Ἀπόφαση γιά τήν ἐπιλογή τοῦ τρόπου ζωῆς. Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης 20-08-2010

Ἅγιος Γέροντας Παΐσιος: «Οἱ λογισμοί τοῦ ἀνθρώπου δείχνουν τήν πνευματική του κατάσταση»

- Γέροντα, πώς γίνεται το ίδιο πράγμα νά το βλέπουν διαφορετικά δύο άνθρωποι;
- Όλα τά  μάτια  βλέπουν  το ίδιο  καθαρά;  Γιά  νά  δή  κανείς  καθαρά,  πρέπει  νά  εχη  τά μάτια της ψυχής του υγιέστατα, γιατί τότε έχει την εσωτερική καθαρότητα.
- Γιατί,  Γέροντα,  μερικές  φορές,  το  ίδιο  περιστατικό  ένας  το  θεωρεί  ευλογία  και  άλλος δυστυχία;
- Καθένας το ερμηνεύει ανάλογα με τον λογισμό του. Το κάθε πράγμα μπορείς νά το δής άπό τήν καλή του πλευρά ή άπό τήν κακή του πλευρά. Είχα ακούσει το έξης περιστατικό: Σέ ένα μοναστήρι πού βρισκόταν σέ κατοικημένη περιοχή είχαν τυπικό νά κάνουν εσπερινό και όρθρο
τά  μεσάνυχτα  και  πήγαιναν  και  κοσμικοί,  γιατί  το  μοναστήρι  ήταν  περιτριγυρισμένο  άπό σπίτια πού σιγά-σιγά είχαν χτισθή έκεΐ κοντά. Μιά φορά ένας αρχάριος νέος μοναχός ξέχασε το κελλί του ανοιχτό και μπήκε μέσα μιά γυναίκα. Όταν το έμαθε, στενοχώρια, κακό! Ώ, μολύνθηκε το κελλί!  Τρομερό,  χάθηκε  ό κόσμος! Παίρνει  οινόπνευμα,  ρίχνει  στο  πάτωμα  και  βάζει φωτιά, γιά νά το άπολυμάνη! Παραλίγο νά κάψη το μοναστήρι. Το πάτωμα τού κελλιού του το  έκαψε,  τόν  λογισμό  του  όμως  δεν  τον  έκαψε.  Εκείνον  έπρεπε  νά  κάψη,  γιατί  τό  κακό τον λογισμό του βρισκόταν. Αν έφερνε καλό λογισμό και έλεγε ότι ή γυναίκα μπήκε στο κελλί από ευλάβεια,  για  νά  ώφεληθή,  γιά  νά  πάρη  χάρη  και  νά  άγωνισθή  και  αύτη  στο  σπίτι  της,  θά αλλοιωνόταν πνευματικά και θά δόξαζε τον Θεό.

Τί συμβουλεύουν οἱ πατέρες γιά τό πάθος τοῦ θυμοῦ

1. Είπε Ο αββάς Αγάθων ότι ο οργίλος και ο θυμώδης άνθρωπος και αν ακόμη αναστήσει νεκρό, δεν γίνεται δεκτός από τον Θεό, αν δεν ξεπεράσει το πάθος του θυμού.

2. Είπε ό άββάς Ποιμήν ότι δεν μπορεί να είναι κανείς μοναχός, αν είναι μεμψίμοιρος, αν είναι εκδικητικός. Δεν μπορεί να είναι μοναχός κάποιος που οργίζεται. Αυτοί που κατέχονται και λειτουργούν αυτά τα πάθη, δεν είναι μοναχοί, έστω κι αν νομίζουν ότι είναι.

3.Ένας αδελφός αισθάνθηκε να ανάβει η οργή μέσα του για κάποιον συνασκητή του. Συγκρατήθηκε όμως, προσευχήθηκε, μακροθύμησε προς τον αδελφό και έτσι πέρασε χωρίς ψυχική ζημιά ο πειρασμός. Τότε είδε να βγαίνει από το στόμα του καπνός!

4. Ο αββάς Υπερέχιος είπε: Εκείνος που δεν μπορεί να συγκρατήσει τη γλώσσα του την ώρα της οργής, αυτός δεν θα μπορέσει να επιβληθεί σε κανένα πάθος του.

5. Ο άββάς Αμμωνάς λέει: Δεκατέσσερα έτη ήμουνα στη σκήτη και παρακαλούσα τον Θεό μέρα και νύκτα να μου δώσει τη Χάρη Του να νικήσω την οργή.

Γέροντας Σωφρόνιος: Πῶς νά νικᾶτε τούς λογισμούς

Πολλοί συνάνθρωποί μας, ιδιαίτερα στην σύγχρονη εποχή, υποφέρουν από ψυχικές ασθένειες για ασήμαντες αιτίες.

Η αιτία είναι συνήθως ένας λογισμός, τον οποίο δεν μπόρεσαν να νικήσουν.

Στην επιστολή που έστειλε ο Γέροντας Σωφρόνιος το 1932 στον Δαβίδ Μπάλφουρ μας δίνει πολύ απλές και πρακτικές συμβουλές για το πώς μπορεί ο άνθρωπος να νικά αυτού του είδους τους λογισμούς:

«Οι λογισμοί είναι “δαιμόνια” (δαιμονική ενέργεια).

Όπως υπάρχουν άνθρωποι, τους οποίους είναι αδύνατο να πείσεις με ο,τιδήποτε, έτσι και χειρότερα ακόμη συμβαίνει με τα δαιμόνια.

Αν συνδιαλέγεσαι με τους λογισμούς, αν αντιστέκεσαι σε αυτούς, θα τους αναγκάσεις, στην καλύτερη περίπτωση, να αποχωρήσουν για κάποιο σύντομο διάστημα.

Έπειτα όμως αυτοί πάλι επίμονα και ανένδοτα προτείνουν το δικό τους, επαναλαμβάνοντας ακατάπαυστα και ανόητα το ίδιο, μέχρις ότου παγιδεύσουν τον άνθρωπο στην αμαρτία.

Ἅγιος Δημήτριος Ροστὼφ:"Ὅταν περιφρονεῖς τοὺς βλάσφημους λογισμούς, ὁ διάβολος θὰ ἀπομακρυνθεῖ ντροπιασμένος"

Ἁγίου Δημητρίου Ροστὼφ

Ἀπὸ τοὺς πονηροὺς λογισμοὺς πού πολεμοῦν τὸν ἄνθρωπο, τρεῖς εἶναι οἱ πιὸ σκληροί: τῆς ἀπιστίας, τῆς βλασφημίας καὶ τῆς πορνείας. Γιὰ νὰ κοπάση αὐτὸς ὁ πόλεμος, πρέπει πρῶτα νὰ γνωρίζεις πότε ἁμαρτάνεις καὶ πότε ὄχι: Δὲν ἁμαρτάνεις ὅταν ὁ νοῦς, ἡ Βούλησις, δὲν συγκατατίθεται στοὺς λογισμούς, πολὺ περισσότερο ὅταν τοὺς ἀποστρέφεται ἢ τοὺς περιφρονεῖ. Ἁμαρτάνεις, κάποτε καὶ θανάσιμα, ὅταν ὁ νοῦς αὐτοπροαίρετα συγκρατεῖ τοὺς λογισμοὺς καὶ ἡ καρδιὰ ἠδύνεται καὶ εὐχαριστεῖται μ' αὐτούς. Ὅποιος πολεμεῖται ἀπὸ πονηροὺς λογισμοὺς καὶ δὲν τοὺς ἀποδέχεται, ταράσσεται ὅμως νομίζοντας ὅτι ἁμάρτησε, αὐτὸς εἶναι μικρόψυχος, ἐμπαίζεται ἀπὸ τὸν διάβολο καὶ δὲν γνωρίζει νὰ διακρίνη μεταξὺ προσβολῆς καὶ συγκαταθέσεως. Μὴν παραξενεύεσαι πού οἱ ἴδιοι λογισμοὶ φέρνουν μαζί τους καὶ θάνατο καὶ ζωή, αἰώνιο θάνατο ἢ αἰώνια ζωή. Σ' ἐκεῖνον πού τοὺς ἀποδέχεται προκαλοῦν θάνατο. Σ' ἐκεῖνον πού τοὺς ἀποστρέφεται καὶ τοὺς πολεμᾶ χαρίζουν ζωή, καὶ αὐξάνουν τὸν μισθό του στὸν οὐρανό. Συμβαίνει κάποτε νὰ ἔρχωνται λογισμοὶ ἀπιστίας ἢ 

βλασφημίας κατὰ τοῦ Θεοῦ, τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου ἢ τῶν ἁγίων. Καμμιὰ φορᾶ, ἀντικρίζοντας τὰ ἄχραντα καὶ θεία Μυστήρια ἢ τὶς ἅγιες εἰκόνες, πέφτουν ἐπάνω σου σὰν μαῦρο σύννεφο βλάσφημες σκέψεις. Περιφρόνησε αὐτοὺς τοὺς λογισμούς.

Οἱ λογισμοί καί ἡ ἀντιμετώπιση τους

ΒΕΝΕΔΙΚΤΟΥ ΙΕΡΟΜΟΝΑΧΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Ανάμεσα στα προβλήματα πού αντιμετωπίζει ο άνθρωπος πού προσεύχεται, είναι και το πρόβλημα των λογισμών.

Το βιβλιαράκι αυτό δεν αποτελεί μία εμπεριστατωμένη μελέτη στο σοβαρό αυτό θέμα των λογισμών είναι μία ομιλία πού έχει γίνει πριν από αρκετό καιρό. Εδώ παρουσιάζεται αρκετά βελτιωμένη χωρίς να έχει χάσει την αρχική της μορφή ως ομιλίας. Και επειδή πολλοί είναι αυτοί πού παλεύουν με τους αισχρούς λογισμούς και περισσότεροι αυτοί πού “τα χάνουν”, καταβάλλεται μία προσπάθεια να καταλάβη ο χριστιανός πού αγωνίζεται τι είναι οι λογισμοί, από που προέρχονται, ποια τα αποτελέσματα τους και πώς αντιμετωπίζονται.

Αν από την μικρή αυτή εργασία κάποιος ωφεληθή, ας προσεύχεται για εκείνους πού κοπίασαν. Β. Ί.

1. Ο σκληρός πόλεμος

Πολλές φορές έχει λεχθή ότι η προσευχή γι’ αυτόν πού προσεύχεται είναι μία πράξις δυναμική, ωφέλιμη και θεάρεστη.
Το πραγματικό αυτό γεγονός ερεθίζει τον διάβολο και τον κάνει να αντιμάχεται τον προσευχόμενο.

Έτσι ο πιστός επιθυμώντας την ένωση του με τον Θεό, συναντά δαιμονικά εμπόδια οργανωμένα σε σύστημα και με φοβερά προγραμματισμένη επίθεσι.
Εξ αίτιας αυτής της προγραμματισμένης επιθέσεως ή προσευχή γίνεται μία κοπιαστική πράξις και προξενεί κόπο μεγαλύτερο από οποιαδήποτε άλλη εργασία.

Γιατί σκοτίζεται ἡ διάνοιά μας (Ἐφ. 4,18-19), Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης,17-12-2017

Γιατί σκοτίζεται ἡ διάνοιά μας (Ἐφ. 4,18-19), Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὀμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 17-12-2017 (σύναξη) Ἱ. Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://www.HristosPanagia.gr

1)“Ὁ Θεός δέν μᾶς ἐγκαταλείπει”, 2)“Ἡ ἀπομάκρυνση ἀπό τόν Θεό εἶναι κόλαση”

“Ο Θεός δεν μας εγκαταλείπει”

“Στην κατάσταση πού είναι σήμερα οι άνθρωποι, ό,τι τους λέει ο λογισμός κάνουν. Άλλοι είναι με χάπια, άλλοι παίρνουν ναρκωτικά… Κάθε τόσο τρεις - τέσσερις ξεκινούν να κάνουν μια καινούρια θρησκεία. Ανάλογα, λίγα γίνονται, εγκλήματα, δυστυχήματα κ.λ.π. Βοηθάει ο Θεός. Ήρθε ένας στο Καλύβι και μου λέει: “Έχεις καμμιά κιθάρα;” Πίνει χασίς, έχει όρεξη να μιλάη - δεν σε ρωτάει αν έχης εσύ όρεξη - θέλει και μια κιθάρα!! Άλλοι βαρέθηκαν την ζωή τους και θέλουν να αυτοκτονήσουν ή να κάνουν κανένα κακό, για να γίνει σαματάς. Δεν είναι ότι τους περνάει αυτό σαν βλάσφημος λογισμός και τον διώχνουν. Βαρέθηκαν την ζωή τους και δεν ξέρουν τι να κάνουν. Μου είπε ένας: “Θέλω να με γράψουν οι εφημερίδες ότι είμαι ήρωας”. Οι άλλοι χρησιμοποιούν μερικούς τέτοιους και κάνουν την δουλειά τους. Πάλι καλά, ανάλογα, λίγα γίνονται.

Το καλό είναι πού δεν μας εγκαταλείπει ο Θεός. Ο Καλός Θεός τον σημερινό κόσμο τον φυλάει με τα δυό Του χέρια, παλιότερα μόνο με το ένα. Σήμερα, μέσα στους τόσους κινδύνουν πού ζη ο άνθρωπος, ο Θεός τον φυλάει όπως η μάνα το μικρό παιδί, όταν αρχίζη να περπατάη. Τώρα μας βοηθούν πιο πολύ ο Χριστός, η Παναγία, οι Άγιοι, αλλά δεν το καταλαβαίνουμε.

Πού θα ήταν ο κόσμος, αν δεν βοηθούσαν!… Το μεγαλύτερο ποσοστό των ανθρώπων παίρνει χάπια και είναι σε μια κατάσταση… Άλλος μεθυσμένος, άλλος απογοητευμένος, άλλος ζαλισμένος, άλλος από τους πόνους ξενυχτισμένος.
Όλοι αυτοί βλέπεις να οδηγούν αυτοκίνητα, μοτοσυκλέτες, να κάνουν επικίνδυνες δουλειές, να χειρίζωνται επικίνδυνα μηχανήματα. Είναι όλοι αυτοί σε κατάσταση να οδηγούν; Μπορούσε να είχε σακατευθή ο κόσμος. Πώς μας φυλάει ο Θεός και δεν το καταλαβαίνουμε!

Ἡ σημασία τῆς προσευχῆς στόν ἀγώνα ἑναντίον τῶν ἐμπαθῶν λογισμῶν.

ΤΗΝ περασμένη φορά σου περιέγραψα την όλη διαδικασία της μεταβάσεως από τον απλό λογισμό στην εμπαθή επιθυμία κι από εκεί στην εφάμαρτη πράξη. Όμως τα πράγματα δεν εξελίσσονται πάντα τόσο αργά όσο φάνηκε από την περιγραφή μου. Συχνά , αν όχι τις περισσότερες φορές, όλες οι φάσεις διαδέχονται η μία την άλλη αστραπιαία. Έτσι, πριν καλά-καλά προλάβει να εμφανιστεί ο λογισμός, τελείται η πράξη. Αυτό συμβαίνει κατεξοχήν στην περίπτωση του προφορικού λόγου. Δεν μπορείς, αλλά και δεν χρειάζεται ν’ αναλύεις όλα αυτά τα απρόβλεπτα και αλλεπάλληλα περιστατικά. Κάνε μόνο τούτο:

Όταν αντιλαμβάνεσαι μιαν εμπαθή κίνηση, να στρέφεσαι αμέσως εναντίον της με όπλο το θυμό. Πώς θ’ αντιδράσεις, αν ένας κακοποιός σου επιτεθεί και σε χτυπήσει; Θα του ανταποδώσεις το χτύπημα μ’ όλη σου τη δύναμη. Με τον ίδιο τρόπο ν’ αντιδράς, όταν σου επιτίθεται ένας κακός λογισμός: Να τον χτυπάς με θυμό. Βέβαια, όπως ο κακοποιός δεν το βάζει πάντα στα πόδια μόλις τον χτυπήσεις, έτσι και ο λογισμός δεν φεύγει πάντα μόλις θυμώσεις. Κι αυτό γιατί στον πόλεμο των λογισμών εμπλέκονται συχνά και οι δαίμονες, που, όπως ξέρεις, είναι πείσμονες και ανυποχώρητοι. Όσο κι αν θυμώνεις μαζί τους, δεν κάνουν πίσω. Χρειάζεται, λοιπόν, πέρα από το θυμό, να χρησιμοποιήσεις κι ένα άλλο όπλο εναντίον τους. Ποιο είν’ αυτό;

Ψυχῆς τελῶν ἔμφρονος (δ΄ καί ε΄ ὠδή Κανόνος Θεοφανείων), Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ψυχῆς τελῶν ἔμφρονος (δ΄ καί ε΄ ὠδή Κανόνος Θεοφανείων), Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 9-1-2018 (κήρυγμα) Ἱ. Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης,  
http://www.HristosPanagia.gr

«Ἡ ἀληθινή ἀγάπη πάντα συνδέεται μέ τήν ἀλήθεια», Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:«Ἡ ἀληθινή ἀγάπη πάντα συνδέεται μέ τήν ἀλήθεια»

Ὁμιλία στίς 26-11-2017

«Ἀληθεύοντες δέ ἐν ἀγάπῃ αὐξήσωμεν εἰς αὐτόν τά πάντα, ὅς ἐστιν ἡ κεφαλή, ὁ Χριστός»¹, μᾶς λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στόν 15^ο στίχο τοῦ 4^ου κεφαλαίου τῆς πρός Ἐφεσίους Ἐπιστολῆς. Τί σημαίνει ἄραγε αὐτό; Ἀληθεύοντες ἐν ἀγάπῃ, ζῶντες δηλαδή ἐν ἀγάπη, ἀλλά καί ἀληθεύοντες. Μέ ἀλήθεια καί ὄντες ἀληθινοί, ἄς αὐξήσωμεν εἰς αὐτόν, εἰς τόν Χριστόν δηλαδή, τά πάντα. Εἰς Αὐτόν, ὁ Ὁποῖος εἶναι ἡ κεφαλή.

Ἔχει μιά σύντομη ἑρμηνεία ὁ Ἅγιος Νικόδημος καί μετά θά δοῦμε καί τήν ἑρμηνεία πού μᾶς δίνει ὁ Ἅγιος Ἰουστίνος ὁ Πόποβιτς. Βέβαια βλέπουμε ὅτι οἱ Ἅγιοι Πατέρες ἀκολουθοῦν ὁ ἕνας τόν ἄλλον. Ὁ Ἅγιος Νικόδημος ἀκολουθεῖ τόν Ἅγιο Θεοφύλακτο Βουλγαρίας. Ὁ Ἅγιος Θεοφύλακτος τόν Ἅγιο Ἰωάννη τόν Χρυσόστομο καί ὁ Ἅγιος Ἰουστίνος ὁ Πόποβιτς ὅλους τούς προηγούμενους.

«Οἱ μέν πανούργοι καί κυβευταί τῶν λόγων...». Προηγουμένως μᾶς μίλησε στόν 14^ο στίχο γιά τήν κυβεία τῶν ἀνθρώπων - εἴχαμε ἐξηγήσει τί θά πεῖ κυβεία. Κύβος εἶναι τό ζάρι καί δέν πρέπει κι ἐμεῖς, ὅπως ἔλεγε στόν 14^ο στίχο, νά εἴμαστε σάν τά ζάρια. Δέν πρέπει νά εἴμαστε νήπιοι πνευματικά. Νά μήν εἴμαστε κλυδωνιζόμενοι, ὅπως τό καράβι πάνω στά κύματα καί περιφερόμενοι, καί νά μήν περιφερόμαστε, παντί ἀνέμῳ τῆς διδασκαλίας, παρασυρόμενοι ἀπό τίς διάφορες αἱρετικές, κοσμικές διδασκαλίες καί φιλοσοφίες ἐν τῇ κυβείᾳ τῶν ἀνθρώπων, γινόμενοι σάν τά ζάρια ἐν πανουργίᾳ πρός τήν μεθοδείαν τῆς πλάνης, καί ἔτσι νά γινόμαστε θύματα τοῦ διαβόλου καί τῶν μεθοδιῶν του.

Ἡ ἁμαρτία καί οἱ ὀδυνηρές συνέπειές της, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἡ ἁμαρτία καί οἱ ὀδυνηρές συνέπειές της, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 14-1-2018 (σύναξη στόν Ἱ.Ν. Ἁγίων Πέτρου καί Παύλου Γιαννιτσῶν Πέλλας) http://hristospanagia3.blogspot.gr

«Πῶς καταξιωνόμεθα ὡς ἄνθρωποι», Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:«Πῶς καταξιωνόμεθα ὡς ἄνθρωποι»

Ὁμιλία στίς 10-12-2017

«Τοῦτο οὖν λέγω καί μαρτύρομαι ἐν Κυρίῳ, μηκέτι ὑμᾶς περιπατεῖν καθώς καί τά λοιπά ἔθνη περιπατεῖ ἐν ματαιότητι τοῦ νοός αὐτῶν». Αὐτά λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος στήν πρός Ἐφεσίους ἐπιστολή, στό 4^ο κεφάλαιο, στόν 17^ο στίχο. Δηλαδή, λέει ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, αὐτό σᾶς λέγω καί δίδω μαρτυρία ἐν Κυρίω, νά μή ζεῖτε, νά μή περιπατεῖτε, ὅπως καί τά ὑπόλοιπα ἔθνη, τά ὁποῖα εἶναι εἰδωλολατρικά καί τά ὁποῖα περιπατοῦν μέσα στήν ματαιότητα καί στούς μάταιους λογισμούς τοῦ νοῦ τους.

Λέγει, λοιπόν, καί ἑρμηνεύει ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης τά ἑξῆς: «τοῦ διδασκάλου εἶναι ἴδιον», ἰδίωμα, χαρακτηριστικό, «ὄχι μόνο νά συμβουλεύει ἀλλά καί νά φοβίζει κάνοντας τόν Θεό ἔφορο καί ἐπιστάτη στούς μαθητές του». Καί ὁ ἴδιος ὁ Κύριος, βλέπετε, μᾶς φοβίζει μέ τήν αἰώνια κόλαση, ὄχι γιά νά μᾶς τρομοκρατήσει ἀλλά γιά νά μᾶς δώσει ἀφορμή γιά ἐγρήγορση, γιά μετάνοια καί γιά πνευματική ζωή ἔτσι ὥστε νά μήν πᾶμε στήν κόλαση. Τό ἴδιο καί ὁ καλός διδάσκαλος συμβουλεύει ἀλλά καί φοβίζει, δίνει δηλαδή τίς ἐνδεχόμενες συνέπειες πού θά ἔχει ἡ ἀμετανοησία, ἡ ἁμαρτία, ἡ ὅποια ἁμαρτία στούς μαθητές. Κι ἄν κρυφτεῖς ἀπό τούς ἀνθρώπους, δέν μπορεῖς νά κρυφτεῖς ἀπό τόν Θεό. Ὁ Θεός εἶναι ὁ Παντοκράτωρ, ὁ Ὀφθαλμός πού βλέπει τά πάντα, ὁ Ἔφορος καί Ἐπιστάτης ὅλων μας.

Γι’ αὐτό καί ὁ Ἀπόστολος Παῦλος, ὡς διδάσκαλος τῆς Οἰκουμένης, τό κάνει λίγο αὐτό ἐδῶ, τούς φοβίζει. Μαρτύρομαι γάρ ἡμᾶς, λέγει, ἐν Κυρίῳ. Δηλαδή κάνω μάρτυρα τόν Κύριο ὅτι δέν ἔκρυψα ἀπό λόγου σας ἐκεῖνα πού ἔπρεπε νά σᾶς πῶ. Ὁ καλός δάσκαλος δέν λέει μόνο αὐτά πού ἀρέσουν, αὐτά πού κνήθουν τήν ἀκοή, πού χαϊδεύουν τά αὐτιά, ὅπως λέμε σήμερα, τῶν ἀκροατῶν, ἀλλά καί αὐτά πού δέν ἀρέσουν. Γιά παράδειγμα τό θέμα τῆς ὑποκρισίας.

16.Περί Μελλούσης Κρίσεως, περί Ἁγίου Πνεύματος καί περί ψυχῆς, 4η Κατήχηση-3ο μέρος, Ἁγ. ΚυρίλλουἹεροσολύμων, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Περί Μελλούσης Κρίσεως, περί Ἁγίου Πνεύματος καί περί ψυχῆς, 4η Κατήχηση-3ο μέρος, Ἁγ. ΚυρίλλουἹεροσολύμων, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 11-6-2011 http://www.HristosPanagia.gr

Τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί ἡ ζωή μας (Ἁγ. Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης)

Όταν η χάρη είναι μαζί μας, είμαστε δυνατοί στο πνεύμα . Όταν όμως την χάσουμε, βλέπομε την αδυναμία μας, βλέπομε πως χωρίς τον Θεό δεν μπορούμε ούτε να σκεφτούμε το καλό. Πώς μπορείς να ξέρεις αν ζεις σύμφωνα με το θέλημα του Θεού;

Να η ένδειξη: Αν στενοχωριέσαι για κάτι, αυτό σημαίνει πως δεν παραδόθηκες τελείως στο θέλημα του Θεού, έστω κι αν σου φαίνεται πως ζεις σύμφωνα με το θέλημα του Θεού. Όποιος ζει κατά το θέλημα του Θεού, αυτός δεν μεριμνά για τίποτε. Κι αν κάτι του χρειάζεται, παραδίνει τον εαυτό του και την ανάγκη του στον Θεό. Κι αν πάρει ότι θέλει, μένει ήρεμος, σαν να το είχε. Ψυχή που παραδόθηκε στο θέλημα του Θεού δεν φοβάται τίποτε: ούτε θύελλες, ούτε ληστές, ούτε τίποτα άλλο. Ότι κι αν έλθει, λέγει: «Έτσι ευδοκεί ο Θεός», κι έτσι διατηρείται η ειρήνη στην ψυχή και στο σώμα. Το καλύτερο έργο είναι να παραδοθούμε στο θέλημα του Θεού και να βαστάζομε τις θλίψεις με ελπίδα. Ο Κύριος βλέποντας τις θλίψεις μας δεν θα επιτρέψει ποτέ κάτι που να ξεπερνά τις δυνάμεις μας. Αν οι θλίψεις μας φαίνονται υπερβολικές, αυτό σημαίνει πως δεν έχομε παραδοθεί στο θέλημα του Θεού. ...

... Όποιος κάνει το θέλημα του Θεού, είναι ευχαριστημένος με όλα , έστω κι αν είναι φτωχός και ίσως ασθενής και πάσχει, γιατί τον ευφραίνει η χάρη του Θεού.

Χριστιανός καί Σταυρός

  

Ἁγίου Ἰωάννου Χρυσοστόμου

Χριστιανός σημαίνει μικρός Χριστός κι ὁ Χριστός εἶναι ὁ Ἐσταυρωμένος, ἄρα χριστιανός εἶναι ὁ ἄνθρωπος τοῦ σταυροῦ. Γι᾿ αὐτό εἶναι ἀνάρμοστο καί ξένο στόν χριστιανό νά ἀναζητᾶ τίς εὐκολίες καί τήν ἀνάπαυση. Ὁ Κύριός σου καρφώθηκε στό σταυρό κι ἐσύ ἐπιζητᾶς τήν ἄνεση καί ζῆς μέ πολυτέλεια;
Ἄν ἀγαπᾶς τόν Κύριό σου, πέθανε ὅπως Ἐκεῖνος. Σταύρωνε τόν ἑαυτό σου, ἔστω κι ἄν δέν σέ σταυρώνει κανείς. Καί σταυρός εἶναι ὁ ἀγώνας ἐναντίον τῆς κακίας καί τῆς ζήλειας σου.

Σταυρώνεις τό «ἐγώ» σου, ὅταν ἀρνεῖσαι νά ἱκανοποιήσεις τίς κακές ἐπιθυμίες σου. Κρεμᾶς τόν ἑαυτό σου στό σταυρό, ὅταν ἀφήνεις τόν Θεό νά κατευθύνει τή ζωή σου χωρίς τίς δικές σου λογικές παρεμβάσεις. Πεθαίνεις σάν τόν Κύριό σου, ὅταν ὑποτάσσεσαι στό θέλημά του χωρίς τά ἀτέλειωτα «γιατί».

Ποιός ἔφτιαξε τόν Θεό;

Ένας νέος πήγε σ ‘ έναν σοφό γέροντα και τον παρακάλεσε θερμά:

 -Πώς είναι ο Θεός;Υπάρχει Θεός; Ειπέ μου, σε παρακαλώ! Εσύ το πιστεύεις ότι υπάρχει Θεός;

-Και βέβαια το πιστεύω, του απάντησε ο γέροντας.

-Και ότι ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο, το πιστεύεις κι αυτό;

-Και βέβαια, το πιστεύω.

-Και τον Θεό ποιος τον έφτιαξε;

-Εσύ, του απάντησε σοβαρά και ξερά ο γέροντας.

Ο νεαρός σοκαρίστηκε με την απάντηση του γέροντα.

Τον ρώτησε και πάλι λοιπόν:

-Γέροντα, εγώ σε ρωτάω σοβαρά, του είπε. Κι εσύ μου λες πως εγώ έφτιαξα το Θεό.

ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΘΕΟΔΙΚΙΑΣ «Ἀφοῦ ὁ Θεός εἶναι δίκαιος, γιατί βλέπουμε στήν κοινωνία τούς ἀσεβεῖς καί ἁμαρτωλούς νά τά ἔχουν πλούσια».

  ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΤΗΣ ΘΕΟΔΙΚΙΑΣ

ΕΡΩΤΗΣΗ : Ἀφοῦ ὁ Θεός εἶναι δίκαιος γιατί βλέπουμε στήν κοινωνία τούς ἀσεβεῖς καί ἁμαρτωλούς νά τά ἔχουν πλούσια καί οἱ εὐσεβεῖς καί δίκαιοι νά ταλαιπωροῦνται ;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ : Ἐμεῖς οἱ Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί, πού πιστεύουμε στήν αἰώνια ζωή, δέν πρέπει νά ταρασσόμαστε, ὅταν βλέπουμε νά ταλαιπωροῦνται οἱ εὐσεβεῖς καί νά φαίνονται εὐτυχισμένοι οἱ κακοί, γιατί ξέρουμε ὅτι ἡ ἀμοιβή τῶν εὐσεβῶν καί πιστῶν εἶναι στήν μέλλουσα ζωή, ἐνῶ στήν παροῦσα ζωή εἶναι οἱ ἀγῶνες. Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος μᾶς ἔχει προειδοποιήσει: «Εἶναι στενή ἡ πύλη καί γεμάτη δυσκολίες ἡ ὁδός πού ὁδηγεῖ στήν ζωή», δηλαδή στήν αἰώνια ζωή (Ματθ. ζ´14). Δηλαδή νά εἶναι ἕτοιμος νά σηκώσει τόν σταυρό τῶν θλίψεων καί τῶν στερήσεων. Καί ξέρουμε ὅτι ἐκεῖνοι πού ἔχουν ἀκολουθήσει τόν Χριστό μέ συνέπεια καί ἔφτασαν στήν ἁγιότητα ἦταν οἱ ἄνθρωποι, οἱ ὁποῖοι χάριν τοῦ Χριστοῦ θυσίασαν τά πάντα καί στερήθηκαν τά πάντα. Κάποιοι μάλιστα, ἐνῶ εἶχαν πλούσια σπίτια καί μεγάλη περιουσία, ὅπως ὁ Ἅγιος Ἀντώνιος καί Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Χρυσόστομος τά μοίρασαν στούς φτωχούς καί στίς ἀνάγκες τῆς Ἐκκλησίας καί ἔζησαν ἁπλά.

15. Περί Χριστοῦ, περί Σταυροῦ, περί Ἀνάστασης καί Ἀνάληψης, 4η Κατήχηση-2ο μέρος, Ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Περί Χριστοῦ, περί Σταυροῦ, περί Ἀνάστασης καί Ἀνάληψης, 4η Κατήχηση-2ο μέρος, Ἁγίου Κυρίλλου Ἱεροσολύμων, Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 4-6-2011 http://www.HristosPanagia.gr