Ὤ, πῶς σχίζει ὁ ἐχθρὸς τὴν ψυχὴ τοῦ ἀνθρώπου στὰ δυὸ...(Ἅγιος Ἰωάννης Κρονστάνδης)

Ηγ.Ταϊσία: Βλέπομεν γὰρ ἄρτι δι’ ἐσόπτρου ἐν αἰνίγματι, τότε δὲ πρόσωπον προς πρόσωπον" (Α Κορ. 13:12) πρόσθεσα καὶ συνέχισα: Θὰ δούμε πράγματι, μπάτουσκα, τὸν Κύριο πρόσωπο πρὸς πρόσωπον; Μοῦ φαίνεται ότι ἡ θνητὴ φύση τοῦ ἀνθρώπου δὲν θὰ τὸ ἀντέξη.
Αγ. Ἰωάννης: Ὄχι, ὁ ἄνθρωπος δὲν θὰ μπορέση νὰ το ἀντέξη, όσο βρίσκεται ἀκόμη στὸ σαρκίο του, όσο ζῆ στὴν γῆ καὶ περιτριγυρίζεται ἀπὸ τὶς γήϊνες ἀναταραχές. Θυμήσου τί εἶπεν ὁ Θεὸς στὸν Μωϋσῆ. "Οὐ δυνήση ἰδεῖν τὸ πρόσωπόν μου. Οὐ γὰρ μὴ ἴδῃ ἄνθρωπος τὸ πρόσωπόν μου καὶ ζήσεται" (Ἔξοδ. 33:20).
 Στὸν μέλλοντα όμως αἰῶνα, ὅταν ο ἄνθρωπος θὰ ἔχη γίνει πνευματικός, ὁ Κύριος θὰ τοῦ φανερωθῆ γιὰ όσο μπορεῖ ν’ ἀντέξη, ἀλλὰ αὐτὸ εἶναι ἔργο τοῦ Θεοῦ. Για να μη χάσει κανεὶς τὴν οὐράνια βασιλεία, τὸ φωτεινότατο αυτό κατοικητήριο τῶν ἁγίων, ποὺ εἶναι αἰώνιοι, άχρονοι, αθάνατοι, φωτοφόροι, εὐωδιάζοντες καὶ περιχαρεῖς, πρέπει νὰ προετοιμάζεται ἀπὸ ἐδῶ.

Σᾶς θυμίζει κάτι ὁ λόγος τοῦ ἁγίου;

Ο κόσμος βρίσκεται σε κατάσταση αδράνειας, είναι βυθισμένος στον ύπνο της αμαρτίας. Κοιμάται βαθιά. Κι ο Θεός τον ξυπνάει με πολέμους, θανατικές επιδημίες, πυρκαγιές, καταστροφικές καταιγίδες, σεισμούς, πλημμύρες, κακούς θερισμούς…

Άγιος Ιωάννης της Κρονστάνδης

http://omothimadon.gr/?p=34382 

http://hristospanagia3.blogspot.gr/2016/03/blog-post_438.html 

Νά φοβᾶσαι τήν κακία σάν τή φωτιά (Ἅγ.Ἰωάννης Κροστάνδης)

Να φοβάσαι την κακία σαν φωτιά. Μη τη δέχεσαι στην καρδιά σου, όποια και αν είναι τα προσχήματά της. Η κακία είναι πάντοτε του Σατανά, θυγατέρα του Άδου. Κάποτε εισέρχεται στην καρδιά με το πρόσχημα του ζήλου για τον Θεό ή της ωφελείας του πλησίον. Είναι μία απάτη, μία μωρία.
Ο Θεός δοξάζεται με την αγάπη την «πάντα στέγουσαν» και προσβάλλεται και υβρίζεται με την κακία, οποίο και αν είναι το προσωπείο της. Με το πρόσχημα oτι ενδιαφερόταν για τους φτωχούς, o Ιούδας έκρυψε την κακία του απέναντι του Κυρίου και τον πρόδωσε για τριάντα αργύρια.

Ἔχει καταστρέψει πολλούς μέ τήν ἀπόγνωση (Ἁγ.Ἰωάννου Κρονστάνδης)

 Για τον πειρασμό της απελπισίας στην ηγουμένη Ταϊσία: 

«Ο Θεός επιτρέπει σ’ αυτόν τον πειρασμό να προσβάλλει τις δυνατότερες φύσεις, αυτούς δηλαδή, που είναι πιο πεπειραμένοι στον πνευματικό πόλεμο. Ο εχθρός σου τον παρουσιάζει, επειδή βλέπει ότι οι αγώνες σου φθάνουν σ’ ένα τέλος, ότι ετοιμάζεται για σένα στον ουρανό μια ανταμοιβή και θέλει να σε χτυπήσει και να σε ρίξει κάτω μ’ ένα δυνατό τίναγμα και να σου στερήσει έτσι τον στέφανο.

 Έχει καταστρέψει πολλούς με την απόγνωση. Να είσαι δυνατή και ανδρεία, να πολεμάς τις μηχανορραφίες του εχθρού. Μην παραδίδεσαι. Να σηκώνεις αυτόν τον σταυρό με ταπείνωση και αντοχή. Να θεωρείς ότι αυτός ο πειρασμός σου παρουσιάζεται, για να μεγαλώσει την ταπεινοφροσύνη σου και ο Κύριος θα σε βοηθήσει.

«Κάθε βῆμα πρός τά ἐμπρός στήν πνευματική μας ζωή, ἀποκτᾶται μέ αἷμα»

Ἡ ἀντιμετώπιση τῶν θλίψεων

καί ἡμερολόγιο τοῦ 2007

Ἁγίου Ἰωάννου τῆς Κρονστάνδης

Νά πιστεύεις ἀκλόνητα, ὅτι ὁ Θεός σέ βλέπει, καθώς πιστεύεις ὅτι ὁ πατέρας σου ἤ ὅποιος ἄλλος βρίσκεται μπροστά σου, σέ βλέπει. Μέ τή διαφορά ὅτι ὁ οὐράνιος Πατήρ βλέπει καί ὅ,τι εἶναι μέσα σου, σέ βλέπει ὁλόκληρο. Γιατί «ὀφθαλμοί Κυρίου μυριοπλασίως ἡλίου φωτεινότεροι, ἐπιβλέποντες πάσας ὁδούς ἀνθρώπων καί κατανοοῦντες εἰς ἀπόκρυφα μέρη» (Σοφ. Σειράχ 23 : 19). Ὅπως τό φῶς τοῦ ἡλίου πέφτει παντοῦ καί φωτίζει τά πάντα, ἔτσι καί ἡ ματιά τοῦ Θεοῦ, ἀπείρως περισσότερο, ὅλα τά βλέπει.

Τά δάκρυα στό ἔργο τῆς σωτηρίας μας εἶναι πολύτιμα, γιατί ἀποτελοῦν σημεῖο ὅτι ἡ ψυχή ἀρχίζει νά ἀναρρώνει. Γι᾿ αὐτό ἡ Ἐκκλησία στίς προσευχές της ζητάει ἀπό τό Θεό νά μᾶς χαρίσει τά δάκρυα, πού καθαρίζουν τήν καρδιά ἀπό κάθε ἀκαθαρσία.

Τήν ἁμαρτία ἀναπόφευκτα τήν ἀκολουθεῖ ὁ πόνος. Γιά νά ἀπαλλαχτοῦμε ἀπό τόν πόνο, πρέπει νά καθαρίσουμε τήν ἁμαρτία μέ τά δάκρυα τῆς μετανοίας.