Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: «Ἄμα δέν δώσεις τόν ἑαυτό σου στόν Θεό, τί νά σοὺ κάνει τό φάρμακο; Θά σέ ναρκώσει σήμερα, αὔριο μπορεῖ νά σοῦ ἔρθει πιό μεγάλη κατάθλιψη»

 (Από μαγνητοφωνημένη συνομιλία τού Γέροντα)

– Γέροντας: Και όλοι οι χριστιανοί… Και όλος ο κόσμος και που πιστεύουνε και που δεν πιστεύουνε, αυτό το πράγμα τούς τρώει… η απομάκρυνση από τον Θεό.

– Συνομιλητής: Μάλιστα.

– Γέροντας: Η απομάκρυνση από τον Θεό φέρνει τη μοναξιά… Κατάλαβες;

– Συνομιλητής: Φέρνει κατάθλιψη, φέρνει τούτο, φέρνει εκείνο… το άγχος.

– Γέροντας: Και όταν αρνείσαι ένα μυστήριο… ένα μυστήριο…

“Προσεύχεσθε μή γίνει μ’ ἐμᾶς ἡ ἀρχή”

Ο κόσμος μοιάζει σήμερα, σαν μια κοχλάζουσα χύτρα ταχύτητος, με πολλές βαλβίδες! Θα σκάσει εδώ, θα σκάσει εκεί. Προσεύχεσθε μη γίνει μ’ εμάς η αρχή. Nα ζήτε όσο μπορείτε πιο απλά. Μη δυσκολεύετε από μόνοι σας τη ζωή σας. Οι πολλές ευκολίες κάνουν δέσμιους τους ανθρώπους σήμερα.
– Γέροντα, γιατί οι άνθρωποι νοιώθουνε σήμερα ανασφάλεια;
– Γιατί όλοι είμαστε ασφαλισμένοι ! Ασφαλίζουμε το αυτοκίνητό μας, το σπίτι μας, τη ζωή μας. Κάνοντας λοιπόν την κοσμική ασφάλεια, παραμερίζουμε την προστασία και Πρόνοια του Θεού!..
– Γέροντα, σ’ αυτά τα δύσκολα χρόνια θα επέμβει ο Χριστός;

«Θά θελήσει ὁ ἄνθρωπος νά στραφεῖ στόν Θεό;»

Δημητρίου Παναγόπουλου

ἱεροκήρυκος

Ὁ ἄνθρωπος παρ᾿ ὅλες τίς ἀσφάλειες καί τά σύγχρονα προληπτικά μέσα πού ἔχει στή διάθεσή του νοιώθει ἀνασφαλής. Τό ἄγχος τόν πνίγει, ἡ ἀγωνία του μεγαλώνει, ὁ ὕπνος του εἶναι ταραγμένος, τά ὑπνωτικά χάπια πολλαπλασιάστηκαν καί ὁ φόβος καί οἱ φοβίες του αὐξάνονται ἐπικίνδυνα. Τά ψυχιατρεῖα εἶναι ἀσφυκτικά γεμᾶτα, τά φαρμακεῖα τοῦ ἀπορροφοῦν ἕνα μεγάλο μέρος τοῦ μισθοῦ του, ἡ οἰκογένεια ἔχει χάσει τήν δομή της, οἱ σχέσεις του μέ τούς συνανθρώπους του εἶναι δηλητηριασμένες, ἡ ἀπελπισία ἔχει φουντώσει, οἱ αὐτοκτονίες ἔγιναν καθημερινό φαινόμενο, ἡ ζωή τοῦ ἀνθρώπου ὑποβαθμίστηκε, τό χρῆμα δέν τοῦ ἔδωσε τήν ποθητή εὐτυχία.

Ἀνασφάλειες καί ἡ ἀσφάλεια

«Τα χρόνια που περνούμε είναι πολύ δύσκολα και πολύ επικίνδυνα, αλλά τελικά θα νικήσει ο Χριστός» (Άγιος Γέροντας Παϊσιος)

Σήμερα ο κόσμος γέμισε ασφάλειες-ανασφάλειες, αλλά, για να είναι απομακρυσμένος από τον Χριστό, νιώθει την μεγαλύτερη ανασφάλεια. Σε καμμιά εποχή δεν υπήρχε η ανασφάλεια που έχουν οι σημερινοί άνθρωποι. Και επειδή δεν τους βοηθούν οι ανθρώπινες ασφάλειες, τρέχουν τώρα να μπουν στο καράβι της Εκκλησίας, για να νιώσουν πνευματική ασφάλεια, γιατί βλέπουν ότι το κοσμικό καράβι βούλιαξε. Αν όμως δουν ότι και στο καράβι της Εκκλησίας μπαίνει λίγο νερό,
ότι και εκεί έχουν πιασθή από το κοσμικό πνεύμα και δεν υπάρχει το Άγιο Πνεύμα, τότε θα απογοητευθούν οι άνθρωποι, γιατί δεν θα έχουν μετά από που να πιασθούν.

Πῶς φεύγει ἡ ἀνασφάλεια, ἡ ἀπελπισία, ἡ κατάθλιψη (Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης)

Ὅλα τὰ κακὰ αἰσθήματα, ἡ ἀνασφάλεια, ἡ ἀπελπισία, ἡ ἀπογοήτευση, ποὺ πᾶνε νὰ κυριεύσουν τὴν ψυχή, φεύγουν μὲ τὴν ταπείνωση. Αὐτὸς ποὺ δὲν ἔχει ταπείνωση, ὁ ἐγωιστής, δὲν θέλει νὰ τοῦ κόψεις τὸ θέλημα, νὰ τὸν θίξεις, νὰ τοῦ κάνεις ὑποδείξεις. Στενοχωρεῖται, νευριάζει, ἐπαναστατεῖ, ἀντιδρᾶ, τὸν κυριεύει ἡ κατάθλιψη. Ἡ κατάσταση αὐτὴ θεραπεύεται μὲ τὴ χάρη. Πρέπει ἡ ψυχὴ νὰ στραφεῖ στὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ. Ἡ θεραπεία θὰ γίνει μὲ τὸ ν’ ἀγαπήσει τὸν Θεὸ μὲ λαχτάρα. Πολλοὶ ἅγιοί μας μετέτρεψαν τὴν κατάθλιψη σὲ χαρὰ μὲ τὴν ἀγάπη πρὸς τὸν Χριστό. Παίρνανε δηλαδὴ τὴν ψυχικὴ δύναμη, ποὺ ἤθελε νὰ τὴ συντρίψει ὁ διάβολος, καὶ τὴ δίνανε στὸν Θεὸ καὶ τὴ μεταβάλλανε σὲ χαρὰ καὶ ἀγαλλίαση. Ἡ προσευχή, ἡ λατρεία τοῦ Θεοῦ μεταβάλλει σιγὰ σιγὰ τὴν κατάθλιψη καὶ τὴ γυρίζει σὲ χαρά, διότι ἐπιδρᾶ ἡ χάρις τοῦ Θεοῦ. Ἐδῶ χρειάζεται νὰ ἔχεις τὴ δύναμη, ὥστε ν’ ἀποσπάσεις τὴ χάρη τοῦ Θεοῦ, ποὺ θὰ σὲ βοηθάει νὰ ἑνωθεῖς μαζί του. Χρειάζεται τέχνη. Ὅταν δοθεῖς στὸν Θεὸ καὶ γίνεις ἕνα μαζί του, θὰ ξεχάσεις τὸ κακὸ πνεῦμα, ποὺ σὲ τραβοῦσε ἀπὸ πίσω, κι ἐκεῖνο ἔτσι περιφρονημένο θὰ φύγει. Στὴ συνέχεια, ὅσο θ’ ἀφοσιώνεσαι στὸ Πνεῦμα τοῦ Θεοῦ, τόσο δὲν θὰ κοιτάζεις πίσω σου, γιὰ νὰ δεῖς αὐτὸν ποὺ σὲ τραβάει. Ὅταν σὲ ἑλκύσει ἡ χάρις, ἑνώνεσαι μὲ τὸν Θεό. Κι ὅταν ἑνωθεῖς μὲ τὸν Θεὸ καὶ δοθεῖς σ’ Ἐκεῖνον, πᾶνε ὅλα...