«Ἐμφανίσεις Ἀγγέλων καί δαιμόνων κατά τήν ὥρα τοῦ θανάτου- Ἡ Φωτεινή Ὕπαρξη», π. Σεραφείμ Ρόουζ

Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:«Ἐμφανίσεις Ἀγγέλων καί δαιμόνων κατά τήν ὥρα τοῦ θανάτου-

Ἡ Φωτεινή Ὕπαρξη», π. Σεραφείμ Ρόουζ

Ὁμιλία στίς 7-10-2017

Σήμερα, σκέφτηκα, μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ, νά παραμείνουμε λίγο σ’ αὐτό τό θέμα τοῦ θανάτου, μέ τό ὁποῖο ἀσχοληθήκαμε στίς τελευταῖες μας ὁμιλίες διαβάζοντας καί σχολιάζοντας κατά δύναμιν τά σχετικά κεφάλαια ἀπό τόν πρῶτο τόμο στόν Εὐεργετινό. Νομίζω ἔχει πολύ ἐνδιαφέρον τό πράγμα, ἀφενός μέν γιά τή σωτηρία μας καί γιά τό τί ἀκολουθεῖ μετά τήν ἔξοδο τῆς ψυχῆς μας, καί ἀφετέρου γιά νά μήν πέφτουμε θύματα δαιμονικῆς ἀπάτης, ἡ ὁποία σήμερα εἶναι πολύ διαδεδομένη. Ὑπάρχουν πολλά βιβλία, περιοδικά, βίντεο, ἐκπομπές, πού ἀσχολοῦνται μέ τίς λεγόμενες μεταθανάτιες ἐμπειρίες καί ὑπάρχει αὐτή ἡ ἀντίληψη στόν προτεσταντικό κόσμο τῶν αἱρετικῶν, ὅτι ὅλα εἶναι πολύ καλά, σύμφωνα μέ τίς ἐμπειρίες πού ἔχουν αὐτοί οἱ ἄνθρωποι. Ὅλοι πηγαίνουν, κατά κανόνα, σ’ ἕναν πολύ ὡραῖο τόπο, συναντοῦν κάποιες «φωτεινές ὑπάρξεις» καί νιώθουν ἀγαλλίαση. Μετά, βέβαια, γυρίζουν πίσω καί τά διηγοῦνται αὐτά. Ἔχει σημασία νά μποροῦμε νά διακρίνουμε, μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ, ἀλλά καί μέ τόν φωτισμό τοῦ Θεοῦ καί μέ τή γνώση τῆς Ὀρθόδοξης διδασκαλίας, οἱ λεγόμενες αὐτές πνευματικές ἐμπειρίες, πόσο εἶναι ἀπό τά πνεύματα τοῦ Θεοῦ, τούς Ἀγγέλους δηλαδή, καί πόσο εἶναι δαιμονικές.

Γι’ αὐτό, ἄς δοῦμε ἕνα παράδειγμα ἀπό τίς διηγήσεις τοῦ Μεγάλου Ἀρσενίου, γιά νά πάρουμε μία γεύση ἀπό ἐμφανίσεις Ἀγγέλων. Πρέπει ὁπωσδήποτε νά γνωρίζουμε, ὅτι οἱ ἅγιοι Ἄγγελοι εἶναι κτίσματα, δημιουργήματα, ὅπως καί οἱ δαίμονες. Σέ καμιά περίπτωση δέν πρέπει νά ἀποδεχτοῦμε αὐτή τήν ταύτιση πού ὑπάρχει σέ πολλούς ὅτι καί ὁ Θεός εἶναι πνεῦμα καί τόν βάζουν στήν ἴδια σειρά μέ τά ἄλλα πνεύματα. Καμία σχέση δέν ἔχει ὁ Θεός μέ τούς Ἀγγέλους ἤ μέ τούς δαίμονες ὡς πρός τήν οὐσία Του. Ὁ Θεός εἶναι ἄκτιστος, αὐτά εἶναι κτιστά.

«Ὁ Μέγας Ἀρσένιος (4ος -5ος αἰ.), ὁ ἀρνητής κάθε σωματικῆς ἀπολαύσεως, εἶχε τή συνήθεια νά διηγεῖται στούς πατέρες ὠφέλιμες ἱστορίες καί ὀπτασίες του, τίς ὁποῖες ἀπέδιδε σέ ἄλλα πρόσωπα, γιά ν’ ἀποφύγει ὁ ἴδιος τήν κενοδοξία. Κάποτε, διηγήθηκε ὁ ὅσιος, ἕνας ἡλικιωμένος μοναχός, ἐνῶ καθόταν στό κελλί του, ἄκουσε ἀγγελική φωνή νά τοῦ λέει: - Βγές ἔξω, νά σοῦ δείξω τήν ἀξία τῶν ἔργων τῶν ἀνθρώπων. Βγῆκε ὁ μοναχός καί ἀκολούθησε τόν ἄγγελο σέ κάποιο τόπο, ὅπου ἕνας ἄνθρωπος ἔκοβε ξύλα. Ὅταν τελείωσε, τά ἔδεσε καί προσάθησε νά τά σηκώσει, ἀλλά δέν μπόρεσε. Ἄφησε τότε κάτω τό δεμάτι, πρόσθεσε κι ἄλλα ξύλα καί διαρκῶς συνέχιζε νά προσθέτει»¹.

«Ἐπιθανάτιες ἐμπειρίες» Εὐεργετινός, Τόμος 1, Ὑπόθεση Η΄,Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἀκούστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:«Ἐπιθανάτιες ἐμπειρίες»

Εὐεργετινός, Τόμος 1, Ὑπόθεση Η΄

Ὁμιλία στίς 9-9-2017

Συνεχίζουμε, μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ, τήν η΄ ὑπόθεση τοῦ Εὐεργετινοῦ, ἡ ὁποία ἔχει τόν ἑξῆς τίτλο: «Περί ἐκείνων οἱ ὁποῖοι ἀποθνήσκουν καί ἐπανέρχονται πάλι στή ζωή», γι’ αὐτούς πού πεθαίνουν καί γυρίζουν πίσω. «Αὐτό συμβαίνει κατά θεία οἰκονομία. Καί ὅτι πολλές φορές οἱ ἁμαρτωλοί, ἐνῶ ἀκόμη ἀναπνέουν, βλέποντας αὐτά τά ὁποῖα συμβαίνουν εἰς τόν ἅδη, τά βασανιστήρια τοῦ ἅδου καί τούς δαίμονες, τρέμουν, καί ὑπό τό κράτος αὐτοῦ τοῦ τρόμου ἀποχωρίζονται οἱ ψυχές τους ἀπό τό σῶμα»¹. Μέ ἕναν λόγο θά μᾶς μιλήσει τό κεφάλαιο αὐτό γιά τίς λεγόμενες ἐπιθανάτιες ἐμπειρίες, δηλαδή τίς περιπτώσεις ἐκεῖνες πού ὁ ἄνθρωπος ξαναγυρίζει πίσω. Ἔχουμε πολλές τέτοιες περιπτώσεις σύγχρονες καί παλαιότερες, ὅπως θά δοῦμε ἐδῶ. Ἐπίσης, πῶς ἀντιλαμβάνονται τίς τελευταῖες στιγμές τῆς ζωῆς τους οἱ ἄνθρωποι τήν πραγματικότητα τοῦ πνευματικοῦ κόσμου, πῶς φαίνεται. Γιατί πέφτει τό καταπέτασμα κατά κάποιο τρόπο πού μᾶς χωρίζει ἀπό τόν πνευματικό κόσμο. Ἀκόμα, πῶς φαίνονται οἱ δαίμονες ἤ πῶς φαίνονται καί οἱ ἄγγελοι καί πῶς φεύγει μιά ψυχή ἁμαρτωλοῦ καί μιά ψυχή δικαίου. Ἀπ’ ὅ,τι καταλαβαίνουμε, ἐδῶ μᾶλλον θά μᾶς πεῖ γιά τίς ψυχές τῶν ἁμαρτωλῶν. Ἀλλά ἔχουμε καί μαρτυρίες ἀπό ἀνθρώπους ἁγίους οἱ ὁποῖοι στίς τελευταῖες ὧρες τῆς ζωῆς τους βλέπουνε Ἁγίους, βλέπουνε τούς Ἀποστόλους, βλέπουνε τόν ἴδιο τόν Κύριο πού παίρνει τήν ψυχή τους καί πηγαίνουν στήν μακαριότητα.

«Τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Διαλόγου. Ἐρώτησις Πέτρου: - Πῶς θά ἐξηγήσουμε τό φαινόμενο πού συμβαίνει σέ πολλούς, κατά τό ὁποῖο αὐτοί ἁρπάζονται ἀπό τό σῶμα (ἄν καί αὐτό φαίνεται πλάνη) καί θεωρούμενοι πρός στιγμήν νεκροί, ἐφόσον καθίστανται ἄψυχοι, πάλι ξαναγυρίζουν στήν ζωή;»²

«Ἀπάντησις Γρηγορίου», τοῦ Ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Διαλόγου. Πῶς μποροῦμε νά ἐξηγήσουμε αὐτό τό φαινόμενο; «Αὐτό τό φαινόμενο, Πέτρε, ἐάν τό ἐννοήσει κανείς καλά, δέν εἶναι πλάνη, ἀλλά θεϊκή νουθεσία πρός τόν ἄνθρωπο». Εἶναι μιά θεϊκή συμβουλή, καθοδήγηση, παιδαγωγία, διδασκαλία. «Γιατί αὐτό τό φαινόμενο», τό νά πάει δηλαδή κανείς στόν ἄλλο κόσμο καί νά γυρίσει, ὅπως τό λέμε ἁπλά, «τό πραγματοποιεῖ ἡ εὐσπλαγχνία τοῦ Θεοῦ, κατ’ οἰκονομία, καί τό προσφέρει ὡς τήν μεγαλύτερη δωρεά ἐλέους, ὥστε πολλοί, μετά τήν ἔξοδο τῆς ψυχῆς ἀπό τό σῶμα, νά ἐπανέρχονται πάλι στό νεκρωθέν σῶμα, γιά νά δοῦν μόνοι τους, μέ τά μάτια τῆς ψυχῆς τους, τά βασανιστήρια τοῦ Ἅδη, τά ὁποῖα δέν πίστευαν ὅσες φορές τά ἄκουγαν ἀπό τούς ἄλλους, καί ἔτσι νά φοβηθοῦν»³.