«Όταν βρισκόμουν μέσα στις θλίψεις με παρηγόρησες»
Δεν είπε, «αφαίρεσες τις θλίψεις», ούτε «έδιωξες τους πειρασμούς», άλλα τα άφησες να υπάρχουν και «με παρηγόρησες». Διότι από εδώ προ πάντων φανερώνεται η ικανότητα του Θεού για την επινόηση διαφόρων μέσων, και η αφθονία αυτών των μέσων· όχι μόνον μπορεί και μας απαλλάσσει από τις θλίψεις, άλλα και όταν αυτές εξακολουθούν να υπάρχουν παρέχει μεγάλη ανακούφιση από αυτές.
Αυτό και τη δύναμη του Θεού δείχνει και κάνει περισσότερο ευσεβείς εκείνους που πέφτουν μέσα στις θλίψεις, όταν (δηλαδή) και αφθονία μέσων υπάρχει για να παρηγορείται η θλιβόμενη ψυχή, και η θλίψη δεν αφαιρείται διά να πιέζει αυτήν που δείχνει ραθυμία, ώστε να την απαλλάξει από κάθε αδιαφορία.
Αυτό και τη δύναμη του Θεού δείχνει και κάνει περισσότερο ευσεβείς εκείνους που πέφτουν μέσα στις θλίψεις, όταν (δηλαδή) και αφθονία μέσων υπάρχει για να παρηγορείται η θλιβόμενη ψυχή, και η θλίψη δεν αφαιρείται διά να πιέζει αυτήν που δείχνει ραθυμία, ώστε να την απαλλάξει από κάθε αδιαφορία.
