«Συνομιλία ψυχῆς καί νοῦ»

Ἁγίου Ἰγνατίου Μπριαντσανίνωφ

Ψυχή: Θλίψη ἀνυπόφορη αἰσθάνομαι. Πουθενά δέν βρίσκω χαρά καί παρηγοριά, οὔτε μέσα μου οὔτε γύρω μου. Δέν μπορῶ νά βλέπω συνέχεια στόν κόσμο τήν πλάνη, τήν ἀπάτη, τήν ψυχοκτονία. Τό ἀφηρημένο κοίταγμα τοῦ κόσμου, οἱ λίγες ἀπρόσεκτες ματιές στούς πειρασμούς του καί ἡ παιδιάστικη, ἀπό ἔλλειψη πείρας, ἐμπιστοσύνη μου σ᾿ αὐτόν τράβηξαν ἐπάνω μου τά φαρμακερά του βέλη, πού μέ γέμισαν θανάσιμες πληγές.

Γιατί νά κοιτάζω τόν κόσμο; Γιατί νά τόν περιεργάζομαι, γιατί νά μαθαίνω κάθε λεπτομέρειά του, γιατί νά ἀφοσιώνομαι σ᾿ αὐτόν, ἀφοῦ εἶμαι μιά φευγαλέα σελίδα στό πελώριο βιβλίο του; Ὁπωσδήποτε θά τόν ἀφήσω κάποτε, μόνο πού δέν γνωρίζω τό πότε. Κάθε μέρα καί κάθε ὥρα πρέπει νά εἶμαι ἕτοιμη γιά τή μετάβασή μου στήν αἰωνιότητα. Ὅσο κι ἄν παραταθεῖ ἡ περιπλάνησή μου στήν ἔρημο τοῦ κόσμου τούτου, αὐτή δέν εἶναι τίποτα μπροστά στήν ἀτέλειωτη αἰωνιότητα, ὅπου δέν ὑπάρχει διαφορά ἀνάμεσα στίς ὧρες, τίς μέρες, τά χρόνια καί τίς ἑκατονταετίες.

Σέ ποιούς πειρασμούς πρέπει νά χαιρόμαστε. Ὁσίου Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου

"Μεγάλη χαρά να το θεωρείτε αδελφοί μου, 

όταν περιπέσετε  σε διάφορους πειρασμούς 

για τον Θεό.

"…Είναι χαράς και επαίνου  άξιοι οι πειρασμοί και οι θλίψεις, που δοκιμάζουν οι χριστιανοί για τον Θεό και προέρχονται από τον Θεό. Επειδή αυτοί γίνονται δεσμός άλυτος και αυξάνουν την αγάπη προς τον Θεό και την κατάνυξη.

Γι΄αυτό είπε και ο σοφός Σειράχ «τέκνο εάν προσέρχεσαι για να δουλεύεις στον Κύριο και Θεό σου να ετοιμάσεις την ψυχή σου για πειρασμό». Και ο Κύριος είπε στον κόσμο θα έχετε θλίψη αλλά να έχετε θάρρος εγώ νίκησα τον κόσμο». Διότι χωρίς θλίψεις και γυμνάσια δεν μπορεί κανείς να λάβει στεφάνους ούτε θεϊκούς ούτε κοσμικούς.

Βέβαια μπορεί να αναρωτιόταν κανείς «εάν τέτοια καλά φέρνουν οι πειρασμοί γιατί ο Χριστός μας προστάζει να λέμε στην ευχή του |"Πάτερ ημών" « και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν;». Δηλαδή Κύριε μη μας βάλεις σε πειρασμό; 

Και απαντά σ΄ αυτό ο θεοφόρος Μαξιμος ότι δύο ειδών είναι οι πειρασμοί.

Ἁγίου Ἰουστίνου Πόποβιτς - Τό φάρμακο στήν τρέλα τῶν σκέψεων

Για μένα η σκέψη, η κάθε σκέψη, είναι το μεγαλύτερο βάσανο που υπάρχει κάτω από τον ουρανό, μέχρι να μεταμορφωθεί σε Θεο-σκέψη, σε Χριστο-σκέψη, δηλαδή μέχρι να λογοποιηθεί, να νοηματοδοτηθεί.

Αλήθεια η σκέψη είναι κόλαση, αν δεν μεταμορφωθεί σε Χριστο-σκέψη.

Χωρίς τον λόγο η ανθρώπινη σκέψη βρίσκεται συνέχεια στην άλογη παραφροσύνη, στο παραλήρημα, στη σατανική ανόητη αυτοβεβαίωση, σε εκείνο το σατανικό: η σκέψη για τη σκέψη, σε αναλογία με το l' art pour l' art.

Η ανθρώπινη σκέψη μωραίνεται με την αμαρτία, όπως και η αίσθηση.

Μή θέλεις νά κρατεῖς ἀνέμους στήν παλάμη σου

«Μελέτημα 11ο»

Ἀπό τίς ἁγιοπνευματικές ἐμπειρίες τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου.

Ἀπό τό βιβλίο «475 ΣΟΦΑ ΑΠΟΦΘΕΓΜΑΤΑ*»

100. Μή θέλεις νά κρατεῖς ἀνέμους στήν παλάμη σου, δηλαδή πίστη χωρίς ἔργα.

101. Μή πλανᾶσαι: Ὁ κόπος γιά τό Θεό καί ὁ ἱδρώτας τῆς ἐργασίας τῶν ἐντολῶν, προηγοῦνται ἀπό τήν ἐλπίδα πρός τό Θεό. Ἐάν πιστεύεις, καλά κάνεις, ἀλλ᾿ ἡ πίστη θέλει ἔργα καί ἡ ἐλπίδα εἰς τό Θεό φαίνεται ἀπό τήν κακοπάθεια στίς ἀρετές.

102. Μαζί σου εἶμαι στίς θλίψεις καί στενοχώριες γιά νά βοηθήσω τό δίκαιο καί νά δοξάσω αὐτόν, χαρίζοντάς του μακροζωία καί δείχνοντάς του τή σωτηρία τῆς ψυχῆς.

103. Ἡ ψυχή πού ἀγαπᾶ τόν Θεό, ἀναπαύεται μόνον στά τοῦ Θεοῦ. Γιά νά συνδεθεῖς μέ τόν Θεό, πρέπει ν᾿ ἀπαλλαγεῖς ἀπό κάθε ἐξωτερικό δεσμό τῆς ὕλης τοῦ κόσμου.

104. Μήν ἐπαινέσεις ποτέ ἐκεῖνον, πού θέλει ν᾿ ἀκούσει πολλά, νά λέγει πολλά καί νά περιφέρει παντοῦ τά μάτια του, καί ὅταν ἀκόμη σωματικά κακοπαθεῖ!...

ΠΑΠΑ-ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΓΚΑΓΚΑΣΤΑΘΗΣ, "Ἡ ζωή τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ὅπως μία θάλασσα" Ἐπιστολή 10-10-1967

"Η ζωή του ανθρώπου είναι όπως μία θάλασσα"  Επιστολή 10-10-1967

Δημ. Γκαγκαστάθης, Ιερεύς, 1902-1975

        …Μου γράφεις ότι αρρώστησες από το πόδι και κάθησες αρκετόν καιρό…  Τι περιμένεις;  Η ζωή του ανθρώπου είναι όπως μία θάλασσα, πότε έχει γαλήνη και πότε μικρή τρικυμία και πότε μεγάλη.  Όλα αυτά γίνονται δοκιμασίες του Θεού.  Όταν περνούν ξεχνιούνται…  

Ἡ μετάνοια καί τά κρίματα τοῦ Θεοῦ

Άγγελος Κυρίου παραλαμβάνει την ψυχή Μοναχού – Ιερά Μονή Διονυσίου.

Στα περίχωρα της Θεσσαλονίκης ήταν τον παλιό καιρό ένα ησυχαστήριο γυναικών. Κάποτε η προεστώσα έστειλε μια νέα μοναχή στην πόλη για υπηρεσία. Εκείνη από συνεργεία διαβολική έπεσε σε βαρύ σφάλμα. ‘Ύστερα, απελπισμένη από την πτώση της, δε γύρισε αμέσως στο ησυχαστήριο. Έμεινε στον κόσμο και παρασύρθηκε σ’ έκλυτη ζωή. Γρήγορα όμως αηδίασε την αμαρτία και, μετανοημένη ειλικρινά για το κατάντημα της, πήρε το δρόμο της επιστροφής. δεν ξέρουμε όμως γιατί ο Θεός δεν επέτρεψε να πατήσει το πόδι της μέσα στον Παρθενώνα. Μόλις έφθασε στην εξώθυρα, έπεσε κάτω νεκρή.

Το γεγονός έκανε μεγάλη εντύπωση στις μοναχές και στους Πατέρες που ασκήτευαν εκεί γύρω. ΄Όλοι αμφέβαλλαν για τη σωτηρία της.

Δέν ἔχουμε τόν Χριστό στήν ψυχή μας...

Ήταν ξαπλωμένος στο κρεβατάκι του ο Γέροντας Πορφύριος και μου είπε:
- "Δεν μου λες, εδώ που κάθομαι εγώ, εσύ μπορείς να καθίσεις;"
- "Βεβαίως, Γέροντα", του απάντησα. "Πώς δεν μπορώ!"
- "Βρε, μου λέει έτσι όπως μιλούσε χαριτωμένα, τρελός είσαι; Θα πέσεις επάνω μου και θα σκάσω!"
- "Ε, ναι Γέροντα, πρέπει να σηκωθείτε εσείς για να καθίσω εγώ", συμπλήρωσα διορθώνοντας.
- "Α! μπράβο, μπράβο. Έτσι γίνεται και με την ψυχή μας απέναντι στον Χριστό και στον αντίχριστο.

Ἀσθένεια τῆς καρδιᾶς

 Σε όλη την βιβλικοπατερική παράδοση είναι γνωστό ότι η καρδιά του ανθρώπου, όταν παύη να εφαρμόζη το θέλημα του Θεού και πράττη τα θελήματα του διαβόλου, ασθενεί και νεκρούται. Γίνεται λόγος για την ασθένεια, την πώρωση, την ακαθαρσία, την πνευματική νέκρωση της καρδιάς. Στην παράγραφο αυτήν θα δούμε μερικές τέτοιες εκδηλώσεις της ασθενούς καρδίας.

Επισκόπου Ναυπάκτου  π.Ιερόθεου 

            Ο διάβολος εισέρχεται στην καρδιά του ανθρώπου, και την αιχμαλωτίζει. «Και δείπνου γενομένου, του διαβόλου ήδη βεβληκότος εις την καρδίαν Ιούδα Σίμωνος Ισκαριώτου ίνα αυτόν παραδώ» (Ιω. ιγ’, 2). Βέβαια προηγήθηκε πολυχρόνια αιχμαλωσία του νου. Όπως είναι αδύνατον σε έναν σωλήνα να διέλθουν συγχρόνως το ύδωρ και το πυρ, έτσι είναι αδύνατον να εισέλθη η αμαρτία στην καρδιά, «εάν μη κρούση πρότερον εν θύρα καρδίας δια φαντασίας πονηράς προσβολής»[258]. Η φαντασία είναι εκείνη που οδηγεί στην καρδιά την προσβολή του διαβόλου.

Νά μή λυπᾶσαι ὅταν συναντᾶς στενοχώριες καί δυσκολίες στή ζωή σου, γιατί ὅλ᾿ αὐτά γίνονται κατά παραχώρηση Θεοῦ, γιά τήν ψυχική σου ὠφέλεια

 « ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΜΒΟΥΛΕΣ»

Η ΑΣΚΗΣΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

Βασισμένο στούς Ἀσκητικούς Λόγους

τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου

• Ὅταν θέλεις νά συμβουλέψεις κάποιον στό καλό, πρῶτα νά τοῦ δείξεις τήν ἀγάπη σου καί μετά μέ λεπτότητα καί προσοχή νά τοῦ κάνεις τήν παρατήρηση, προσέχοντας νά μήν τόν πληγώσεις. Γιατί αὐτός θά παρατηρήσει πρῶτα τήν ἀγάπη πού θά τοῦ δείξεις, κι ὕστερα θά προσέξει τήν παρατήρηση πού θά τοῦ κάνεις. Ἔτσι θά τόν ὠφελήσεις χωρίς νά βλαφτεῖ ἡ ψυχή του.
• Ὅσο ὁ ἄνθρωπος ἀποτραβιέται ἀπό τά πράγματα τοῦ κόσμου τόσο περισσότερο πλησιάζει τόν Θεό.