Τό αἴσθημα τῆς
κατάθλιψης πού εἶναι μιά δική μας ψυχική
δύναμη πρέπει νά τό δώσουμε στό Θεό.
Αὐτό κάνανε οἱ Ἅγιοι.
«Μέ τήν ἀγάπη
πρός τό Θεό, μέ τή προσευχή καί γι’ αὐτό
ἐφώναζαν μέ καύχημα οἱ Ἀπόστολοι καί
ἔλεγον, «χαίρω ἐν τοῖς παθήμασί μου».
Τόσο δυνατό πού ἤτανε τό αἴσθημα τῆς
καταθλίψεως γιά νά τούς συντρίψει, αὐτό
τό αἴσθημα τό πολύ δυνατό πού ἤτανε,
ἄς ποῦμε, μία ψυχική δύναμη δική τους,
τό παίρνανε αὐτοί, τό δίνανε στό Θεό,
τό κάνανε προσευχή, τό κάνανε χαρά καί
ἀγαλλίαση ἐν Κυρίῳ»8.
Ὁ γέροντας λέει :
«ἤτανε ἄς
ποῦμε μία
ψυχική δύναμη δική τους» ἀλλά ἔχει
πάρει ἤ τείνει νά πάρει ἤ μπορεῖ νά
πάρει μιά κακή κατεύθυνση καί νά συντρίψει
τόν ἄνθρωπο, ἄν ὁ ἄνθρωπος «ἀνοίξει
πόρτα» στόν πονηρό μέ τόν ἐγωισμό του.
Ἄν ἀντίθετα αὐτήν τήν ψυχική δύναμη
ὁ ἄνθρωπος τήν δώσει στό Θεό τότε αὐτό
γίνεται προσευχή θερμή «χαρά καί
ἀγαλλίαση ἐν Κυρίῳ».
Ἡ ψυχή μας ἔχει
τή δύναμη γιά νά κάνομε τό καλό, τήν
προσευχή, τήν ἀγάπη, τή χαρά, τήν εἰρήνη,
τήν ἕνωσή μας μέ τόν Θεό. Ὁ διάβολος
μᾶς παίρνει αὐτήν τήν ἐνέργεια καί
τήν κάνει θλίψη, κατάθλιψη.
«Ἔχω πολλά νά
σᾶς πῶ πάνω σ’αὐτά πού ἔχω ἰδεῖ στή
ζωή μου, ἀπό ἀνθρώπους, πού κατείχοντο
ἀπό τέτοια συναισθήματα, δηλαδή σατανικά
συναισθήματα, δηλαδή ὁ διάβολος, ὁ
κακός ἐαυτός μας, κατορθώνει καί παίρνει
ἀπό τή μπαταρία τῆς ψυχῆς μας, πού ἔχει
τή δύναμη γιά νά κάνομε τό καλό, τήν
προσευχή, τήν ἀγάπη, τή χαρά, τήν εἰρήνη,
τήν ἕνωσή μας μέ τό Θεό»9.
Ὁ Γέροντας τό λέει
σαφῶς ὅτι εἶναι «σατανικά» αὐτά τά
συναισθήματα τῆς κατάθλιψης.
Οἱ «λεγόμενοι»
ψυχίατροι παραποιοῦν τήν ἀλήθεια, ἀφοῦ
δέν λένε ὅτι ἡ αἰτία τῆς κατάθλιψης
καί των ἄλλων «ψυχολογικῶν» εἶναι
δαίμονες.
«Ὁ διάβολος, ὁ
κακός ἑαυτός μας, κατορθώνει καί παίρνει
ἀπό τή μπαταρία τῆς ψυχῆς μας, πού ἔχει
τή δύναμη γιά νά κάνομε τό καλό, τήν
προσευχή, τήν ἀγάπη, τή χαρά, τήν εἰρήνη,
τήν ἕνωσή μας μέ τό Θεό, Αὐτός κατορθώνει
καί μᾶς παίρνει αὐτή τήν ἐνέργεια καί
τήν κάνει θλίψη, κατάθλιψη, καί ξέρω πῶς
τά λένε οἱ λεγόμενοι ψυχίατροι. Ἐμεῖς
δέν τά λέμε ἔτσι, τά λέμε σατανική
ἐνέργεια. Λέμε ἀκηδία, λέμε λογισμοί,
καί λέμε ὁ διάβολος τῆς ἀκηδίας, ὁ
διάβολος τῆς πορνείας, ὁ διάβολος, ὁ
διάβολος, ὁ διάβολος. Διάφοροι διάβολοι,
γιά κάθε σατανική ἐνέργεια πού μᾶς
δημιουργοῦν»10.
Ὁ Γέροντας ὁμιλεῖ
γιά «λεγόμενους» ψυχιάτρους καί ὄχι
ἀληθινούς ψυχιάτρους ἀφοῦ μόνο ὁ
Χριστός καί η Ἁγία Του Ἐκκλησία εἶναι
ὁ ἀληθινός ἰατρός τῆς ψυχῆς τοῦ
ἀνθρώπου. Ἡ «ἄλλη γλώσσα» καί ὀρολογία
τῶν «λεγομένων» ψυχιάτρων εἶναι διότι
ἀρνοῦνται τήν ὕπαρξη τοῦ διαβόλου
καί τῶν ἐνεργειῶν του.
συνεχίζεται...
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου