Γέρων Ἐφραίμ Ἀριζονίτης
Είπε ένας υποτακτικός:
– Πάτερ, τι να πρωτοπολεμήσω; Ξεσηκώθηκαν όλα τα πάθη, και κείνο και κείνο και τα έχω χάσει.
Απαντά ο Γέροντας:– Όχι, παιδί μου, έτσι. Τα πάθη δεν ξεσηκώνονται έτσι όλα μαζί˙ ένα –ένα ξεσηκώνεται.
Σήμερα σε πολεμάει αυτό; Χτύπα το.Αύριο θα σε πολεμήση εκείνο; Χτύπα εκείνο.
… Ας μας ελεήση ο Θεός, ας μας συγχωρέση για όσα κάνουμε. Να παρακαλούμε τον Θεό νύχτα-μέρα, να φωνάζουμε: «ήμαρτον». Και όταν σφάλλουμε σε κάτι να σηκώνουμε τα μάτια και να λέμε: «Συγγνώμη, έσφαλα». Και μετά να τρέχουμε στον πνευματικό, να το εξομολογούμεθα, να φεύγη, να μην το έχουμε μέσα μας.
Και εάν ξαναπέφτουμε, να το ξαναλέμε, να το ξεκαθαρίζουμε. Κι αν κάνουμε έτσι, τότε θα περάσουμε στην Βασιλεία του Θεού. Και εκεί επάνω είναι ανάπαυσις˙ «Ουκ έστι θλίψις, ουκ έστι πόνος, ου στεναγμός, αλλά ζωή ατελεύτητος.
