Εἰσαγωγή στό ἱστολόγιο

ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΟΥ ΤΙΤΛΟΥ ΤΟΥ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟΥ:
Γενική ἐξομολόγηση: «Ἡ Θεία Ψυχανάλυση»

Τό μυστήριο τῆς Μετανοίας εἶναι τό μυστήριο τῆς ἀληθινῆς ψυχο-θεραπείας.

Ὁ μετανοῶν αὐτομέμφεται, αὐτοκατηγορεῖται, ταπεινώνεται ὁπότε ἑλκύει τή Θεία Χάρη. Ἡ κορύφωση τῆς μετάνοιας εἶναι ἡ ἐξομολόγηση σέ Πνευματικό Ὁδηγό ὅλης μας τῆς ζωῆς. Ἡ προσοχή μετά τήν ἐξομολόγηση, ὥστε νά μήν ἐπαναλάβουμε τά λάθη τοῦ παρελθόντος καί ἡ προσπάθεια νά πράξουμε τά ἀντίθετα καλά καί σωστά ὁλοκληρώνει τήν ψυχοθεραπευτική διαδικασία.

Ἡ ἐξομολόγηση ὅλης μας τῆς ζωῆς, καλό εἶναι νά ἐπαναλαμβάνεται ἀπό καιροῦ εἰς καιρόν. Ἡ γενική αὐτή ἐξομολόγηση, δίδασκε ὁ πολυχαρισματοῦχος καί σοφός ὅσιος Γέροντας Πορφύριος, θεραπεύει τόν ἄνθρωπο ὄχι μόνο ἀπό τίς βλάβες τῶν προσωπικῶν του ἁμαρτιῶν, ἀλλά καί ἀπό τά ποικίλα ψυχολογικά τραύματα καθώς καί ἀπό τά βιώματα τῶν προγόνων του. Τήν γενική αὐτή ἐξομολόγηση ὁ ἅγιος Γέροντας τήν ὀνόμαζε θεία ψυχανάλυση. Ἀπό αὐτή τήν ὀνομασία πήραμε ἀφορμή νά δώσουμε στό ἱστολόγιό μας τον τίτλο

ΘΕΙΑ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ καί τήν διεύθυνση agiapsychanalysi

Διαβάστε περισσότερα »

Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2016

Τόν χριστιανό τόν δοκιμάζει καί τόν φανερώνει ὁ πειρασμός μέ τήν ὑπομονή πού θά δείξει!

Πολλές φορές συμβαίνουν ατυχίες και θλίψεις στη ζωή του ανθρώπου, ώστε και μ' αυτές να αποδειχθεί ποιοί, πλούσιοι ή φτωχοί, είναι στερεωμένοι στην πίστη και δυνατοί. Γιατί και οι δυο αυτές κατηγορίες των ανθρώπων δοκιμάζονται στην υπομονή. Στον καιρό μάλιστα των πειρασμών και των θλίψεων, μπορεί να γίνει φανερό κατά πόσο, ο πλούσιος συμπάσχει με τους άλλους. Κατά πόσο δηλαδή ελεεί και αγαπά τους αδελφούς.
Ο φτωχός επίσης κατά πόσο δέχεται τις θλίψεις, ευχαριστώντας τον Θεό και όχι βλασφημώντας και αλλάζοντας εύκολα, ανάλογα με τις περιστάσεις, τα φρονήματά του. Ο κυβερνήτης φαίνεται το χειμώνα στις δυσκολίες που συναντά μέσα στα κύματα. Ο αθλητής δείχνει την αντοχή και την τέχνη του στο στάδιο. Ο στρατηγός φαίνεται στον πόλεμο. Και ο μεγαλόψυχος φαίνεται στη συμφορά.

Ἡ καρδιά εἶναι τό κέντρο τῆς ψυχῆς, τό ἡγεμονικό ὄργανο.

 

ΤΑ ΠΑΘΗ ΚΑΙ Η ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ

ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΘΕΡΑΠΕΥΟΝΤΑΙ 

 


 
Α1) ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΠΑΘΗ


Ἡ καρδιά εἶναι τό κέντρο τῆς ψυχῆς, τό ἡγεμονικό ὄργανο.



Τό λογιστικό τῆς ψυχῆς (ὁ νοῦς) εἶναι συνημμένο μέ τήν καρδιά καί εἶναι ὁ θρόνος τῆς Θείας Χάρης.

«Ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς, ἔχοντας ὑπ’ ὄψη του ὅτι ὑπάρχουν ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι τοποθετοῦν τήν ψυχή «στὸν ἐγκέφαλο σὰν σὲ ἀκρόπολη (οἱ ἑλληνίζοντες) καὶ ἄλλοι δίδουν σ’ αὐτὴν τὸ ἐνδοκάρδιο «καὶ τὸ κατ’ αὐτὸ τοῦ ψυχικοῦ πνεύματος» ὡς γνησιώτατον ὄχημα (Ἰουδαΐζοντες), λέγει ὅτι ἐμεῖς γνωρίζουμε ἀκριβῶς ὅτι τὸ λογιστικὸ εὑρίσκεται μέσα στὴν καρδιά, ὄχι σὰν σὲ ἀγγεῖο, ἀφοῦ εἶναι ἀσώματο, οὔτε ἔξω ἀπὸ τὴν καρδιά, ἀφοῦ εἶναι συνημμένο.

Ἡ καρδία τοῦ ἀνθρώπου εἶναι τὸ ἡγεμονικὸ ὄργανο, κατὰ τὸν ἅγιο Γρηγόριο, ὁ θρόνος τῆς Χάριτος.
Ἐκεῖ βρίσκεται ὁ νοῦς καὶ ὅλοι οἱ λογισμοὶ τῆς ψυχῆς.

Ἁράτω τόν σταυρόν αὐτοῦ καί ἀκολουθείτω μοι

Αγίου Ιγνατίου Μπριαντσιανίνωφ


Είπε ο Κύριος στους μαθητές Του: «Ει τις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι» (Ματθ. ιστ΄ 24).
Τι σημαίνει «ο σταυρός του καθενός μας»; Και γιατί αυτό «ο σταυρός του καθενός μας», δηλαδή ο ιδιαίτερος σταυρός του κάθε ανθρώπου, ονομάζεται συνάμα και «Σταυρός του Χριστού»;
Ο σταυρός του καθενός μας είναι οι θλίψεις και τα βάσανα της γήινης ζωής, που για τον κάθε άνθρωπο είναι ιδιαίτερα.
Ο σταυρός του καθενός μας είναι η νηστεία, η αγρυπνία και άλλα ευλαβή κατορθώματα, με τα οποία ταπεινώνεται η σάρκα και υποτάσσεται στο πνεύμα. Τα κατορθώματα αυτά πρέπει να είναι ανάλογα με τις δυνάμεις του καθενός και στον κάθε άνθρωπο είναι δικά του.

Σέ ἀδελφό πού δοκιμάζεται ἀπό πειρασμό


ΕΠΙΣΤΟΛΗ
Θ΄
ΣΕ ΑΔΕΛΦΟ ΠΟΥ ΔΟΚΙΜΑΖΕΤΑΙ
ΑΠΟ ΠΕΙΡΑΣΜΟ

Ἀββᾶ Δωροθέου ἔργα ἀσκητικά
Νά θυμᾶσαι, παιδί μου, αὐτόν πού εἶπε ὅτι «διά μέσου πολλῶν θλίψεων θά μποῦμε στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν» (Πραξ. ιδ΄: 22), χωρίς νά καθορίζει τό εἶδος τῶν θλίψεων, ἀλλά εἶπε ἀόριστα: «διά μέσου πολλῶν θλίψεων». Καί ἔτσι, ἄν ἔχεις ἁμαρτίες, νά ὑπομένεις ὅ,τι σοῦ συμβαίνει μέ εὐχαριστιακή διάθεση καί ἐπίγνωση, σάν νά ἦταν κάτι πολύ εὐχάριστο.

Οἱ ὠφέλιμες δοκιμασίες ( Ἅγιος Ἰσαάκ ὁ Σῦρος )



Εξηγώντας μας πόσο αναγκαίες είναι οι θλίψεις για τον αθλητή του Χριστού ο άγιος Ισαάκ ο Σύρος λέγει:

Οι δοκιμασίες είναι ωφέλιμες σε όλους ανεξαιρέτως. Αν ήσαν ωφέλιμες σε ένα Παύλο, ας σιωπήση από μόνο του το κάθε στόμα, που λέει, πως δεν ωφελούν!
Γιατί διαφορετικά, θα τον κάνη να σιωπήση ο ίδιος ο Θεός! Γιατί, όποιος ειπή πως οι δοκιμασίες δεν είναι ωφέλιμες, αυτόματα γίνεται υπόδικος ενώπιον του Θεού...

Οι αγωνιστές δοκιμάζονται, για να αυξήσουν τον πνευματικό τους πλούτο...

Οι χλιαροί, για να αναγκαστούν να προφυλάξουν τον εαυτό τους από εκείνα που τους βλάπτουν.
Οι κοιμισμένοι, για να ξυπνήσουν.

Χαρά ἀπό τίς θλίψεις


 
 «Τα μεγάλα σχέδια της Θείας Πρόνοιας εκδηλώνονται μέσα από θλίψεις».
Η διαπίστωση αυτή της Ηγουμένης Ταϊσίας, όπως καταγράφεται στο ομώνυμο βιβλίο – έκδοση ‘Το περιβόλι της Παναγίας’, είναι αληθινή. Βγήκε μέσα από τη δική της εμπειρία, που βεβαιώνεται, βέβαια, από όσους γνώρισαν το σχέδιο του Θεού για τους ίδιους και για άλλους, μέσα από δοκιμασίες, πόνο, στεναχώριες.

Η απάντηση στα μεγάλα «γιατί» δεν μπορεί να δοθεί εύκολα και απλά. Συνήθως έρχεται μετά από μεγάλο χρονικό διάστημα, όταν θα έχει καταλαγιάσει ο «πυρετός των θλίψεων». Τότε κατανοείς το σχέδιο του Θεού, που προέρχεται από τη μεγάλη αγάπη και έγνοια. Συνειδητοποιείς ότι τίποτα τυχαίο δεν υπάρχει. Η μεγάλη αγάπη του μεγάλου Θεού μας κινεί το σύμπαν και κατευθύνει τη ζωή του καθενός «εις οδόν σωτηρίας», δηλαδή σ’ αυτό που στο βάθος θέλουμε.

Ἡ ὀδύνη, ἀρνητική ὅψη τῆς ἡδονῆς.Ἀρχιμ. Εὐσέβιου Βίττη

Η οδύνη, όπως και η ηδονή, είναι επείσακτη στην ανθρώπινη φύση. Αν ήταν η ηδονή, η οδύνη, ο φόβος, η λύπη, η επιθυμία κ.λπ. στοιχεία απαραίτητα για την ύπαρξη, θα της είχαν δοθεί από την πρώτη της καταβολή, όπως μας βεβαιώνουν οι Πατέρες. Όλα αυτά τα στοιχεία είναι μεταπτωτικά. Η οδύνη, που θα εξετάσουμε τώρα, αποτελεί την πιο μεγάλη αρνητική συνέπεια της ηδονής. Είναι ο αντίποδάς της. Κάθε οδύνη και πόνος έχουν ως αιτία τους κάποια ηδονή που προηγήθηκε πρακτικά. Και αποτελούν -εκπλήρωση χρέους που ξεπληρώνεται αιτιωδώς από τον άνθρωπο.Ο φυσικός πόνος ακολουθεί την παραφυσική ηδονή. Μια προχώρηση σε βάθος οδηγεί στη διαπίστωση ότι κατά βάσιν ο άνθρωπος γεννιέται με προηγούμενό του το νόμο της αναίτιας ηδονής (ο της ηδονής νόμος αναιτίως προκαθηγήσατο της γενέσεως). Η φυσική δηλαδή ηδονή έχει μέσα της κάτι που δεν είναι σωστό και δίκαιο. Δεν αποτελεί καρπό μόχθου και κόπου, αλλά προκαταβολική κτήση αυτού που θα 'πρεπε να επακολούθηση σε δίκαια καταβεβλημένο μόχθο και προσπάθεια. Αυτά διδάσκει ο άγιος Μάξιμος.

«Κάθε βῆμα πρός τά ἐμπρός στήν πνευματική μας ζωή, ἀποκτᾶται μέ αἷμα»


ἀντιμετώπιση τῶν θλίψεων
καί ἡμερολόγιο τοῦ 2007

Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

Νά πιστεύεις ἀκλόνητα, ὅτι ὁ Θεός σέ βλέπει, καθώς πιστεύεις ὅτι ὁ πατέρας σου ἤ ὅποιος ἄλλος βρίσκεται μπροστά σου, σέ βλέπει. Μέ τή διαφορά ὅτι ὁ οὐράνιος Πατήρ βλέπει καί ὅ,τι εἶναι μέσα σου, σέ βλέπει ὁλόκληρο. Γιατί «ὀφθαλμοί Κυρίου μυριοπλασίως ἡλίου φωτεινότεροι, ἐπιβλέποντες πάσας ὁδούς ἀνθρώπων καί κατανοοῦντες εἰς ἀπόκρυφα μέρη» (Σοφ. Σειράχ 23 : 19). Ὅπως τό φῶς τοῦ ἡλίου πέφτει παντοῦ καί φωτίζει τά πάντα, ἔτσι καί ἡ ματιά τοῦ Θεοῦ, ἀπείρως περισσότερο, ὅλα τά βλέπει.
Τά δάκρυα στό ἔργο τῆς σωτηρίας μας εἶναι πολύτιμα, γιατί ἀποτελοῦν σημεῖο ὅτι ἡ ψυχή ἀρχίζει νά ἀναρρώνει. Γι᾿ αὐτό ἡ Ἐκκλησία στίς προσευχές της ζητάει ἀπό τό Θεό νά μᾶς χαρίσει τά δάκρυα, πού καθαρίζουν τήν καρδιά ἀπό κάθε ἀκαθαρσία.
Τήν ἁμαρτία ἀναπόφευκτα τήν ἀκολουθεῖ ὁ πόνος. Γιά νά ἀπαλλαχτοῦμε ἀπό τόν πόνο, πρέπει νά καθαρίσουμε τήν ἁμαρτία μέ τά δάκρυα τῆς μετανοίας.

ΤΕΣΣΕΡΕΣ ΧΡΗΣΙΜΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ

1.Μπορεῖτε νά δεῖτε τίς προηγούμενες δημοσιεύσεις τοῦ ἱστολογίου μας πατώντας τό: Παλαιότερες ἀναρτήσεις (δεῖτε δεξιά)

2.Καλλίτερη θέαση τοῦ ἱστολογίου μέ τό Mozilla.

3.Ἐπιτρέπεται ἡ ἀναδημοσίευση τῶν ἀναρτήσεων μέ τήν προϋπόθεση ἀναγραφῆς τῆς πηγῆς

4.Ἐπικοινωνία:
Kyria.theotokos@gmail.com .
Γιά ἐνημέρωση μέσῳ ἠλεκτρονικοῦ ταχυδρομείου στεῖλτε μας τό e- mail σας στό
Kyria.theotokos@gmail.com .