Εἰσαγωγή στό ἱστολόγιο

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΤΙΤΛΟΥ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ:
Γενική ἐξομολόγηση: «Ἡ Θεία Ψυχανάλυση»

Τό μυστήριο τῆς Μετανοίας εἶναι τό μυστήριο τῆς ἀληθινῆς ψυχο-θεραπείας.

Ὁ μετανοῶν αὐτομέμφεται, αὐτοκατηγορεῖται, ταπεινώνεται ὁπότε ἑλκύει τή Θεία Χάρη. Ἡ κορύφωση τῆς μετάνοιας εἶναι ἡ ἐξομολόγηση σέ Πνευματικό Ὁδηγό ὅλης μας τῆς ζωῆς. Ἡ προσοχή μετά τήν ἐξομολόγηση, ὥστε νά μήν ἐπαναλάβουμε τά λάθη τοῦ παρελθόντος καί ἡ προσπάθεια νά πράξουμε τά ἀντίθετα καλά καί σωστά ὁλοκληρώνει τήν ψυχοθεραπευτική διαδικασία.

Ἡ ἐξομολόγηση ὅλης μας τῆς ζωῆς, καλό εἶναι νά ἐπαναλαμβάνεται ἀπό καιροῦ εἰς καιρόν. Ἡ γενική αὐτή ἐξομολόγηση, δίδασκε ὁ πολυχαρισματοῦχος καί σοφός ὅσιος Γέροντας Πορφύριος, θεραπεύει τόν ἄνθρωπο ὄχι μόνο ἀπό τίς βλάβες τῶν προσωπικῶν του ἁμαρτιῶν, ἀλλά καί ἀπό τά ποικίλα ψυχολογικά τραύματα καθώς καί ἀπό τά βιώματα τῶν προγόνων του. Τήν γενική αὐτή ἐξομολόγηση ὁ ἅγιος Γέροντας τήν ὀνόμαζε θεία ψυχανάλυση. Ἀπό αὐτή τήν ὀνομασία πήραμε ἀφορμή νά δώσουμε στό ἱστολόγιό μας τον τίτλο

ΘΕΙΑ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ καί τήν διεύθυνση agiapsychanalysi

Διαβάστε περισσότερα »

Σάββατο 19 Μαρτίου 2016

Ἡ οὐσία τῆς ἀπογνώσεως (Ἀρχ. Σωφρόνιος Σαχάρωφ τοῦ Ἔσσεξ)

...Όταν μιλώ για "απόγνωση", δεν εννοώ κάποια σκυθρωπότητα, κάποια δυσφορία σαν από δυσπεψία, αϋπνία κλπ... Όχι. Η ουσία της απογνώσεως είναι η απώλεια της ελπίδας, της "προσδωκίας" να φθάσουμε τη θεία αιωνιότητα. Οι άνθρωποι δεν το καταλαβαίνουν αυτό. Κυρίως οι άνθρωποι του "πολιτισμένου", "ουμανιστικού" αιώνα μας... Να "σκοτώσει" όμως κάποιος εντελώς μέσα του την ικανότητα του ανθρωπίνου πνεύματος να προσλάβει την αιωνιότητα δεν είναι σε όλους κατορθωτό. Και εκείνοι που το κατόρθωσαν, ζουν όπως ζουν και τα ζώα. Εκείνοι όμως που δεν το κατόρθωσαν, ζουν σε καταστάσεις κρυφής εσωτερικής συγκρούσεως...
...Τελώντας την Λειτουργία προσεύχομαι βεβαίως για όλο τον κόσμο και δεν αμφιβάλλω ότι, ωσότου προσφέρεται στον κόσμο αυτό η θυσία αυτή της αγάπης, ο κόσμος θα διατηρηθεί στην ύπαρξή του. Όταν όμως θα παύσει να προσφέρεται η θυσία αυτή, τότε αναπόφευκτα ο κόσμος θα κατακαεί στο πυρ του γενικού μίσους.

Ὁσίου Πέτρου τοῦ Δαμασκηνοῦ: Ἀπόρριψη τῆς ἀπογνώσεως

Οσίου Πέτρου του Δαμασκηνού: Απόρριψη της απογνώσεως
Οσίου Πέτρου του Δαμασκηνού
Απόρριψη της απογνώσεως
Δεν πρέπει όμως ν’ απελπιζόμαστε, όταν δεν είμαστε όπως πρέπει να είμαστε. Κακό είναι βέβαια, άνθρωπε, που αμάρτησες.
Γιατί όμως αδικείς το Θεό και από άγνοιά σου τον νομίζεις αδύνατο; Μήπως δεν μπορεί να σώσει την ψυχή σου Εκείνος που έκανε για σένα αυτόν τον τόσο μεγάλο κόσμο που βλέπεις; Κι αν πεις ότι «αυτό μάλλον καταδίκη μου είναι, όπως και η συγκατάβασή Του», μετανόησε και δέχεται τη μετάνοιά σου, όπως του ασώτου και της πόρνης.
Αν ούτε αυτό δεν μπορείς να κάνεις, αλλά από συνήθεια αμαρτάνεις σ’ εκείνα που δεν θέλεις, έχε ταπείνωση σαν τον τελώνη και αυτό είναι αρκετό για τη σωτηρία σου. Γιατί εκείνος που αμαρτάνει χωρίς να μετανοεί, αλλά δεν απελπίζεται, εξ ανάγκης βάζει τον εαυτό του κάτω απ’ όλη την κτίση και δεν τολμά να κατακρίνει ή να κατηγορήσει κανένα άνθρωπο.

Τά βαθύτερα αἴτια τῆς αὐτοκτονίας.

 π. Ανδρέα Αγαθοκλέους

          Λέγεται ότι τα ποικίλα προβλήματα που πηγάζουν από την οικονομική κρίση είναι η αιτία των αυτοκτονιών. Αν και αυτό φαντάζει λογική εξήγηση, ωστόσο η δαιμονική αυτή ενέργεια έχει δύο αιτίες:
Πρώτο: Ο άνθρωπος φτιάχνει μια εικόνα για τον εαυτό του και τη ζωή του, την οποία αγωνίζεται να πετύχει ή να διατηρήσει. Τα αναφυόμενα στην πορεία εμπόδια ανατρέπουν την εικόνα και ο άνθρωπος, στηριγμένος στον εγωκεντρισμό του, καταρρέει βλέποντας να μην γίνεται καθώς νόμιζε. Αυτή η εικόνα δεν έχει να κάμει μόνο με την υλική άνεση αλλά και με την ηθικότητα, την κοινωνικότητά του, ακόμα και με την επαγγελματική του καριέρα. Τα ερωτήματα «γιατί σε μένα;» ή «γιατί εγώ;» δείχνουν τον εγωισμό που κυριαρχεί στην ύπαρξή του που σκοτίζει το νου και οδηγείται σε έμμεση αυτοκτονία που εκφράζεται με παραίτηση από κάθε προσπάθεια ή άμεση με διακοπή της ζωής.

ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΥΠΟΜΝΗΜΑ ΤΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ΜΟΤΟΒΙΛΩΦ ΚΑΙ Ο ΑΓΙΟΣ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΤΟΥ ΣΑΡΩΦ. ΠΩΣ ΒΙΩΣΑ ΤΗΝ ΚΟΛΑΣΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΑΥΤΗ. «Αὐτό μόνο ὁ Θεός μπορεῖ νά διορθώσει... Τουλάχιστον νά μήν παραδίδεστε στήν ἀπόγνωση».

«Αυτό μόνο ο Θεός μπορεί να διορθώσει... Τουλάχιστον να μην παραδίδεστε στην απόγνωση».
Ένα φοβερό και ψυχρό μαύρο σύννεφο μπήκε μέσα στην άμαξα. Τά χέρια μου έπεσαν κάτω, δεν μπορούσα πια να τά σηκώσω για να κάνω το σημείο τού Σταυρού, τά πόδια μου τεντώθηκαν, το στόμα άνοιξε παρά την θέλησή μου, σαν να το άνοιγε κάποιος από μέσα. Το στόμα μου ήταν ορθάνοιχτο. 
Τότε εκείνο το μαύρο και δύσοσμο σύννεφο άρχισε να μπαίνει μέσα μου, στο στόμα, στο λάρυγγα, στα σπλάγχνα. Όταν μπήκε μέσα μου ολόκληρο, τότε το στόμα έκλεισε μόνο του. Μέσα σε μια στιγμή μία πυρακτωμένη μάζα ανέβηκε από τά νεφρά, μέσω σπονδυλικής στήλης στον εγκέφαλο, μετά γέμισε όλο το σώμα μου δημιουργώντας ανυπόφορη πίεση στα άκρα.

«Ἄλλοι καιροί ἦταν ἐκεῖνοι καί ἄλλοι οἱ ἄνθρωποι...»;

«Ὅταν λοιπόν ὁ διάβολος ἀποτύχει, τότε, μή μπορώντας νά κάνει τίποτε ἄλλο μᾶς φέρνει λογισμό ἀπογνώσεως, ὅτι «Ἄλλοι καιροί ἦταν ἐκεῖνοι καί ἄλλοι οἱ ἄνθρωποι στούς ὁποίους ὁ Θεός ἔδειξε θαύματα γιά νά πιστέψουν. Τώρα δέν εἶναι ἀνάγκη νά κοπιάσομε. Χριστιανοί εἴμαστε ὅλοι καί ἔχομε βαπτιστεῖ, κι ὅπως λέει ἡ Γραφή, ὅποιος πιστέψει καί βαπτιστεῖ θά σωθεῖ. Τί ἀνάγκη λοιπόν ἔχομε;» Ἄν πεισθοῦμε καί μείνομε σ' αὐτά, θά βρεθοῦμε ἔρημοι, ἔχοντας μόνο τό ὄνομα τοῦ χριστιανοῦ καί ἀγνοώντας ὅτι αὐτός πού πίστεψε καί βαπτίσθηκε, ὀφείλει νά τηρεῖ ὅλες τίς ἐντολές τοῦ Χριστοῦ καί, ὅταν κατορθώσει τά πάντα, νά λέει ὅτι «εἶμαι ἄχρηστος δοῦλος».

Τό καλύτερο φάρμακο γιά τήν κάθε δοκιμασία μας εἶναι ἡ μεγαλύτερη δοκιμασία τῶν συνανθρώπων μας (Ἁγίου Γέροντος Παϊσίου).,

Να συγκρίνουμε την δοκιμασία μας
με την μεγαλύτερη δοκιμασία του άλλου
             Το καλύτερο φάρμακο για την κάθε δοκιμασία μας είναι η μεγαλύτερη δοκιμασία των συνανθρώπων μας, αρκεί να την συγκρίνουμε με την δική μας δοκιμασία, για να διακρίνουμε την μεγάλη διαφορά και την μεγάλη αγάπη που μας έδειξε ο Θεός και επέτρεψε μικρή δοκιμασία σ’ εμάς. Τότε θα Τον  ευχαριστήσουμε, θα πονέσουμε για τον άλλον που υποφέρει πιο πολύ και θα κάνουμε καρδιακή προσευχή να τον βοηθήση ο Θεός. Μου έκοψαν λ.χ. το ένα πόδι: «Δόξα Σοι ο Θεός, να πω, που έχω τουλάχιστον ένα πόδι· του άλλου του έκοψαν και τα δύο». Και αν ακόμη μείνω ένα κούτσουρο, χωρίς χέρια και πόδια, πάλι να πω: «Δόξα Σοι ο Θεός, που περπατούσα τόσα χρόνια, ενώ άλλοι γεννήθηκαν παράλυτοι».

Ποιά εἶναι τά ἁμαρτήματά τῶν τριῶν μερῶν τῆς ψυχῆς καί πῶς θεραπεύονται.

   
ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ
ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ
Ποιά εἶναι τά ἁμαρτήματά τῶν τριῶν μερῶν τῆς ψυχῆς καί πῶς θεραπεύονται.

Γράφει ὁ ἅγιος Ἰωάννης ὁ Δαμασκηνός: «Ἡ ψυχὴ διαιρεῖται σὲ τρία μέρη, τὸ λογιστικό, τὸ θυμικό, καὶ τὸ ἐπιθυμητικό.


Τοῦ λογιστικοῦ ἁμαρτήματα εἶναι αὐτά: Ἀπιστία, αἵρεση, ἀφροσύνη, βλασφημία, ἀχαριστία, καὶ οἱ συγκαταθέσεις τῶν ἁμαρτημάτων, οἱ ὁποῖες γίνονται ἀπὸ τὸ παθητικὸ μέρος. Ἡ ἴαση καὶ ἡ θεραπεία αὐτῶν τῶν κακῶν, εἶναι ἡ ἀδίστακτη πίστη στὸ Θεὸ καὶ τὰ ἀληθινὰ καὶ χωρὶς πλάνη ὀρθόδοξα δόγματα τῆς εὐσέβειας, ἡ ἀδιάκοπη μελέτη τῶν λόγων τοῦ Πνεύματος, ἡ καθαρὴ καὶ ἀδιάλειπτη προσευχή, καὶ ἡ εὐχαριστία πρὸς τὸν Θεό.


Τὰ ἁμαρτήματα τοῦ θυμικοῦ εἶναι τὰ ἑξῆς: Ἡ ἀσπλαχνία, τὸ μίσος, ἡ ἀσυμπάθεια, ἡ μνησικακία, ὁ φθόνος, ὁ φόνος καὶ ἡ συνεχὴς αὐτῶν καὶ τῶν παρομοίων μελέτη. Ἡ ἴαση καὶ θεραπεία τους εἶναι ἡ φιλανθρωπία, ἡ ἀγάπη, ἡ πραότητα, ἡ φιλαδελφία, ἡ συμπάθεια, ἡ ἀνεξικακία καὶ ἡ καλοσύνη.

ΤΕΣΣΕΡΕΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

1.Μπορεῖτε νά δεῖτε τίς προηγούμενες δημοσιεύσεις τοῦ ἱστολογίου μας πατώντας τό: Παλαιότερες ἀναρτήσεις (δεῖτε δεξιά)

2.Καλλίτερη θέαση τοῦ ἱστολογίου μέ τό Mozilla.

3.Ἐπιτρέπεται ἡ ἀναδημοσίευση τῶν ἀναρτήσεων μέ τήν προϋπόθεση ἀναγραφῆς τῆς πηγῆς

4.Ἐπικοινωνία:
Kyria.theotokos@gmail.com .
Γιά ἐνημέρωση μέσῳ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου στεῖλτε μας τό e- mail σας στό
Kyria.theotokos@gmail.com .