Τό μάλωμα τῶν παιδιῶν καί οἱ ψυχαναλυτές.
Ὁ
Ἅγιος Πορφύριος δέν ἐνέκρινε τήν ψυχολογία καί τήν ψυχανάλυση. Ὁ Ἅγιος
ἐνέκρινε τό μάλωμα τῶν παιδιῶν μέ διάκριση. «Αὐτά πού λένε οἱ
ψυχαναλυταί δέν εἶναι αὐτά, πού λένε οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας. Δέν εἶναι
μέ τήν Χάρη τοῦ Θεοῦ. Αὐτά εἶναι γιά παιδιά ἀθέων ἀνθρώπων. Εἶναι ἀπό
διαφόρους ὑπαρξιστάς, ψυχαναλυτάς, τόν Φρόϋντ, διαφόρους ψυχολόγους καί
ψυχιάτρους. Ἀπό ἐκεῖ βγαίνουν καί λένε: «Τό παιδί σου μή τό μαλώσεις».
Τά βάζουν καί κάνουν ζημιές. Μαζεύονται καί κάνουν συνέδρια καί βγάζουν
ἀποφάσεις καί λένε: «Μήν ἀφήσουμε προβλήματα στό παιδί γιά ὅλη του τήν
ζωή». Κι ἔτσι τ΄ ἀφήνουν ἀσύδοτα»[55].
Ὁ ἅγιος δέν συμφωνοῦσε μέ
τήν σύγχρονη παιδαγωγική τῶν σχολείων καί τῶν ψυχολόγων-παιδαγωγῶν. «Τί
ξέρει μωρέ τό παιδί;
Δέν ξέρει τήν κοινωνία. Ἄν δέν τοῦ μάθεις τό σωστό,
τί θά κάνει; Ὅλα αὐτά πού διδάσκουν στά σχολεῖα εἶναι γιά ἀθέους. Τό
σωστό εἶναι νά διδάσκουν τό παιδί καί ἄν χρειασθεῖ νά δείξουν καί τόν
θυμωμένο ὅταν πρέπει καί νά τό μαλώσουν κιόλας.
Ἐμεῖς πού πιστεύουμε
στόν Θεό, καί πιστεύουν πολλοί, πρέπει νά διδάσκουμε τά παιδιά σύμφωνα
μέ τούς μεγάλους πατέρες. Ἀλλά δέν τούς ἔχουν διαβάσει, βρέ κορούλα μου.
Λοιπόν ἄκου· θά σοῦ πῶ ἕνα ρητό: «Ὁ φειδόμενος τῆς ἑαυτοῦ βακτηρίας,
μισεῖ τόν ἑαυτοῦ υἱόν»[56]. Λέει ὅτι ὅποιος λυπᾶται νά χρησιμοποιήσει
τήν βέργα του, τό μπαστούνι του, δηλαδή νά δείρει τό παιδί του, μισεῖ τό
παιδί του. Λοιπόν στήν ἡλικία, πού δέν ξέρει τό παιδί τί εἶναι καλό καί
τί εἶναι κακό, χρειάζεται καμιά φορά καί τό ξύλο. Τότε, πού τά παιδιά
ἔτρωγαν ξύλο στό σχολεῖο, ἔβγαιναν ἄνθρωποι. Ποῦ εἶναι τά παλιά χρόνια,
πού ὁ δάσκαλος ἔλεγε: Ἄνοιξε τό χέρι σου, τσάφ, τσάφ, τσάφ μέ τήν βέργα.
Ἄνοιξε καί τό ἄλλο, τσάφ, τσάφ, τσάφ. Τά ἔχω δεῖ αὐτά»[57].
Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης
[55] Πορφυρίας Μοναχῆς, Μαθητεία στόν Γέροντα Πορφύριο, Μήλεσι 2012, σελ. 107-108
[56] Πρβλ. Παρ. 13, 24 :«ὅς φείδεται τῆς βακτηρίας μισεῖ τόν υἱόν αὐτοῦ».
[57]
Πορφυρίας Μοναχῆς, Μαθητεία στόν Γέροντα Πορφύριο, Μήλεσι 2012, σελ.
107-108. Ὁ Γέροντας προφανῶς ἀναφέρεται σέ μία παιδαγωγική τιμωρία πού
γίνεται μέ ἀγάπη καί χωρίς προσωπική ὀργή τοῦ τιμωροῦ-παιδαγωγοῦ. Ἡ
τιμωρία πού γίνεται ἀπό προσωπική ὀργή τοῦ τιμωροῦ-παιδαγωγοῦ καί ὄχι
ἀπό ἀγάπη γιά τήν διόρθωση τοῦ παιδαγωγουμένου προκαλεῖ τήν ἀντίδραση
τοῦ μαθητοῦ καί φέρνει τό ἀντίθετο ἀποτέλεσμα.
http://hristospanagia3.blogspot.gr/2016/11/blog-post_33.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου