Ὀκνηρία στά πνευματικά ἔργα

«ΟΚΝΗΡΙΑ ΣΤΑ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΑ ΕΡΓΑ»

Ἀπό τό βιβλίο «ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΑΛΦΑΒΗΤΟ»

Ἁγίου Δημητρίου τοῦ Ροστώφ

Φύλαξε τήν ψυχή σου ἀπό τή φοβερή παραλυσία, πού οἱ Πατέρες ὀνομάζουν ἀκηδία, τήν ὀκνηρία δηλαδή στά πνευματικά ἔργα. Νά θυμᾶσαι πάντοτε τά λόγια τοῦ ἀποστόλου πού μᾶς συμβουλεύει νά εἴμαστε «τῇ σπουδῇ μή ὀκνηροί, τῷ πνεύματι ζέοντες , τῷ Κυρίῳ δουλεύοντες» (Ρωμ. 12. 11).

Μήν εἶσαι ράθυμος καί χλιαρός, γιά νά μήν ἀκούσης κάποτε τά λόγια: «Οὕτως ὅτι χλιαρός εἶ, καί οὔτε ζεστός οὔτε ψυχρός, μέλλω σε ἐμέσαι ἐκ τοῦ στόματός Μου» (Ἀποκ. 3. 16).

Ἀγωνίζου, ἀγρύπνα, νῆφε, μή χάνης μάταια τόν χρόνο τῆς ζωῆς σου, τόν χρόνο πού σοῦ δόθηκε γιά τήν καλλιέργεια τῆς ψυχῆς καί τήν ἀπόκτησι τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν.

Φρόντιζε νά μήν περάση οὔτε μιά μέρα σου ἀργή ἀπό πνευματικά ἔργα. Ὁ χρόνος πού περνᾶ δέν γυρίζει πίσω.

Ἡ ζωή μας εἶναι σάν ἕνας πόλεμος, σάν μιά ἀγορά, σάν ἕνα σχολεῖο, σάν ἕνα μακρύ θαλασσινό ταξίδι. Στίς μάχες δέν συγχωρεῖται ἀνάπαυσις, στό ἐμπόριο δέν χωρεῖ ἀδράνεια, στό σχολεῖο δέν ἐπιτρέπεται ἀμέλεια, στό θαλασσινό ταξίδι δέν ἔχει θέσι ἡ ἀμεριμνία.

Γι᾿ αὐτό μήν τεμπελιάζης, μήν ἀμελῆς στά ἔργα τοῦ Θεοῦ, ἀλλά ἀσκήσου καί κοπίαζε. Ἰδού γιά σένα τό πεδίο τῆς μάχης, ἰδού ἡ ἀγορά, ἰδού τό σχολεῖο.

Τό τάλαντο πού κατέχεις μήν τό κρύψης, ἀλλά πολλαπλασίασέ το, γιά νά μήν ἀκούσης κάποτε: «πονηρέ δοῦλε καί ὀκνηρέ! ᾔδεις ὅτι θερίζω ὅπου οὐκ ἔσπειρα καί συνάγω ὅθεν οὐ διεσκόρπισα! ἔδει οὖν σε βαλεῖν τό ἀργύριόν μου τοῖς τραπεζίταις, καί ἐλθών ἐγώ ἐκομισάμην ἄν τό ἐμόν σύν τόκῳ» (Ματθ. 25. 26-27). Τί θ᾿ ἀπαντήσεις τότε, τή φοβερή μέρα τῆς Κρίσεως, πού ὄχι μόνο δέν πολλαπλασίασες τό τάλαντό σου, ἀλλά οὔτε τόν τόκο του δέν διαθέτεις;

Ἡ πνευματική ἐπαγρύπνησις καί ὁ ἀγώνας σου κατά τοῦ δαιμονικοῦ κακοῦ θά διαρκέσει μέχρι τό τέλος τῆς ζωῆς σου: «Γίνου πιστός ἄχρι θανάτου, καί δώσω σοι τόν στέφανον τῆς ζωῆς» (Ἀποκ. 2. 10). Κι αὐτό, γιατί ὁ σατανᾶς συνεχῶς ἐπαγρυπνεῖ καί ποτέ δέν ἡσυχάζει, ἀλλά σάν ἄγριο λιοντάρι περιφέρεται παντοῦ ζητώντας νά καταπιῆ ὅποιον τοῦ ἔχει ξεφύγει. Ἀλλοίμονο σ᾿ ἐκεῖνον πού θά τόν βρεῖ κοιμισμένο!

Πρόσεξε ἰδιαίτερα ὅσα σέ συμβουλεύει ὁ σοφός Σολομών: «Ἴθι πρός τόν μύρμηκα, ὦ ὀκνηρέ, καί ζήλωσον ἰδών τάς ὁδούς αὐτοῦ καί γενοῦ ἐκείνου σοφώτερος· ἐκείνῳ γάρ γεωργίου μή ὑπάρχοντος, μηδέ τόν ἀναγκάζοντα ἔχων, μηδέ ὑπό δεσπότην ὤν, ἑτοιμάζεται θέρους τήν τροφήν πολλήν τε ἐν τῷ ἀμητῷ ποιεῖται τήν παράθεσιν. Ἤ πορεύθητι πρός τήν μέλισσαν καί μάθε ὡς ἐργάτις ἐστί τήν τε ἐργασίαν ὡς σεμνήν ποιεῖται· ἧς τούς πόνους βασιλεῖς καί ἰδιῶται πρός ὑγίειαν προσφέρονται· ποθεινή δέ ἐστι πᾶσι καί ἐπίδοξος· καί περ οὖσα τῇ ρώμῃ ἀσθενής, τήν σοφίαν τιμήσασα προήχθη. Ἕως τίνος, ὀκνηρέ, κατάκεισαι; πότε δέ ἐξ ὕπνου ἐγερθήσῃ; ὀλίγον μέν ὑπνοῖς, ὀλίγον δέ κάθησαι, μικρόν δέ νυστάζεις, ὀλίγον δέ ἐναγκαλίζῃ χερσί στήθη· εἶτ᾿ ἐμπαραγίνεταί σοι ὥσπερ κακός ὁδοιπόρος ἡ πενία καί ἡ ἔνδεια ὥσπερ ἀγαθός δρομεύς. Ἐάν δέ ἄοκνος ᾖς, ἥξει ὥσπερ πηγή ὁ ἀμητός σου, ἡ δέ ἔνδεια ὥσπερ κακός δρομεύς ἀπαυτομολήσει» (Παροιμ. 6. 6-12).

Νά γιατί δέν πρέπει νά ὀκνῆς, ἀλλά μέ προθυμία νά ἐργάζεσαι στό ἀγαθό. Γιατί τώρα εἶναι καιρός ἐργασίας, μετά καιρός ἀνταποδόσεως. Στή γῆ πόλεμος, στόν οὐρανό ἀνάπαυσις. Καί ἀναγκαστικά ἕνα ἀπό τά δύο θά κάνεις, εἴτε θά νικήσεις εἴτε θά νικηθεῖς· εἴτε θά μείνεις κοντά στόν Θεό εἴτε θά χωρισθῆς ἀπ᾿ Αὐτόν. Τρίτος δρόμος δέν ὑπάρχει.

Μή λυπᾶσαι νά δουλαγωγῆς τή σάρκα σου γιά χάρι τοῦ Χριστοῦ, γιατί Ἐκεῖνος τήν ἔπλασε. Μήν τρομάζης μπροστά στούς πόνους, γιατί Ἐκεῖνος ἔχει τή δύναμι κάθε πληγή νά θεραπεύση.

Μή λυπᾶσαι νά Τοῦ προσφέρης ὁλόκληρη τήν ὕπαρξί σου, γιατί Ἐκεῖνος θά τήν ἀνακαινίσει, θά τήν δοξάσει καί θά σοῦ τήν προσφέρει πάλι «ἐν κροσσωτοῖς χρυσοῖς περιβεβλημένην πεποικιλμένην» (Ψαλμ. 44. 14) στή Βασιλεία τῶν Οὐρανῶν. Ὅπως ὁ Χριστός ὑπέφερε γιά χάρι σου, ὑπόφερε κι ἐσύ γιά χάρι τοῦ Χριστοῦ.

Ρίξε ἕνα βλέμμα γύρω σου καί δές πόσος πόνος, πόση δυστυχία, πόσες θλίψεις ὑπάρχουν στούς ἀνθρώπους. Ὅσο κι ἄν πονᾶς, ὑπάρχουν ἄλλοι πού πονοῦν περισσότερο. Ὅσο κι ἄν δυστυχῆς, ὑπάρχουν ἄλλοι πού δυστυχοῦν περισσότερο. Δόξασε κι εὐχαρίστησε τόν Θεό πού δέν σοῦ στέλνει πιό μεγάλες συμφορές. Πάρε θάρρος, βάλε ἀρχή καί εὐαρέστησέ Τον μέ τόν πνευματικό ἀγώνα σου. Μέ λίγο προσωρινό κόπο θ᾿ ἀπολαύσεις αἰώνια καί ἀτελεύτητα ἀγαθά, «ἅ ὀφθαλμός οὐκ εἶδε καί οὖς οὐκ ἤκουσε καί ἐπί καρδίαν ἀνθρώπου οὐκ ἀνέβη» (Α΄ Κορ. 2. 9).

Ξέρεις γιατί κυριεύεσαι ἀπό πνευματική ραθυμία καί ἀκηδία; Ἐπειδή δέν ἀγαπᾶς μ᾿ ὅλη σου τήν καρδιά τόν Κύριο. Καί ὅποιος δέν ἀγαπᾶ τόν Κύριο μ᾿ ὅλη τή δύναμι τῆς ψυχῆς του, βλέπει τήν ὁδό πού ὁδηγεῖ στή ζωή πολύ στενή καί τεθλιμμένη, αἰσθάνεται τόν ζυγό τοῦ Κυρίου ἀσήκωτο καί τόν νόμο Του ἀκατόρθωτο. Ἀγάπησε τόν Κύριο «ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καί ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου καί ἐξ ὅλης τῆς δυνάμεώς σου» (Δευτερ. 6. 5), καί τότε θά βαδίζεις στόν δρόμο Του μέ χαρά καί προθυμία, «ἡγούμενος πάντα σκύβαλα εἶναι ἵνα Χριστόν κερδήσῃς» (πρβλ. Φιλιππ. 3. 8).

Οἱ ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας μας, πού βαθιά ἀγάπησαν τόν Θεό, κάθε κόπο γιά χάρι Του τόν θεωροῦσαν ἄκοπο, κάθε πόνο ἄπονο, κάθε θλίψι εὐεργεσία. Μερικοί μάλιστα, φλεγόμενοι ἀπό θεῖο ἔρωτα, δέν ἄντεχαν οὔτε γιά λίγο ν᾿ ἀναχαιτίσουν τόν χειμαρρώδη ἐκεῖνο πόθο πού τούς ὠθοῦσε στήν ἕνωσι μέ τόν Θεό. Περιφρονοῦσαν ἀκόμη καί τίς πιό βασικές ἀνθρώπινες ἀνάγκες, τήν τροφή καί τόν ὕπνο, γιά νά μή στερηθοῦν τήν ἀπόλυτη καί ἀπρόσκοπτη ἐπικοινωνία τους μέ τόν ἐκλεκτό Νυμφίο τῆς ψυχῆς τους. Τόσο φλογισμένες καί συνεπαρμένες ἦταν οἱ ψυχές τῶν ἁγίων ἀπό τή θεία ἀγάπη. Μέ χαρά, σάν ἀσώματοι ἄγγελοι, παραδίδονταν σέ ὑπεράνθρωπες νηστεῖες, ἀτελεύτητες ἀγρυπνίες, ἀδιάλειπτες προσευχές καί δοξολογίες πρός τόν ἀγαπώμενο Κύριο, κι ἔφθαναν γιά χάρι Του μέχρι τόν θάνατο, ἀντιμετωπίζοντάς τον ὄχι σάν κακό μά σάν λύτρωσι καί δυνατότητα ἀπόλυτης καί αἰωνίας ἑνώσεως μαζί Του. Ὅλα αὐτά βέβαια πού κατώρθωσαν θά ἦταν ἀπραγματοποίητα, ἄν στήν ἀγάπη τους πρός τόν Θεό δέν προσετίθετο καί ἡ Θεία Χάρις, «ἡ πάντοτε τά ἀσθενῆ θεραπεύουσα καί τά ἐλλείποντα ἀναπληροῦσα», πού ἐνδυναμώνει ὅσους δείχνουν ἔμπρακτη ἀγάπη στόν Κύριο. Ἔτσι, «τοῖς ἀγαπῶσι τόν Θεόν πάντα συνεργεῖ εἰς ἀγαθόν»(Ρωμ. 8. 28), ὥστε νά ἐπαληθεύεται πάντοτε ἡ ἀψευδής ρῆσις Ἐκείνου: «Ὁ ζυγός μου χρηστός καί τό φορτίον μου ἐλαφρόν ἐστιν» (Ματθ. 11. 30).

Ἑτοιμάσου λοιπόν, ἀδελφέ μου,

ἑτοιμάσου γιά τήν ὑποδοχή τοῦ οὐρανίου Νυμφίου, τοῦ ὑπερενδόξου Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἰδού, «ἔρχεται ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός, καί μακάριος ὁ δοῦλος ὅν εὑρήσει γρηγοροῦντα, ἀνάξιος δέ πάλιν ὅν εὑρήσει ῥαθυμοῦντα».

Ξύπνα, ἑτοίμασε τή λαμπάδα τῆς καρδιᾶς σου. «Ἀνάστα, τί καθεύδεις; τό τέλος ἐγγίζει καί μέλλεις θορυβεῖσθαι». Ἔρχεται Ἐκεῖνος πού μαζί Του θά ζεῖς καί θά συνευφραίνεσαι αἰωνίως. Πρόσεξε νά μή σβήση ἡ λαμπάδα σου. Πρόσεξε νά μή νυστάξη ἡ ψυχή σου ἀπό τή ραθυμία καί τήν ἀκηδία.

Ἑτοιμάσου νά δεχθῆς μέσα σου τόν Κύριο τῆς δόξης. Ἦρθε καί χτυπᾶ κιόλας τή θύρα τῆς καρδιᾶς σου. Ἄκουσε Τον: «Ἰδού ἕστηκα ἐπί τήν θύραν καί κρούω· ἐάν τις ἀκούσῃ τῆς φωνῆς μου καί ἀνοίξῃ τήν θύραν, καί εἰσελεύσομαι πρός αὐτόν καί δειπνήσω μετ᾿ αὐτοῦ καί αὐτός μετ᾿ ἐμοῦ. Ὁ νικῶν, δώσω αὐτῷ καθίσαι μετ᾿ ἐμοῦ ἐν τῷ θρόνῳ μου... Ὁ ἔχων οὖς ἀκουσάτω...» (Ἀποκ. 3. 20-22).

ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ Τῼ ΘΕῼ ΔΟΞΑ!

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ

ΩΡΩΠΟΣ ΑΤΤΙΚΗ.

Εὐχαριστοῦμε θερμά τόν Ἡγούμενο τῆς Ἱ.Μ. Παρακλήτου γιά τήν ἄδεια δημοσίευσης ἀποσπασμάτων ἀπό τά βιβλία πού ἐκδίδει ἡ Ἱερά  Μονή.
Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης

 http://HristosPanagia3.blogspot.com