Ἐγώ καί φίλος... μόνον οἰκείως ἔχε πρός ἐμέ.
Ἐγώ πένης διά σέ·
καί ἀλήτης διά σέ· ...
Πάντα μοι σύ καί ἀδελφός, καί συγκληρονόμος, καί φίλος, καί μέλος. Τί πλέον θέλεις;»
(ἁγ.
Ἰω. Χρυσο., τ. ΙΒ΄, σελ. 35, ΕΠΕ 1979)
Τά παραπάνω θεόπνευστα λόγια βάζει ὁ ἱερός
Χρυσόστομος στό στόμα τοῦ Χριστοῦ μας. Τόσο ἐπίκαιρα ὅσο ποτέ ἄλλοτε!
Γι᾿ αὐτό λοιπόν μήν ἀπελπίζεσαι! Μήν αὐτοκτονεῖς!
Μήν τούς κάνεις τή χάρη! Μετασχημάτισε τήν δυσκολία σέ εὐκαιρία...
Ζῆσε, γιά νά ἀγωνισθεῖς γιά τή δικαιοσύνη καί τήν Ἀλήθεια· γιά τήν οἰκογένειά σου, τόν συνάνθρωπό σου. Καί παράλληλα μέ τούς κοσμικούς ἀγῶνες, ἀγωνίσου καί γιά τή δική σου καί τή δική τους προσωπική σωτηρία, κοντά στόν Χριστό, διά τῆς ὑπομονῆς καί τῆς δοξολογίας ἀκόμα καί στά δύσκολα.
Ζῆσε, γιά νά ἀγωνισθεῖς γιά τή δικαιοσύνη καί τήν Ἀλήθεια· γιά τήν οἰκογένειά σου, τόν συνάνθρωπό σου. Καί παράλληλα μέ τούς κοσμικούς ἀγῶνες, ἀγωνίσου καί γιά τή δική σου καί τή δική τους προσωπική σωτηρία, κοντά στόν Χριστό, διά τῆς ὑπομονῆς καί τῆς δοξολογίας ἀκόμα καί στά δύσκολα.
Ἀκόμη καί ἄν δέν καρποφορήσουν οἱ ἀγῶνες σου
γιά κοινωνική δικαιοσύνη, τίποτα δέν μπορεῖ νά ἐμποδίσει τήν πνευματική σου καρποφορία.
Μήν ξεχνᾶς πώς ἡ πνευματική χαρά ὑπερτερεῖ, καί δέν προϋποθέτει τήν ¨ὑλική¨
χαρά.
Ὁ Ἀπ. Παῦλος κατά τή θαυματουργική ἀπελευθέρωσή
του ἀπό τίς ἁλυσίδες τοῦ δεσμωτηρίου ἀπέτρεψε τόν ἔντρομο δεσμοφύλακα ἀπό τήν αὐτοχειρία,
καί ἔτσι ἐκεῖνος ὄχι μόνο κέρδισε νά μείνει στήν ἐπίγεια ζωή, ἀλλά νά λάβει καί
τήν ἐπουράνια, βαπτιζόμενος μαζί μέ τήν οἰκογένειά του. (Πράξ. ιστ΄, 26-33).
Σκέψου ἐπίσης πώς ἀκόμα καί ὁ προδότης Ἰούδας,
ἄν εἶχε δεχθεῖ νά μετανοήσει καί νά ζητήσει συγχώρηση, θά τήν εἶχε λάβει, ἀντί
τῆς αἰωνίου κολάσεως πού σύμφωνα μέ τήν Ἐκκλησία περιμένει κάθε αὐτόχειρα. Πόσο
μᾶλλον αὐτό ἰσχύει καί γιά σένα πού δέν βαρύνεσαι ἀπό τά δικά του κρίματα.
Σέ καμιά περίπτωση μήν καταφύγεις στήν αὐτοχειρία.
Ἀντί νά σέ ἀπαλλάξει ἀπό τά προβλήματά σου, «φορτώνει» ἐσένα μέ αἰώνια κόλαση,
καί τούς δικούς σου ἀνθρώπους μέ θλίψη, τύψεις, ὀργή καί ντροπή.
Σέ κάθε περίπτωση μή διανοηθεῖς ὅτι ἡ ὕπαρξή
σου ἀποτελεῖ βάρος στούς γύρω σου. Διότι ἀκόμη κι᾿ ἄν μέ θυσίες ἀναγκάζονται νά
σέ ὑπηρετοῦν καί νά σέ βοηθοῦν, χάρη σέ ἐσένα κερδίζουν αἰώνια σωτηρία. Βάρος εἶσαι
μόνο στούς δυνάστες τῆς Νέας Τάξης.
Μήν ἀπελπίζεσαι!
Νά ἐλπίζεις, νά ἀγαπᾶς καί νά πιστεύεις: «Ἐλπίς μου ὁ Πατήρ, καταφυγή μου ὁ Υἱός,
σκέπη μου τό Πνεῦμα τό Ἅγιο». Ὁ Χριστός, ἡ Παναγία καί ὅλοι οἱ Ἅγιοι εἶναι
πάντοτε κοντά μας · δέν παραβιάζουν ὅμως τήν ἐλευθερία μας· ὅταν τούς ἀναζητοῦμε,
μᾶς ἀκοῦν καί μεριμνοῦν τά κάλλιστα γιά τή σωτηρία μας. Σκέψου το!
Εστία Πατερικών Μελετών/http://aktines.blogspot.gr/2012/07/blog-post_6259.html
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2012/07/blog-post_7883.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου