Οἱ καταθλιπτικοί,
κλειστοφοβικοί θέλουν, χωρίς νά τό
θέλουν νά ταλαιπωροῦν τούς ἄλλους.
«Ἤθελε νά παιδεύει
τούς γονεῖς του πολύ. Τό σπίτι του, τ’
ἀδέλφια του. Λοιπόν, νά δεῖτε εἶχε ἕνα
δαιμόνιον, φοβότανε νά μπεῖ μέσα στό
τράμ. Καί τόν πατέρα του, ὅταν πηγαίνανε
κάτω, διαρκῶς τόν ἔβαζε καί πλήρωνε
καί τόν ἐγύριζε μέ ταξί, καί ἄλλα πολλά.
Ἐν πάσῃ περιπτώσει, ἐνῶ ἐγώ τόν
ἐκανόνισα νά πάει νά φύγει ἀπό τούς
γονεῖς του, γιά νά ἐλευθερωθεῖ ἀπ’
αὐτά τά πράγματα. Ἔ, μέ τήν εὐλάβεια
ὅλη, πού ἐδόθηκε εἰς τήν ἀγάπη τοῦ
Θεοῦ, τά πέταξε ὅλα. Καταλάβατε; Καί τό
ἔχω δεῖ σέ πολλούς αὐτό τό πράγμα.
Βρέ
παιδιά, αὐτό βασανίζει σήμερα τόν κόσμο,
αὐτά τά πράγματα τά πειρασμικά πού
πιάνουνε σάν, σάν διαβολικά πράγματα
τούς νέους καί φεύγουνε ἀπό τά σπίτια
τους καί τά βάζουνε μέ τούς γονεῖς τους,
καί παρατᾶνε τά γράμματα καί αὐτό»30.
Πρέπει κανείς εὐθύς
περευθύς νά «κλείνει τήν πόρτα» στόν
πονηρό διά τῆς προσευχῆς.
«Ἔλεγα στόν
κύριο… νά κάνει κάτι. Μοῦ λέει, δέν
μπορῶ. Τοῦ λέω, ρέ παιδί μου κάνε μου
τή χάρη καί ἐγώ, γέρος παπᾶς εἶμαι,
θέλω νά μοῦ κάνεις αὐτό τό πράγμα. Ὄχι,
δέν μπορῶ. Ἤμασταν κάτω στό ὑπόγειο.
Λοιπόν, μοῦ λέει, δέν τό λέει ἡ ἐπιστήμη
αὐτό. Τοῦ λέω, ρέ παιδί μου, τί τήν θές
τήν ἐπιστήμη; Νά πᾶς νά κάνεις αὐτό τό
πράγμα, εἶναι ἀνάγκη, δέν ἔχω ἄλλονε.
Ἐγώ δέν μπορῶ.
Ἐκείνην τήν
στιγμή, ρέ παιδιά, ἔτσι μοῦ ἦρθε, πῶς
νά σοῦ πῶ, κάτι κακό. Δηλαδή, ν’ἀγανακτήσω
ἐναντίον του. Λοιπόν, τό κατάλαβα. Τό
μυστικό εἶναι νά τό προλαβαίνεις. Ἄμα
τό ἀφήσεις καί σέ πιάσει, πάει σ’ἔπιασε.
Λοιπόν, ἐκεῖ πού ἤθελα, λοιπόν, νά
φωνάξω μέ ἀγανάκτηση καί τέλος πάντων,
ξέρω κι’ἐγώ τί νά τοῦ κάνω, ἐνεπνεύσθηκα
ὡραία προσευχή, ἐκείνην τή στιγμή»31.
Ἀκόμη καί ὁ γέροντας
κινδύνεψε ἀπό τόν θυμό, τήν ἀγανάκτηση
καί τό νά πέσει σέ ἀντιπάθεια πρός τόν
πλησίον. Χρειάζεται πολύ νά προσέχουμε
(ἀπαραίτητη ἡ νήψη).
Ἡ ἐργασία, τό
ἐνδιαφέρον γιά τή ζωή ἀλλά κυρίως τό
ἐνδιαφέρον γιά τή Θρησκεία θεραπεύουν
τήν κατάθλιψη.
«Ἔπειτα ἕνα ἄλλο
πράγμα πού ἤθελα νά σᾶς πῶ εἶναι ἡ
ἐργασία, εἶναι τό ἐνδιαφέρον γιά τή
ζωή. Ἡ τέχνη, ὁ κῆπος, τά λουλούδια,
πολύ σπουδαῖα πράγματα. Ἡ μελέτη στήν
Ἁγία γραφή, τά ἐνδιαφέροντα στή Θρησκεία,
στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ»32.
Δέν χρειάζονται
οἱ ψυχίατροι καί τά φάρμακα. Τό φάρμακο
εἶναι ἡ ταπείνωση καί ὁ θεῖος ἔρωτας.
«Ἔπειτα ἕνα ἄλλο
πράγμα πού ἤθελα νά σᾶς πῶ εἶναι ἡ
ἐργασία, εἶναι τό ἐνδιαφέρον γιά τή
ζωή. Ἡ τέχνη, ὁ κῆπος, τά λουλούδια,
πολύ σπουδαῖα πράγματα. Ἡ μελέτη στήν
Ἁγία Γραφή, τά ἐνδιαφέροντα στή Θρησκεία,
στήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Τί νά τούς κάνεις
τούς ψυχιάτρους καί τούς ψυχαναλυτάς
καί τά ψυχοφάρμακα καί τά ναρκωτικά»33.
Πηγή: Γέροντος Πορφυρίου ἱερομονάχου,
Συνομιλία
γιά τήν κατάθλιψη, Ἐκδόσεις Ἡ Μεταφόρφωσις
τοῦ Σωτῆρος, Μήλεσι,
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2012/10/blog-post_6557.html#more
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου