«Ἡ ὑπομονή»

Η ΑΣΚΗΣΗ ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΑΣ

Βασισμένο στούς Ἀσκητικούς Λόγους

τοῦ Ἀββᾶ Ἰσαάκ τοῦ Σύρου

Ὅσο ὁ ἄνθρωπος περιφρονεῖ τόν κόσμο καί συνέχεται ἀπό τόν φόβο τοῦ Θεοῦ, τόσο περισσότερο τόν ἐπισκιάζει ἡ Θεία Χάρη καί αἰσθάνεται τή βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Ὁ ἄνθρωπος αὐτός εὐλογεῖται ἀπό τόν Κύριο ,πού τοῦ στέλνει πλούσιο τό ἔλεός Του καί τόν σκεπάζει σ’ ὅλη του τή ζωή.

 Ὁ Θεός ἐπιτρέπει θλίψεις καί δοκιμασίες γιά νά Τόν πλησιάσουμε περισσότερο. Τίς θλίψεις δέν πρέπει νά τίς ἀποφεύγουμε, ἀλλά νά τίς ἐπιδιώκουμε γιατί ἔτσι θά δοκιμασθεῖ ἡ ἀγάπη μας πρός τόν Θεό.

 Ὁ φτωχός Λάζαρος, πού ἀναφέρει τό ἱερό Εὐαγγέλιο, ὑπέμεινε καρτερικά τή στέρηση τῶν ἀγαθῶν αὐτοῦ τοῦ κόσμου. Κι ἔτσι τόν ἄμειψε ὁ Θεός, βάζοντάς τον στούς κόλπους τοῦ Ἀβραάμ. Ὁ Θεός εἶναι πάντοτε κοντά μας καί προπαντός στίς θλίψεις μας καί στίς στενοχώριες.
Οἱ δοκιμασίες μᾶς φωνάζουν δυνατά καί καλοῦν τόν Θεό, κι’ Αὐτός, σάν καλός γιατρός πού θέλει τή θεραπεία μας, ἔρχεται καί ἀφαιρεῖ τά σάπια τμήματα, δηλαδή τά πάθη, τά ὁποῖα βασανίζουν τήν ψυχή μας. Στή σκληρότητα τῆς ψυχῆς μας, δείχνει πολλή φιλανθρωπία. Ὅσο σκληρά καί ἀπότομα κι’ ἄν φέρεται ἕνα παιδί στόν πατέρα του, ὁ πατέρας τό ἀγαπάει καί φροντίζει μέ κάθε μέσο νά τό ἐπαναφέρει στό σωστό δρόμο. Μπορεῖ νά τόν πληγώνει ἡ συμπεριφορά τοῦ παιδιοῦ, ἀλλ’ αὐτός σάν στοργικός πατέρας φροντίζει γιά τή θεραπεία του. Τό ἴδιο, καί σέ ἀσύγκριτα μεγαλύτερο βαθμό, κάνει καί ὁ ἐπουράνιος Πατέρας μας, πού ἀνέχεται τά σφάλματά μας καί φροντίζει μέ κάθε μέσο νά μᾶς ἐπαναφέρει στό δρόμο Του.

 Ὅταν δέν ὑπομένεις τις θλίψεις, γνώριζε ὅτι δέν ἀγαπᾶς ἀληθινά τόν Θεό καί μέσα σου ζεῖ περισσότερο ὁ κόσμος, παρά  Ἐκεῖνος. Ἡ ἀρρώστια καί ἡ φτώχεια ἄς μή σέ φοβίζουν, γιατί ἔχεις βοηθό τόν Χριστό. Αὐτός εἶναι ἡ ἐλπίδα σου καί ἡ χαρά σου. Πάνω ἀπό τήν ἀγάπη γιά τό σῶμα σου πρέπει νά ἔχεις τήν ἀγάπη πρός τόν  Θεό. Ὅταν ἡ ψυχή σου εἶναι γυμνή ἀπό ἀρετές, γνώριζε καλά ὅτι δέν πρόκειται νά πλησιάσεις τόν Κύριο. Ἄν θέλεις νά ἑνωθεῖς μαζί  Του πρέπει ν’ ἀκολουθήσεις τόν δρόμο τῶν ἁγίων Πατέρων, πού θυσίασαν τά πάντα γιά τήν ἀγάπη Του. Τά ἄφησαν ὅλα, γιά νά βροῦν τόν πολύτιμο μαργαρίτη, τόν Χριστό.

 Ὅταν νομίζεις ὅτι πνίγεσαι ἀπό τούς πειρασμούς καί ἀπό τίς θλίψεις, τότε ὁ Χριστός εἶναι δίπλα σου καί σ’ ἐνισχύει. Μήν ξεχνᾶς τούς ἁγίους μάρτυρες πού ὑπέμειναν τόσα μαρτύρια γιά τήν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Οἱ θλίψεις οἱ δικές μας δέν εἶναι τίποτε μπροστά στά φοβερά καί φρικτά βασανιστήρια καί μαρτύρια τῶν ἁγίων, πού ὑπέμειναν μέ χαρά, γιά νά πάρουν τό ἀμάραντο στεφάνι τῆς νίκης.

 Μέ τήν ὑπομονή τους, ἀπό τό καμίνι τῶν δοκιμασιῶν ἔφτασαν στό μεγαλεῖο τῆς δόξης! Μέ τήν ὑπομονή τους ἔκλειναν τά στόματα τῶν βασιλέων. Μέ τήν ὑπομονή τους ἔκαναν πολλούς δημίους πού τούς βασάνιζαν νά πιστέψουν στόν Χριστό. Σέ πολλούς μάρτυρες δόθηκε ἡ εὐκαιρία, μέ πολλά ἀνταλλάγματα δόξης κοσμικῆς, νά μή μαρτυρήσουν. Ἀλλ’ αὐτοί προτίμησαν τό θάνατο, πού θά τούς ἔφερνε μία γιά πάντα κοντά στόν Χριστό. Μέσα στήν καρδιά τους ἔκαιγε ἡ φωτιά τῆς ἀγάπης πρός τόν Θεό. Ὅλα τά πράγματα καί τίς ψεύτικες χαρές τοῦ κόσμου τ’ ἀπαρνήθηκαν γιά νά ζήσουν αἰώνια εὐτυχισμένοι, κοντά στόν Θεό.

 Νά γιατί σ’ ὅλες τίς θλίψεις καί τίς δοκιμασίες ἔδειξαν ὑπομονή, μεγάλη ὑπομονή!

Ἄν λοιπόν οἱ μάρτυρες ὑπέμειναν τόσα βασανιστήρια γιά τήν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ, πόσο κι ἐμεῖς δέν πρέπει νά ὑπομένουμε τίς διάφορες δοκιμασίες πού ἐπιτρέπει ὁ Θεός γιά τήν ψυχική μας πρόοδο;

Μᾶς προσκάλεσε ὁ Κύριος νά γίνουμε μέτοχοι τῶν παθημάτων Του. Ὁ Ἴδιος ὑπέμεινε καί σήκωσε τόν σταυρό τῶν ἁμαρτιῶν μας. Κι’ ἐμεῖς ἄς ὑπομένουμε καί κόπους καί πόνους καί θλίψεις καί τά πάντα, γιά ν’ἀξιωθοῦμε τῆς δόξης τοῦ Θεοῦ, «πρεσβείαις τῆς Ὑπεραγίας Δεσποίνης ἡμῶν  Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας καί πάντων τῶν ἁγίων», πού μέ πολλούς κόπους καί ἱδρῶτες εὐαρέστησαν τόν Χριστό.

Τέλος καί τῷ Θεῷ δόξα!

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ

ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗ

Εὐχαριστοῦμε θερμά τόν Ἡγούμενο τῆς Ἱ.Μ. Παρακλήτου γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει ἡ Ἱερά  Μονή.

Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

http://HristosPanagia3.blogspot.com

 

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2011/12/blog-post_9740.html