Πῶς νά ὑπομένουμε τούς πειρασμούς
Μέχρι τά τριάντα Του χρόνια βοηθοῦσε τόν ἅγιο Ἰωσήφ στό ταπεινό ἐπάγγελμα τοῦ ξυλουργοῦ. Ὕστερα, ὅσο κήρυττε καί θαυματουργοῦσε, ὑπέμεινε τό διασυρμό, τή συκοφαντία καί τίς ἐπιβουλές τῶν Φαρισαίων καί Γραμματέων. Καί τέλος, πιάστηκε, χλευάσθηκε, μαστιγώθηκε, ραπίσθηκε καί σταυρώθηκε. Ποιός; Ὁ ἀθῶος ἀπό τούς φταῖχτες. Ὁ εὐεργέτης ἀπό τούς εὐεργετημένους. Ὁ Θεός ἀπό τούς ἀνθρώπους! Καί γιατί ὅλα τοῦτα; Πρῶτα, γιά νά μᾶς σώσει, ὅπως ὅλοι ξέρουμε. Κι ἔπειτα, γιά νά μᾶς δώσει παράδειγμα, ὅπως γράφει ὁ ἀπόστολος Πέτρος: «Χριστός ἔπαθεν ὑπέρ ὑμῶν, ὑμῖν ὑπολιμπάνων ὑπογραμμόν ἵνα ἐπακολουθήσητε τοῖς ἴχνεσιν αὐτοῦ». Ὅπως ὑπέμεινε Ἐκεῖνος ὅλους τούς πειρασμούς καί τίς δοκιμασίες τῆς ζωῆς, καί μάλιστα τήν ἀδικία καί τήν ἀχαριστία ἐκείνων πού εἶχε εὐεργετήσει, ἔτσι πρέπει νά ὑπομένουμε κι ἐμεῖς.