Είναι
μεγάλο αγαθό να παραδινόμαστε στο θέλημα του Θεού. Τότε στην ψυχή
είναι Μόνος ο Κύριος και δεν έρχεται καμιά ξένη σκέψη, η ψυχή
προσεύχεται με καθαρό νου και αισθάνεται την αγάπη του Θεού, έστω και αν
υποφέρει σωματικά.
Όταν
η ψυχή παραδοθεί ολοκληρωτικά στο θέλημα του Θεού, τότε ο Ίδιος ο
Κύριος αρχίζει να την καθοδηγεί, και η ψυχή διδάσκεται απευθείας από
τον θεό, ενώ προηγουμένως την οδηγούσαν οι άνθρωποι και η Γραφή. Αλά το
να είναι Δάσκαλος της ψυχής ο Ίδιος ο Κύριος με τη χάρη του Αγίου
Πνεύματος είναι σπάνιο και λίγοι γνωρίζουν αυτό το μυστήριο, εκείνοι
μόνο που ζουν κατά το θέλημα του Θεού.
Ο
υπερήφανος δεν αναζητεί το θέλημα του Θεού , αλλά προτιμά να κατευθύνει
ο ίδιος τη ζωή του. Και δεν καταλαβαίνει πώς , χωρίς τον Θεό , δεν
επαρκεί το λογικό του ανθρώπου για να τον καθοδηγεί. Κι εγώ , όταν
εζούσα στον κόσμο προτού να γνωρίσω τον Κύριο και το Άγιο Πνεύμα ,
εστηριζόμουν στο λογικό μου. Όταν όμως εγνώρισα με το Άγιο Πνεύμα τον
Κύριο μας Ιησού Χριστό , τον Υιό του Θεού , τότε παραδόθηκε η ψυχή μου
στον Θεό και δέχομαι οτιδήποτε θλιβερό μου συμβεί και λέω : «Ο Κύριος με
βλέπει … Τι να φοβηθώ ;» Προηγουμένως όμως δεν μπορούσα να ζω κατ ‘
αυτό τον τρόπο .
Για όποιον παραδόθηκε στο θέλημα του Θεού η ζωή γίνεται πολύ ευκολότερη
, γιατί στις αρρώστιες , στη φτώχεια και στο διωγμό σκέφτεται : «Έτσι
ευδόκησε ο Θεός και πρέπει να υπομείνω για τις αμαρτίες μου» .
Να
, εδώ και πολλά χρόνια πάσχω από πονοκέφαλο και δύσκολα τον υποφέρω ,
αλλά με ωφελεί , γιατί με την ασθένεια ταπεινώνεται η ψυχή . Η ψυχή μου
επιθυμεί διακαώς να προσεύχεται και να αγρυπνεί αλλά η ασθένεια με
εμποδίζει , διότι το άρρωστο σώμα απαιτεί ανάπαυση . Και παρακάλεσα
πολύ τον Κύριο να με θεραπεύσει , αλλά δεν με άκουσε . Κι αυτό σημαίνει
πώς αυτό δεν θα ήταν προς όφελός μου .
Να
όμως και μια άλλη περίπτωση , που ο Κύριος με άκουσε και με έσωσε . Σε
μια γιορτή πρόσφεραν στην τράπεζα ψάρι . Ενώ λοιπόν έτρωγα , ένα
κόκαλο μπήκε πολύ βαθιά στο λαιμό μου . Επικαλέστηκα τον Άγιο
Παντελεήμονα , παρακαλώντας να με θεραπεύσει , γιατί ο γιατρός του
Μοναστηριού δεν θα μπορούσε να μου βγάλει το κόκαλο από το φάρυγγα . Και
μόλις είπα : «γιάτρεψέ με» , η ψυχή μου πήρε απάντηση : «Βγες , έξω
από την τράπεζα , κάνε μια βαθιά εισπνοή και μια απότομη εκπνοή και το
κόκαλο θα βγει με αίμα» . Έτσι κι έκαμα και βγήκε ένα μεγάλο κόκαλο με
αίμα . Και κατάλαβα πώς , αν ο Κύριος δεν με θεραπεύει από τον
κεφαλόπονο , αυτό σημαίνει ότι είναι ωφέλιμο για την ψυχή μου να υποφέρω
τον πόνο . …… Όταν η χάρη είναι μαζί μας , είμαστε δυνατοί στο πνεύμα .
Όταν όμως την χάσομε , βλέπομε την αδυναμία μας , βλέπομε πως χωρίς
τον Θεό δεν μπορούμε ούτε να σκεφτούμε το καλό .
Πώς μπορείς να ξέρεις αν ζεις σύμφωνα με το θέλημα του Θεού ; Να η
ένδειξη : Αν στενοχωριέσαι για κάτι , αυτό σημαίνει πως δεν παραδόθηκες
τελείως στο θέλημα του Θεού , έστω κι αν σου φαίνεται πως ζεις σύμφωνα
με το θέλημα του Θεού . Όποιος ζει κατά το θέλημα του Θεού , αυτός δεν
μεριμνά για τίποτε . Κι αν κάτι του χρειάζεται , παραδίνει τον εαυτό
του και την ανάγκη του στον Θεό . Κι αν πάρει ότι θέλει , μένει ήρεμος ,
σαν να το είχε . Ψυχή που παραδόθηκε στο θέλημα του Θεού δεν φοβάται
τίποτε : ούτε θύελλες ούτε ληστές ούτε τίποτα άλλο . ‘Ότι κι αν έλθει ,
λέγει : «Έτσι ευδοκεί ο Θεός» , κι έτσι διατηρείται η ειρήνη στην ψυχή
και στο σώμα . Το καλύτερο έργο είναι να παραδοθούμε στο θέλημα του
Θεού και να βαστάζομε τις θλίψεις με ελπίδα . Ο Κύριος βλέποντας τις
θλίψεις μας δεν θα επιτρέψει ποτέ κάτι που να ξεπερνά τις δυνάμεις μας .
Αν οι θλίψεις μας φαίνονται υπερβολικές , αυτό σημαίνει πως δεν έχομε παραδοθεί στο θέλημα του Θεού . …
…
Όποιος κάνει το θέλημα του Θεού , είναι ευχαριστημένος με όλα , έστω
κι αν είναι φτωχός και ίσως ασθενής και πάσχει , γιατί τον ευφραίνει η
χάρη του Θεού . Όποιος όμως δεν είναι ικανοποιημένος με την μοίρα του
και γογγύζει για την αρρώστια του ή εναντίον εκείνου που τον προσέβαλε ,
αυτός να ξέρει πως κατέχεται από υπερήφανο πνεύμα και έχασε την
ευγνωμοσύνη για τον Θεό . Αλλ ‘ ακόμα και σε μια τέτοια περίπτωση μη
στενοχωριέσαι , αλλά ζήτησε μ ‘ επιμονή από τον Κύριο πνεύμα ταπεινό .
Κι όταν έλθει σ ‘ εσέ το ταπεινό Πνεύμα του Θεού που αναζητάς , τότε θα
Τον αγαπήσεις και θα έχεις βρει ανάπαυση , παρ ‘ όλες τις θλίψεις σου .
Ψυχή που απέκτησε την ταπείνωση θυμάται πάντα τον Θεό και αναλογίζεται
: «Ο Θεός με έκτισε ΄ έπαθε για μένα ΄ συγχωρεί τις αμαρτίες μου και
με παρηγορεί ΄ με τρέφει και φροντίζει για μένα . Γιατί λοιπόν να
μεριμνώ εγώ για τον εαυτό μου ή τι έχω να φοβηθώ , έστω κι αν με απειλή
ο θάνατος» . …
…
Κάθε ψυχή που ταράζεται από οποιαδήποτε αιτία πρέπει να καταφεύγει
στον Κύριο και ο Κύριος θα την καθοδηγήσει . Αυτό όμως γίνεται κυρίως σε
καιρό συμφοράς και απροσδόκητου συγχύσεως – κανονικά πρέπει να ρωτάμε
τον πνευματικό , γιατί αυτό είναι ταπεινότερο . … []
Και
όλα , όλα δίνουν τότε αγάπη στην καρδιά , διότι όλα είναι του Θεού. Ο
Κύριος νουθετεί με το έλεος Του τον άνθρωπο , για να δέχεται μ’
ευγνωμοσύνη τις θλίψεις . Ποτέ σ ‘ όλη μου τη ζωή , ούτε μια φορά δεν
εγόγγυσα για τις θλίψεις , αλλά τα δεχόμουν όλα σαν φάρμακο από τα χέρια
του Θεού και πάντα Τον ευχαριστούσα και γι ‘ αυτό ο Κύριος μου έδωσε
να υπομένω ελαφρά τον αγαθό ζυγό Του . Όλοι οι κάτοικοι της γης
υφίστανται αναπόφευκτα θλίψεις . Και παρόλο που δεν είναι μεγάλες οι
θλίψεις που παραχωρεί ο Κύριος , όμως φαίνονται στους ανθρώπους
αφόρητες και συντριπτικές . Κι αυτό γίνεται , διότι οι άνθρωποι δεν
θέλουν να ταπεινωθούν ενώπιον του Θεού και να παραδοθούν στο θέλημά Του
. Όσοι όμως άφησαν τον εαυτό τους στο θέλημα του Θεού , αυτούς τους
καθοδηγεί ο Ίδιος ο Κύριος με τη χάρη Του και υπομένουν με ανδρεία τα
πάντα για χάρη του Θεού , τον Οποίο αγάπησαν και με τον Οποίο θα
δοξάζονται αιώνια . Όταν η Παναγία βρισκόταν κοντά στον Σταυρό , η
θλίψη Της ήταν ακατάληπτα μεγάλη , επειδή Αυτή αγαπούσε τον Υιό της
περισσότερο απ ‘ ότι μπορεί κανείς να φαντασθεί . Κι εμείς ξέρομε πως
όσο μεγαλύτερη είναι η αγάπη , τόσο μεγαλύτερη είναι και η λύπη . Κατά
την ανθρώπινη φύση η Θεοτόκος δεν θα μπορούσε με κανένα τρόπο να μην
υποκύψει στις θλίψεις Της ΄ παραδόθηκε όμως στο θέλημα του Θεού και το
Άγιο Πνεύμα Την ενίσχυσε ν ‘ αντέξει στον πόνο της . Μετά την Ανάληψη
του Κυρίου η Παναγία έγινε η μεγάλη παρηγοριά στις θλίψεις για όλο τον
λαό του Θεού . Ο Κύριος έδωσε επί γης το Άγιο Πνεύμα και όσοι Το έλαβαν
αισθάνονται τον παράδεισο μέσα τους . Ίσως πεις : Γιατί λοιπόν δεν έχω
κι εγώ μια τέτοια χάρη ; Διότι συ δεν παραδόθηκες στο θέλημα του Θεού ,
αλλά ζεις κατά δικό σου θέλημα . Παρατηρήστε εκείνον που αγαπά το
θέλημά του . Αυτός δεν έχει ποτέ ειρήνη στην ψυχή και δεν ευχαριστιέται
με τίποτε ΄ γι ‘ αυτόν όλα γίνονται όπως δεν έπρεπε . Όποιος όμως
δόθηκε ολοκληρωτικά στο θέλημα του Θεού , έχει την καθαρή προσευχή και η
ψυχή του αγαπά τον Κύριο. []
«Ο Αγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης», γ.Σωφρονίου (Σαχάρωφ), σ.408-417
http://istologio.org/?p=413
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου