο Θεός δεν θ΄απορρίψει ποτέ μια καρδιά που έχει συντριβεί και ταπεινωθεί” (Ψαλμ. 50:19).

Η συντριβή έχει δύο όψεις, από το ένα μέρος τη μετάνοια για τα περασμένα αμαρτήματα, κι από το άλλο τη στέρεη απόφαση για τη μη επανάληψή τους. Αν, λοιποόν, μετανόησες αληθινά, πρώτα-πρώτα θα μισήσεις ολόψυχα τον προηγούμενο τρόπο της ζωής σου, όχι τόσο γιατί σε κρατούσε έξω από τη βασιλεία του Θεού ή γιατί φοβάσαι την κόλαση, αλλά γιατί πίκρανες τον πανάγαθο και αναμάρτητο Κύριο, που ενανθρώπησε και σταυρώθηκε για να σε λυτρώσει ακριβώς από την αμαρτία και τις ολέθριες συνέπειές της.

Η συντριβή, βέβαια, πού από το θάνατο ξαναφέρνει στη ζωή τον μετανοημένο αμαρτωλό, είναι θείο δώρο. Είναι χάρισμα του Αγίου Πνεύματος, που προσφέρεται μόνο στις καλοπροαίρετες και ταπεινές ψυχές. Για να το καταλάβεις, πρέπει να κάνεις κι εσύ κάτι, να φανερώσεις δηλαδή τη γνησιότητα και την ειλικρίνεια της μετάνοιάς σου. Μάζεψε το νου σου και συλλογίσου όλα όσα μπορούν να σου εμπνεύσουν μίσος για την αμαρτία και να φέρουν στην καρδιά σου κατάνυξη. Ποια είν΄αυτά; Εκείνα που αναφέρονται συνοπτικά στη συνέχεια.


α΄. Ο αναλογισμός των σφαλμάτων σου

Κάθε ώρα και στιγμή ν΄αναλογίζεσαι τις αμαρτίες και τα σφάλματά σου απέναντι στον πανάγαθο Θεό, που τόσο πλούσια σ΄έχει ευεργετήσει, χαρίζοντάς σου πρωταρχικά το ύψιστο αγαθό της ζωής.

Γιατί όμως σου χάρισε τη ζωή; Όχι, βέβαια, για να εργάζεσαι, να τρως, να χτίζεις σπίτια, να κάνεις δοσοληψίες, να μαζεύεις πλούτη, κι έπειτα να τ΄αφήνεις όλα με το θάνατο και να θάβεσαι για πάντα στο χώμα. Τι νόημα θα είχε κάτι τέτοιο;

Κυριακή 5 Μαΐου 2019

Πίσω ἀπό ὅλα τά λεγόμενα ψυχολογικά κρύβονται δαιμόνια (Ἁγίου Πορφυρίου)


Ο Άγιος Πορφύριος έλεγε, ότι πίσω από όλα τα λεγόμενα ψυχολογικά κρύβονται δαιμόνια. Κρύβονται πονηρά πνεύματα. Από όλες τις λεγόμενες ψυχικές νόσους κλπ. Άλλο μια διαταραχή στον εγκέφαλο η οποία έχει και κάποια συμπτώματα, άλλο αυτό, εκεί ο άνθρωπος πρέπει να πάρει φάρμακα για να διορθωθεί κάτι. Αλλά η κύρια αιτία σε όλα αυτά τα λεγόμενα ψυχολογικά έλεγε ο Άγιος Πορφύριος είναι ο εγωισμός, η υπερηφάνεια. Δηλαδή οι δαίμονες. Γιατί πίσω από κάθε πάθος, κρύβονται οι αντίστοιχοι δαίμονες. Ο άνθρωπος δηλαδή, εκούσια με την θέληση του, υποκύπτει σε αυτό το πονηρό πνεύμα τις υπερηφάνειας κλπ. Οπότε, τι κάνει ο διάβολος μετά' Του παίρνει αυτή την δύναμη τις ψυχής έλεγε ο Άγιος Πορφύριος. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε μια δύναμη, ένα ψυχικό δυναμικό. Και μπορούμε να το διοχετεύσουμε όπου θέλουμε εμείς. Κανονικά πρέπει να το διοχετεύσουμε στον Θεό. Να κινηθούμε προς τον Θεό, με ότι δύναμη έχουμε. Την προαίρεση μας, την βούληση μας, την θέληση μας. Ο Διάβολος λέει, όταν ο άνθρωπος αμαρτάνει, καταφέρνει και του κλέβει αυτό το δυναμικό, και την κάνει λύπη, κατάθλιψη, τον βυθίζει τον άνθρωπο, σε αυτά τα πολύ άσχημα πράγματα. Τον αχρηστεύει ουσιαστικά, του κλέβει την δύναμη. Η λύπη είναι και αυτή μια δύναμη, μας την έχει δώσει ο Θεός, αλλά πως μας την έδωσε
Να λυπόμαστε για τις αμαρτίες μας. Όχι να λυπόμαστε γιατί αδικηθήκαμε, γιατί πληγώθηκε ο εγωισμός μας, γιατί ο άλλος δεν μας αγαπάει, γιατί δεν μας δίνει αυτό που περιμένουμε, αυτό είναι κακή λύπη! Έρχεται ο πονηρός, και αυτή την δύναμη που σου έδωσε ο Θεός για να κλάψεις για τις αμαρτίες σου, να μετανοήσεις, να διορθωθείς, την κάνει λύπη εγωιστική, την κάνει κατάθλιψη.

Δευτέρα 15 Απριλίου 2019

Ἡ ἀπελπισία χειρότερη καί ἀπό τήν ἴδια τήν ἁμαρτία


 «Τίποτε δεν υπάρχει ίσο ή ανώτερο από τους οικτιρμούς του Θεού. Γι’ αυτό όποιος απελπίζεται, σφάζει ο ίδιος τον εαυτό του» (λόγ. ε', 23).

Υπάρχει συμφωνία σε όλους τους αγίους Πατέρες της Εκκλησίας που βασίζονται στην Αγία Γραφή, ότι δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα στον κόσμο από την απελπισία. Την θεωρούν απείρως χειρότερη και από την ίδια την αμαρτία. 
Κι ο Πονηρός ακόμη δεν χαίρεται τόσο όταν βλέπει τον άνθρωπο να αμαρτάνει, όσο όταν απελπίζεται. Γιατί στην αμαρτία υπάρχει διέξοδος: η μετάνοια. Όταν μετανοείς, από την κόλαση πας στον ουρανό. 
Σαν τον άσωτο της γνωστής παραβολής: από τον άδη της ασωτείας βρέθηκε στην αγκαλιά του Θεού Πατέρα. Γιατί ακριβώς μετάνιωσε. Γιατί πήρε τον δρόμο της επιστροφής. Η απελπισία όμως είναι ήδη ένας θάνατος, είναι μία αυτοκτονία, γιατί στην ουσία ο άνθρωπος σταματάει να υψώνει το βλέμμα του στον ουρανό. Μένει προσκολλημένος στον εαυτό του, στις ανύπαρκτες δυνάμεις του, στις πτώσεις του. Σαν τον χοίρο που κυλιέται στη λάσπη. Ο άγιος Ιωάννης το αναφέρει ωμά: «όποιος απελπίζεται, σφάζει ο ίδιος τον εαυτό του»!

Παρασκευή 5 Απριλίου 2019

93. Ὁ Χριστός εἶναι ἡ πηγή τῆς ψυχοσωματικῆς ὑγείας, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου


93. Ὁ Χριστός εἶναι ἡ πηγή τῆς ψυχοσωματικῆς ὑγείας, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης,http://hristospanagia3.blogspot.gr

«Ρῦσαι ἡμᾶς πειρασμοῦ», 5-4-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

10. Ἡ ὠφέλεια τῆς ἐξομολόγησης (Α΄), Ἐρωταποκρίσεις Ἁγ. Ἀναστασίου Σιναΐ...

Τετάρτη 27 Μαρτίου 2019

Οἱ θλίψεις στή ζωή μας

(Επιλογή και διασκευή ψυχωφελών κειμένων από το βιβλίο “ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΣΩΤΗΡΙΑ” του μοναχού Αγαπίου Λάνδου του Κρητός)


ΠΩΣ ΘΑ ΣΩΘΟΥΜΕ
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ

“Οι θλίψεις στη ζωή μας”

Όλοι σχεδόν οι άνθρωποι υποφέρουν από διάφορες θλίψεις - φτώχεια, στενοχώρια, διωγμούς, συκοφαντίες, αρρώστιες. Αυτό τους κάνει να βαρυγγωμούν και να παραπονιούνται στον Κύριο, μη γνωρίζοντας πόσο ευεργετούνται από την ευσπλαχνία Του και τη δικαιοκρισία Του. Μερικοί μάλιστα, χτυπημένοι από βαρειά συμφορά ή αθεράπευτη ασθένεια, φτάνουν να βλαστημούν, οι ασύνετοι, και το Θεό και τη “μοίρα” τους και την ώρα που γεννήθηκαν! Και δεν καταλαβαίνουν πώς αυτή ακριβώς είναι η μεγαλύτερη συμφορά τους, γιατί, με την ανυπομονησία και τη δυσφορία και την οργή και τις βλαστήμιες τους, βλάπτουν θανάσιμα την ψυχή τους και στερούνται το πιο μεγάλο αγαθό, την ουράνια βασιλεία. Έτσι ζημιώνονται διπλά, γιατί και στη ζωή αυτή υποφέρουν, αλλά και στην άλλη θα βασανίζονται αιώνια.
Όταν ένας άνθρωπος βγει από τη μήτρα της μάνας του σ΄αυτόν τον κόσμο, η πρώτη φυσική του εκδήλωση είναι το κλάμα. Μά κι όταν φεύγει απ΄αυτόν τον κόσμο με το θάνατο, ο θρήνος πάλι τον συνοδεύει. Με δάκρυα μπαίνουμε και με δάκρυα βγαίνουμε από την κοιλάδα τούτη του κλαυθμώνος. Και όσο βρισκόμαστε σ΄αυτήν, αναρίθμητες φορές κλαίμε κι αναστενάζουμε με πόνο, βυθισμένοι σε βάσανα, θλίψεις, συμφορές, πένθη… Γι΄αυτό λέει ο σοφός Σειράχ, πώς “έχει επιβληθεί ζυγός στους απογόνους του Αδάμ, από τη μέρα που ο καθένας γεννιέται μέχρι τη μέρα που θα επιστρέψει στο χώμα” (40:1). Και μην πεις ότι γνωρίζεις τον τάδε ή τον δείνα άνθρωπο, που είναι ευτυχισμένος και δεν έχει τάχα κανένα πρόβλημα, γιατί το τι πόνο κλείνει μέσα της κάθε ψυχή, μόνο η ίδια το ξέρει -τι εσωτερικές συγκρούσεις, τι συνειδησιακά βάρη, τι κρυφούς καημούς…
Ξέροντας, λοιπόν, ότι δεν υπάρχει κανένας χωρίς θλίψεις, παρηγορήσου και σήκωσε τις δικές σου όχι μόνο αγόγγυστα, αλλά και με χαρά. Γιατί δεν υπάρχει άλλος τρόπος ωφελιμότερος και άλλος δρόμος συντομότερος για τη σωτηρία της ψυχής. “Είναι στενή η πύλη και γεμάτη δυσκολίες η οδός που οδηγεί στη ζωή” (Ματθ. 7:14). Και “πρέπει να περάσουμε από πολλές θλίψεις για να μπούμε στη βασιλεία των ουρανών” (Πράξ. 14:22). Αυτόν το δρόμο, άλλωστε, ακολούθησε και ο Κύριός μας Ιησούς Χριστός πάνω στη γη, δρόμο θλίψεων πολλών και μεγάλων, που κατέληξε στο Γολγοθά και στο Σταυρό. Αν θέλουμε να είμαστε αληθινοί μαθητές και ακόλουθοί Του, δεν έχουμε παρά να σηκώσουμε κι εμείς το Σταυρό, όπως είπε ο ίδιος:
“Όποιος θέλει να με ακολουθήσει, ας απαρνηθεί τον εαυτό του, ας σηκώσει το σταυρό του κι ας με ακολουθήσει” (Μαρκ. 8 )

Κυριακή 24 Μαρτίου 2019

Κάτι ἀνάλογο συμβαίνει καί μέ ὅλα τά ψυχικά μας πάθη-ἀρρωστήματα.(Ἁγ.Ἰωάννου τοῦ Χρυσοστόμου)

 Σκοτάδι εἶναι τό κακό. Θάνατος εἶναι. Νύχτα εἶναι. Μιά κατάσταση τόσο κακή, πού μᾶς κάνει καί δέν βλέπουμε, ἐκεῖνα πού θά ἔπρεπε νά τά βλέπαμε καί δέν κάνουμε τίποτε ἀπό ἐκεῖνα, πού ἦταν τό πιό καλό γιά μᾶς νά τά κάναμε!

Οἱ πεθαμένοι παίρνουν ἄσχημη ὄψη· δυσάρεστη σέ μᾶς· καί γρήγορα βρωμᾶνε. 
 Τό ἴδιο καί οἱ ψυχές ἐκείνων πού ζοῦν βουτηγμένοι στό κακό. Εἶναι γεμᾶτες βρώμα καί δυσωδία.
Κλειστά τά μάτια. Σφιγμένα τά χείλη. Ἀκίνητοι καί ἄσειστοι, κολλημένοι στό κακό! Ὑπάρχει καί κάτι ἀκόμη χειρότερο.
Γιατί; Γιατί αὐτοί εἶναι, τοὐλάχιστον, καί γιά τά δύο (σῶμα καί ψυχή) νεκροί καί πεθαμένοι. Ἐνῶ κάτι ἄλλοι πού ζοῦν σωματικά, εἶναι γιά τήν ἀρετή καί τό καλό, ἐντελῶς ἀναίσθητοι, ἐντελῶς πεθαμένοι, γεμᾶτοι ζωντάνια στό νά κάνουν τό κακό!...
 Καί πάρε παράδειγμα:
Χτύπα πεθαμένο! Δέν αἰσθάνεται τίποτε. Καί δέν ἀντιδρᾶ καθόλου! Καί ὅπως ἕνα ξύλο ἅμα πάρει φωτιά «καίει», ἔτσι καί ἡ ψυχή πού ἔχασε τήν ζωή, «καίει», ἁπλά καίει. Χωρίς νά μπορεῖ νά ἀντιδράσει στήν φωτιά πού τήν καίει! Καί ὅσο καί ἄν τήν χτυπᾶς ἤ τήν τρυπᾶς, τίποτε δέν καταλαβαίνει, τίποτε δέν τῆς προκαλεῖ πόνο! Καί δέν πέφτει καθόλου ἔξω, αὐτός πού θά εἰπεῖ, ὅτι ὁ ὑποδουλωμένος στό κακό, μπορεῖ νά συγκριθῆ μόνο μέ τρελλό ἤ μεθυσμένο! 
Ὅλα αὐτά τά ἔχει τό κακό, ἡ ἁμαρτία. Καί εἶναι ἀπό ὅλα αὐτά κάτι χειρότερο.Ο τρελός σε ότι κι αν κάμει βρίσκει κατανόηση· γιατί την κακή του κατάσταση δεν την διάλεξε. Δεν είναι προαιρέσεως το νόσημά του, αλλά φύσεως. Από άλλη αιτία του ήρθε. 

ΤΕΣΣΕΡΕΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

1.Μπορεῖτε νά δεῖτε τίς προηγούμενες δημοσιεύσεις τοῦ ἱστολογίου μας πατώντας τό: Παλαιότερες ἀναρτήσεις (δεῖτε δεξιά)

2.Καλλίτερη θέαση τοῦ ἱστολογίου μέ τό Mozilla.

3.Ἐπιτρέπεται ἡ ἀναδημοσίευση τῶν ἀναρτήσεων μέ τήν προϋπόθεση ἀναγραφῆς τῆς πηγῆς

4.Ἐπικοινωνία:
Kyria.theotokos@gmail.com .
Γιά ἐνημέρωση μέσῳ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου στεῖλτε μας τό e- mail σας στό
Kyria.theotokos@gmail.com .