Ἀπόκρουση τῆς ἀπελπισίας

 

Ὁσίου Ἐφραίμ τοῦ Σύρου 

Πρόσεχε ἀδελφέ, γιατί ὁ ἐχθρός πολεμάει μέ διάφορους τρόπους τούς ἀγωνιστές. Καί πρίν νά πραγματοποιηθῆ ἡ ἁμαρτία, ὁ ἐχθρός τήν δείχνει στά μάτια τούς πολύ μικρή. Μετά τή διάπραξη τῆς ἁμαρτίας ὅμως, ὁ πονηρός τήν παρουσιάζει ὑπερβολικά βαρειά στά μάτια ἐκείνου πού ἁμάρτησε, σηκώνοντας ἐναντίον τοῦ μύρια κύματα λογισμῶν, ἔτσι ὥστε, πνίγοντας μέσα σ' αὐτά τή λογική σκέψη τοῦ ἀδελφοῦ, νά τόν καταποντίση στό βυθό τῆς ἀπελπισίας. 

Κι ἐσύ λοιπόν, ἀγαπητέ, γνωρίζοντας ἀπό πρίν αὐτές τίς πανουργίες τοῦ ἐχθροῦ, πρόσεχε μή σέ γελάσει καί ἁμαρτήσεις. Ἀλλά κι ἄν ἔχεις ἤδη πέσει σ' ἕνα παράπτωμα, μήν τό συνεχίζεις, ἀπελπισμένος γιά τή σωτηρία σου. Σήκω καί γύρνα πίσω στόν Κύριο καί Θεό σου. Κι Ἐκεῖνος θά σ' ἐλεήσει. Γιατί ὁ Δεσπότης μᾶς εἶναι οἰκτίρμων καί 

ἐλεήμων, μακρόθυμος καί πολυέλεος, καί δέν περιφρονεῖ ὅσους μετανοοῦν εἰλικρινά, ἀλλά πρόθυμα καί μέ χαρά τούς δέχεται.

Διαφορὰ μεταξὺ πνευματικοῦ καὶ ψυχολόγου

 

Ὁ πνευματικὸς πατέρας ποὺ πρέπει νὰ ἐξασκεῖ τὸ ἔργο μὲ βάση τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση διαφέρει σαφῶς ἀπὸ τὸν ψυχολόγο, ποὺ ἐργάζεται βάσει μίας ἀνθρωποκεντρικῆς θεωρήσεως τοῦ ἀνθρώπου καὶ τῆς ζωῆς του. 

Ὁ ψυχολόγος θέλει νὰ ἰσορροπήσει ψυχολογικὰ τὸν ἄνθρωπο. Ὁ πνευματικὸς πατέρας ἀποβλέπει στὴν θέωση τοῦ ἀνθρώπου. 

Ὁ ψυχολόγος χρησιμοποιεῖ τὶς ἀπόψεις τῆς Σχολῆς ποὺ ἐκπροσωπεῖ. Ὁ πνευματικὸς πατέρας χρησιμοποιεῖ τὸν αἰώνιο λόγο τοῦ Θεοῦ ποὺ φανερώθηκε στοὺς Προφήτας, στοὺς Ἀποστόλους καὶ τοὺς ἁγ

ίους. 

Ὁ ψυχολόγος νομίζει ὅτι ἡ ἀσθένεια ὀφείλεται μόνον σὲ τραυματικὲς ἐμπειρίες τοῦ παρελθόντος ἢ στὰ λεγόμενα ἀπωθημένα βιώματα. 

Ὁ πνευματικὸς γνωρίζει καλὰ ὅτι δὲν πρόκειται ἁπλῶς γιὰ μνῆμες τοῦ παρελθόντος καὶ ἀπωθημένα βιώματα ποὺ ἐναποθηκεύονται στὸ ὑποσυνείδητο, ἀλλὰ ὅτι ἀσθενεῖ μία συγκεκριμένη ἐνέργεια τῆς ψυχῆς, ποὺ εἶναι ὁ νοῦς, καί, μάλιστα, αὐτὸς εἶναι ὁ ὀφθαλμὸς τῆς ψυχῆς. 

 

Ὁ ψυχολόγος χρησιμοποιεῖ τὴ μέθοδο τῆς ἐρωτήσεως καὶ τῆς ἀκροάσεως καὶ προσπαθεῖ νὰ βοηθήσει τὸν ἄνθρωπο στὸ νὰ συνειδητοποιήσει τὸ πρόβλημά του, καὶ τὸν βοηθᾶ νὰ ὡριμάσει ψυχολογικά.

116. Ἡ ἀντιμετώπιση τοῦ ἐπικείμενου θανάτου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτη

116. Ἡ ἀντιμετώπιση τοῦ ἐπικείμενου θανάτου, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, 14-5-2019, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτη,ζωντανή μετάδοση, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr

Ἡ ὀρθόδοξη χριστιανικη οἰκογένεια,12-5-2019, Ἀρχιμ. Σάββας Ἀγιορείτης

Οἱ θυρίδες τοῦ θανάτου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, (ἀπόσπασμα ὁμιλίας στήν Ἔδεσσα)

Οἱ θυρίδες τοῦ θανάτου, 15-11-2015, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου (ἀπόσπασμα ὁμιλίας στήν Ἔδεσσα), Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr

Συντριβή καί κατάνυξη

(Επιλογή και διασκευή ψυχωφελών κειμένων από το βιβλίο “ΑΜΑΡΤΩΛΩΝ ΣΩΤΗΡΙΑ” του μοναχού Αγαπίου Λάνδου του Κρητός)

ΠΩΣ ΘΑ ΣΩΘΟΥΜΕ

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΡΑΚΛΗΤΟΥ

“Συντριβή και κατάνυξη”

Αυτός που ποθεί μ΄όλη του την καρδιά να επιστρέψει από την αμαρτία στον Κύριο, όπως ο άσωτος γιός στο πατρικό σπίτι, ας ξέρει πώς η πρώτη θύρα πού θα περάσει, είναι η συντριβή. Αυτή είναι η πιο ευπρόσδεκτη θυσία που μπορούμε να προσφέρουμε στο Θεό. “Ευάρεστη θυσία στο Θεό είναι η ψυχή που έχει συντριβεί από τη μετάνοια, ο Θεός δεν θ΄απορρίψει ποτέ μια καρδιά που έχει συντριβεί και ταπεινωθεί” (Ψαλμ. 50:19).

Η συντριβή έχει δύο όψεις, από το ένα μέρος τη μετάνοια για τα περασμένα αμαρτήματα, κι από το άλλο τη στέρεη απόφαση για τη μη επανάληψή τους. Αν, λοιποόν, μετανόησες αληθινά, πρώτα-πρώτα θα μισήσεις ολόψυχα τον προηγούμενο τρόπο της ζωής σου, όχι τόσο γιατί σε κρατούσε έξω από τη βασιλεία του Θεού ή γιατί φοβάσαι την κόλαση, αλλά γιατί πίκρανες τον πανάγαθο και αναμάρτητο Κύριο, που ενανθρώπησε και σταυρώθηκε για να σε λυτρώσει ακριβώς από την αμαρτία και τις ολέθριες συνέπειές της.

Η συντριβή, βέβαια, πού από το θάνατο ξαναφέρνει στη ζωή τον μετανοημένο αμαρτωλό, είναι θείο δώρο. Είναι χάρισμα του Αγίου Πνεύματος, που προσφέρεται μόνο στις καλοπροαίρετες και ταπεινές ψυχές. Για να το καταλάβεις, πρέπει να κάνεις κι εσύ κάτι, να φανερώσεις δηλαδή τη γνησιότητα και την ειλικρίνεια της μετάνοιάς σου. Μάζεψε το νου σου και συλλογίσου όλα όσα μπορούν να σου εμπνεύσουν μίσος για την αμαρτία και να φέρουν στην καρδιά σου κατάνυξη. Ποια είν΄αυτά; Εκείνα που αναφέρονται συνοπτικά στη συνέχεια.

α΄. Ο αναλογισμός των σφαλμάτων σου

Κάθε ώρα και στιγμή ν΄αναλογίζεσαι τις αμαρτίες και τα σφάλματά σου απέναντι στον πανάγαθο Θεό, που τόσο πλούσια σ΄έχει ευεργετήσει, χαρίζοντάς σου πρωταρχικά το ύψιστο αγαθό της ζωής.

Γιατί όμως σου χάρισε τη ζωή; Όχι, βέβαια, για να εργάζεσαι, να τρως, να χτίζεις σπίτια, να κάνεις δοσοληψίες, να μαζεύεις πλούτη, κι έπειτα να τ΄αφήνεις όλα με το θάνατο και να θάβεσαι για πάντα στο χώμα. Τι νόημα θα είχε κάτι τέτοιο;

Πίσω ἀπό ὅλα τά λεγόμενα ψυχολογικά κρύβονται δαιμόνια (Ἁγίου Πορφυρίου)

Ο Άγιος Πορφύριος έλεγε, ότι πίσω από όλα τα λεγόμενα ψυχολογικά κρύβονται δαιμόνια. Κρύβονται πονηρά πνεύματα. Από όλες τις λεγόμενες ψυχικές νόσους κλπ. Άλλο μια διαταραχή στον εγκέφαλο η οποία έχει και κάποια συμπτώματα, άλλο αυτό, εκεί ο άνθρωπος πρέπει να πάρει φάρμακα για να διορθωθεί κάτι. Αλλά η κύρια αιτία σε όλα αυτά τα λεγόμενα ψυχολογικά έλεγε ο Άγιος Πορφύριος είναι ο εγωισμός, η υπερηφάνεια. Δηλαδή οι δαίμονες. Γιατί πίσω από κάθε πάθος, κρύβονται οι αντίστοιχοι δαίμονες. Ο άνθρωπος δηλαδή, εκούσια με την θέληση του, υποκύπτει σε αυτό το πονηρό πνεύμα τις υπερηφάνειας κλπ. Οπότε, τι κάνει ο διάβολος μετά' Του παίρνει αυτή την δύναμη τις ψυχής έλεγε ο Άγιος Πορφύριος. Όλοι οι άνθρωποι έχουμε μια δύναμη, ένα ψυχικό δυναμικό. Και μπορούμε να το διοχετεύσουμε όπου θέλουμε εμείς. Κανονικά πρέπει να το διοχετεύσουμε στον Θεό. Να κινηθούμε προς τον Θεό, με ότι δύναμη έχουμε. Την προαίρεση μας, την βούληση μας, την θέληση μας. Ο Διάβολος λέει, όταν ο άνθρωπος αμαρτάνει, καταφέρνει και του κλέβει αυτό το δυναμικό, και την κάνει λύπη, κατάθλιψη, τον βυθίζει τον άνθρωπο, σε αυτά τα πολύ άσχημα πράγματα. Τον αχρηστεύει ουσιαστικά, του κλέβει την δύναμη. Η λύπη είναι και αυτή μια δύναμη, μας την έχει δώσει ο Θεός, αλλά πως μας την έδωσε

Να λυπόμαστε για τις αμαρτίες μας. Όχι να λυπόμαστε γιατί αδικηθήκαμε, γιατί πληγώθηκε ο εγωισμός μας, γιατί ο άλλος δεν μας αγαπάει, γιατί δεν μας δίνει αυτό που περιμένουμε, αυτό είναι κακή λύπη! Έρχεται ο πονηρός, και αυτή την δύναμη που σου έδωσε ο Θεός για να κλάψεις για τις αμαρτίες σου, να μετανοήσεις, να διορθωθείς, την κάνει λύπη εγωιστική, την κάνει κατάθλιψη.