Ἅγιος Γέροντας Παΐσιος: «Ὁ ἐξαγνισμός τῆς καρδιᾶς»

- Γέροντα, ο Χριστός χωράει σέ όλες τις καρδιές;
-O Χριστός χωράει, οί άνθρωποι δέν Τον χωράνε,  γιατί δέν προσπαθούν νά διορθωθούν.
Γιά  νά  χωρέση  ό  Χριστός  μέσα  μας,  πρέπει  νά  καθαρίση  ή  καρδιά.  Καρδίαν  καθαράν κτίσον εν έμοί, ό Θεός….
- Γέροντα, γιατί τα άγρια ζώα δέν πειράζουν τους Αγίους;
- Αφού  ημερεύουν  οί  άνθρωποι,  ημερεύουν  και  τά  άγρια  ζώα  και  αναγνωρίζουν  ότι  ό άνθρωπος είναι αφεντικό τους. Στον Παράδεισο, πριν από την πτώση, τά άγρια θηρία έγλειφαν τους  Πρωτοπλάστους  μέ  ευλάβεια,  αλλά  μετά  την  πτώση  πήγαιναν  νά  τους  ξεσκίσουν.  Όταν  ένας άνθρωπος  επανέρχεται  στην  προπτωτικη  κατάσταση,  τά  ζώα  τον  αναγνωρίζουν  πάλι  γιά αφεντικό. Σήμερα όμως βλέπεις ανθρώπους πού είναι χειρότεροι από τά άγρια θηρία, χει ρότεροι άπό τά φίδια. Εκμεταλλεύονται απροστάτευτα παιδιά, τους παίρνουν τά χρήματα καί, όταν έρχωνται σέ δύσκολη θέση, τά ενοχοποιούν, καλούν τήν αστυνομία, τά πηγαίνουν και στό  ψυχιατρείο. 
Γι’ αυτό  τόν  147ο Ψαλμό πού διάβαζε ό Άγιος Αρσένιος ο Καππαδόκης, για νά ημερέψουν τα άγρια ζώα και νά μήν κάνουν κακό στους ανθρώπους, τον διαβάζω, για νά ημερέψουν οι άνθρωποι και νά μήν κάνουν κακό στους συνανθρώπους τους και στά ζώα.

- Πώς επανέρχεται, Γέροντα, ό άνθρωπος στην προ-πτωτική κατάσταση;
- Πρέπει νά έξαγνισθή ή καρδιά. Νά απόκτηση τήν ψυχική αγνότητα, δηλαδή ειλικρίνεια, τιμιότητα,  ανιδιοτέλεια,  ταπείνωση,  καλωσύνη,  ανεξικακία,  θυσία.  Έτσι  συγγενεύει  ο άνθρωπος με τον Θεό καί αναπαύεται μέσα του η Θεία Χάρις. Όταν κάποιος εχη τήν σωματική αγνότητα,  άλλα  δεν  εχη  τήν  ψυχική  αγνότητα,  δεν  αναπαύεται  ό  Θεός  σ’  αυτόν,  γιατί υπάρχει μέσα του  πονηρία, υπερηφάνεια, κακία  κ.λπ.  Τότε  ή  ζωή  του  είναι  μιά κοροϊδία.

Ἀσθένεια τῆς καρδιᾶς

 Σε όλη την βιβλικοπατερική παράδοση είναι γνωστό ότι η καρδιά του ανθρώπου, όταν παύη να εφαρμόζη το θέλημα του Θεού και πράττη τα θελήματα του διαβόλου, ασθενεί και νεκρούται. Γίνεται λόγος για την ασθένεια, την πώρωση, την ακαθαρσία, την πνευματική νέκρωση της καρδιάς. Στην παράγραφο αυτήν θα δούμε μερικές τέτοιες εκδηλώσεις της ασθενούς καρδίας.

Επισκόπου Ναυπάκτου  π.Ιερόθεου 

            Ο διάβολος εισέρχεται στην καρδιά του ανθρώπου, και την αιχμαλωτίζει. «Και δείπνου γενομένου, του διαβόλου ήδη βεβληκότος εις την καρδίαν Ιούδα Σίμωνος Ισκαριώτου ίνα αυτόν παραδώ» (Ιω. ιγ’, 2). Βέβαια προηγήθηκε πολυχρόνια αιχμαλωσία του νου. Όπως είναι αδύνατον σε έναν σωλήνα να διέλθουν συγχρόνως το ύδωρ και το πυρ, έτσι είναι αδύνατον να εισέλθη η αμαρτία στην καρδιά, «εάν μη κρούση πρότερον εν θύρα καρδίας δια φαντασίας πονηράς προσβολής»[258]. Η φαντασία είναι εκείνη που οδηγεί στην καρδιά την προσβολή του διαβόλου.

Ἁγίου Γέροντος Παϊσίου τοῦ Ἁγιορείτου. Λόγοι Β΄ Μέρος 2ο Κεφάλαιο 2ον:1)«Πῶς ἐργάζεται ὁ διάβολος», 2)«Ὁ διάβολος μᾶς βάζει ἔνεση ἀναισθησίας».

1)«Ό διάβολος προσπαθεί νά άχρηστέψη τόν αγωνιστή»

- Γέροντα, μερικές φορές οι πειρασμοί έρχονται ό ένας πάνω στον άλλον και δέν αντέχω. 

  - Νά σου πώ μια λύση, για νά τους αποφυγής; Θά την δεχθης; 

 - Ναι. 

 - Ή μόνη λύση γιά νά αποφυγής τους πειρασμούς είναι νά... συμμαχήσης μέ τόν διάβολο!... Τί γελάς; Δέν σου αρέσει αύτη ή λύση;  Κοίταξε νά σού πώ. Όσο κανείς αγωνίζεται, θά έχη πειρασμούς και δυσκολίες. Και όσο προσπαθεί νά άποφύγη τόν πειρασμό, τόσο κόντρα τοϋ πάει ό διάβολος. Άλλα μέ τους πειρασμούς - αν τους αξιοποιήσουμε σωστά -, δίνεται ή ευκαιρία, επειδή μερικές φορές ή ζωή μας είναι άντιευαγγελική, νά γίνη «ευαγγελική». 

  - Γέροντα, σκαλώνω σέ μερικά ασήμαντα πράγματα και δέν έχω μετά διάθεση νά αγωνισθώ γιά κάτι ανώτερο. 

  - Αυτά είναι σάν τις νάρκες πού βάζει ό εχθρός, γιά νά άχρηστέψη τόν στρατό. Το ταγκαλάκι, όταν δη ότι δέν μπορεί νά κάνη άλλη ζημιά στον αγωνιστή, κοιτάει πώς νά τόν άχρηστέψη μέ ασήμαντα πράγματα. Ύστερα, νά ξέρης οτι υπάρχουν και μικρά ταγκαλάκια, πού κάνουν όμως μεγάλη ζημιά. Μιά φορά ρώτησαν ένα μικρό ταγκαλάκι: «Τάχα τί μπορείς νά κάνης εσύ;». «Έγώ τί μπορώ νά κάνω; Πάω και μπερδεύω τις κλωστές στις μοδίστρες, στους τσαγκάρηδες, απάντησε, και τους κάνω νά θυμώνουν». Τά μεγαλύτερα σκάνδαλα γίνονται από τιποτένια πράγματα, όχι μόνο σ' εμάς, άλλα μερικές φορές και στά κράτη. 

Ἡ ψυχὴ πρέπει νὰ ἀποφεύγῃ κάθε τιμὴ καὶ νὰ ἀγαπᾷ τὴν ταπείνωσι καὶ τὴν πτωχεία τοῦ Πνεύματος, μὲ τὴν ὁποία ἀποκτᾶται ἡ εἰρήνη τῆς ψυχῆς

Λοιπόν, ἀδελφέ, ἂν ἀγαπᾷς τὴν εἰρήνη τῆς καρδιᾶς, ἀγωνίζου νὰ εἰσέλθης σ᾿ αὐτὴν ἀπὸ τὴν πόρτα τῆς ταπεινώσεως _{(γιατὶ δὲν ὑπάρχει ἄλλη εἴσοδος σ᾿ αὐτὴν ἐκτὸς ἀπὸ τὴν ταπείνωσι)}. Γιὰ νὰ ἀποκτήσῃς ὅμως τὴν ταπείνωσι, πρέπει νὰ ἀγωνισθῇς καὶ νὰ κοπιάσης _{(καὶ ἰδιαιτέρως στὴν ἀρχή)} στὸ νὰ ἀγκαλιάσης ὅλες τὶς θλίψεις καὶ ἐναντιότητες ὡς ἀγαπητές σου ἀδελφές, στὸ νὰ ἀποφεύγῃς κάθε δόξα καὶ τιμή, ἐπιθυμώντας νὰ καταφρονῆσαι ἀπὸ τὸν καθένα καὶ νὰ μὴν ὑπάρχη κανένας ποὺ νὰ σὲ ὑπερασπίζεται καὶ νὰ σὲ παρηγορῆ, παρὰ μόνον ὁ Θεός σου. Βεβαίωσε καὶ στήριξε τὸ λογισμὸ αὐτὸ στὴν καρδιά σου, ὅτι δηλαδὴ μόνον ὁ Θεός σου εἶναι τὸ καλό σου, τὸ μόνο σου καταφύγιο, καὶ ὅτι ὅλα τὰ ἄλλα πράγματα εἶναι γιὰ σένα τέτοια ἀγκάθια, τὰ ὁποῖα, ἂν τὰ βάλῃς στὴν καρδιά σου, θὰ σὲ ζημιώσουν μὲ τὸν θάνατο.

Ψυχοθεραπευτικές ὁμιλίες-Πατερική Θεολογία, π. Ἰωάννη Ρωμανίδη

ΠΑΤΕΡΙΚΗ ΘΕΟΛΟΓΙΑ.ΟΜΙΛΙΕΣ ΑΡΧ. ΣΑΒΒΑΣ ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ