5. Θεῖες καί ἀνθρώπινες παρηγοριές, Πνευματικό Ἀλφάβητο, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

5. Θεῖες καί ἀνθρώπινες παρηγοριές, Πνευματικό Ἀλφάβητο, Ἁγ. Δημητρίου Ροστώβ, , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, http://hristospanagia3.blogspot.gr

106. Ἡ ἀργία εἶναι αἰτία πολλῶν κακῶν B΄ μέρος, Εὐεργετινός τόμ. Β΄- ὑπόθ. Γ΄, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

106. Ἡ ἀργία εἶναι αἰτία πολλῶν κακῶν B΄ μέρος, Εὐεργετινός τόμ. Β΄- ὑπόθ. Γ΄, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης,http://hristospanagia3.blogspot.gr

34. Θαυμαστή εὕρεση νεροῦ στό Μήλεσι, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, 13-12-2018

34. Θαυμαστή εὕρεση νεροῦ στό Μήλεσι, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης,  Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr

101. Ἡ ἐξουδένωση προξενεῖ τήν ταπείνωση Γ΄, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

101. Ἡ ἐξουδένωση προξενεῖ τήν ταπείνωση Γ΄, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, Ὁμιλία τοῦ π. Σάββα στίς 28-11-2018
http://hristospanagia3.blogspot.com

Κρίση-κατάκριση, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, 26-11-2018

Κρίση-κατάκριση, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, 26-11-2018, Ὁμιλία στόν Ἱ.Ν. Θείας Ἀναλήψεως, Κατερίνη,http://hristospanagia3.blogspot.com

Ὁ σύγχρονος ὑλισμός καί ἡ ἀνάγκη μετανοίας καί ἐπιστροφῆς στήν Ὀρθοδοξία

Ὁ σύγχρονος ὑλισμός καί ἡ ἀνάγκη μετανοίας

καί ἐπιστροφῆς στήν Ὀρθοδοξία

Ἄχ, ὁ κόσμος τώρα, πολύ προσπαθεῖ νά ριχτεῖ πρός τήν ὕλη. Νά περιφρονήσει τό πνεῦμα. Νά περιφρονήσει τίς ἀξίες. Ὅλες αὐτές τίς ἀξίες... Σιγά-σιγά μέ τήν χάρη τοῦ Θεοῦ τίς ἔφτιαξε ὁ ἄνθρωπος. Τίς ἔφτιαξε ὁ ἄνθρωπος μέ τήν βοήθεια τοῦ Θεοῦ. Τήν οἰκογένεια καί ὅλα αὐτά τά καλά καί ὡραῖα. Ἅμα τά περιφρονήσουμε, ἡ γῆ ἐδῶ, ἡ ζωή μας γίνεται χάος, γίνεται κόλαση. Μέ ναρκωτικά, μέ αὐτό, μέ ἐκεῖνο... Ἀρχίζει ὁ ἄνθρωπος νά κοιτάζει τήν ἡδονή, νά θέλει νά ἱκανοποιεῖται... ἔτσι. Δέν βλέπει τά παιδιά πού αὐτοκτονοῦν, πού τρελαίνονται. Δέν πᾶς στά ψυχιατρεῖα νά δεῖς παιδάκια... 15, 16, 20 ἐτῶν, 25, 30, πού βασανίζονται. Θά μοῦ πεῖς: «Γιατί δέν τά βλέπει ὁ Θεός;». Μά, αὐτά εἶναι. Τά βλέπει ὁ Θεός, ἀλλά δέν «μπορεῖ» νά ἐπέμβει. Μπορεῖ, ὅμως, μέ τό σχέδιο τοῦ Θεοῦ, νά ἔρθει, ὥστε οἱ ἄνθρωποι, νά ἀποκτήσουν μιά ἐπίγνωση, νά δοῦν τό χάος ὁλοζώντανο μπροστά τους. Νά ποῦν «Ἔ, πέφτουμε στό χάος, χανόμαστε». «Ὅλοι πίσω, ὅλοι πίσω. Γυρίστε πίσω. 

Ψυχοσωματική ὑγεία, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ψυχοσωματική ὑγεία, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, 11-11-2018, Ὁμιλία στή Θεσσαλονίκη (Σύλλογος «Παναγιοφιλοι», Φωκά Οδυσσέα 64, Συκιές) , http://hristospanagia3.blogspot.com,http://www.hristospanagia.gr

3. Συνείδηση καί διάκριση, Πνευματικό Ἀλφάβητο, Ἁγ. Δημητρίου Ροστώβ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτoυ

3. Συνείδηση καί διάκριση, Πνευματικό Ἀλφάβητο, Ἁγ. Δημητρίου Ροστώβ, ὁμιλία στόν Ἱ.Ν. Τιμίου Σταυροῦ, Καλή Σκύδρας, http://hristospanagia3.blogspot.gr

25. Ἡ ζωή τῆς ἐρήμου στήν Ὁμόνοια, Ἁγ. Πορφυρίου-Βίος καί Λόγοι, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

25. Ἡ ζωή τῆς ἐρήμου στήν Ὁμόνοια, Ἁγ. Πορφυρίου-Βίος καί Λόγοι, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr

11. «Μή ἀγαπᾶτε τόν κόσμον μηδέ τά ἐν τῷ κόσμῳ», Α΄ Ἰωαν. 2, 14-16, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου καί Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς

11. «Μή ἀγαπᾶτε τόν κόσμον μηδέ τά ἐν τῷ κόσμῳ», Α΄ Ἰωαν. 2, 14-16, Ἁγ. Νικοδήμου Ἁγιορείτου καί Ἁγ. Ἰουστίνου Πόποβιτς,  Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr

22. Tό μεγαλεῖο τῆς Θεοτόκου (Περί τῆς Παναγίας Θεοτόκου), Ἁγ. Πορφυρίου-Βίος καί Λόγοι, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

22. Tό μεγαλεῖο τῆς Θεοτόκου (Περί τῆς Παναγίας Θεοτόκου), Ἁγ. Πορφυρίου-Βίος καί Λόγοι, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου,  Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr

7. Ἐπέρασα ἕναν πειρασμό-Ἡ ἐξαγόρευση τῶν λογισμῶν, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

7. Ἐπέρασα ἕναν πειρασμό-Ἡ ἐξαγόρευση τῶν λογισμῶν, Βίος καί λόγοι Ἁγ. Πορφυρίου, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης,  Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης,http://hristospanagia3.blogspot.gr

98. Ὁ αὐτοευτελισμός Γ΄ (Εὐεργετινός τόμ. Β΄- ὑπόθ. Α΄), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

98. Ὁ αὐτοευτελισμός Γ΄ (Εὐεργετινός τόμ. Β΄- ὑπόθ. Α΄), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr

Ψυχοσωματική ὑγεία, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης,11-11-2018

Ἡ ἐξουδετέρωση τοῦ ἀσκητικοῦ κόπου διά τῆς προσευχῆς

Ἡ ἐξουδετέρωση τοῦ ἀσκητικοῦ κόπου

διά τῆς προσευχῆς

Ἡ ἄσκηση, βέβαια, δημιουργεῖ κόπωση στό σῶμα καί ὑπάρχει ἡ πιθανότητα τῆς «γκρίνιας», ὅπως ἐπισήμαινε ὁ Ὅσιος Γέροντας. Ἡ προσευχή ὅμως, δίδασκε, ἐξουδετερώνει τόν σωματικό κόπο. Πρέπει ὁ ἀγωνιζόμενος πιστός, παρατηροῦσε ὁ Ἅγιος, νά προλαβαίνει καί νά ἐξουδετερώνει τήν «γκρίνια» τοῦ κουρασμένου σώματος, ἀνεβάζοντας τήν ἔνταση τῆς προσευχῆς. Αὐτό, βέβαια, τό ἔλεγε ἐκ πείρας, ἀφοῦ τό εἶχε προηγουμένως βιώσει στόν προσωπικό του ἀγῶνα.

Τόνιζε μάλιστα ὅτι δέν ἀρρωσταίνει κανείς ἀπό τήν ἄσκηση, ἄν τήν κάνει ἀπό ἀγάπη καί μέ ἀγάπη πρός τόν Κύριο. «Ὅταν ὁ σωματικός κόπος -μετάνοιες, ἀγρυπνίες, θυσίες-», δίδασκε, «γίνεται μέ ἀγάπη, μέ ἔρωτα, τότε δέν βλάπτει τό σῶμα»¹.

Συμπερασματικά

1. Πόλεμος λογισμῶν, Πνευματικό Ἀλφάβητο, Ἁγ. Δημητρίου Ροστώβ, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτη

Πῶς λειτουργεῖ θεραπευτικά ἡ ἄσκηση

Πῶς λειτουργεῖ θεραπευτικά ἡ ἄσκηση

Μέ τήν ἄσκηση ταπεινώνεται ὁ ἄνθρωπος, ὠφελεῖται ἡ ψυχή καί γίνεται δεκτική τοῦ θείου ἐλέους, τῆς θείας Χάρης. Παράλληλα, ἐπεσήμαινε ὁ Ἅγιος Πορφύριος, ὠφελεῖται καί τό σῶμα¹.

Ὁ ἄνθρωπος πού κοπιάζει σωματικά, ταπεινώνει τό σῶμα. Μαζί μέ τό σῶμα συνταπεινώνεται καί ἡ ψυχή, ἐπειδή αὐτά τά δύο εἶναι ἀλληλένδετα. Ἡ κατάσταση τοῦ σώματος ἐπηρεάζει καταλυτικά, διαμορφώνει καί τήν κατάσταση τῆς ψυχῆς. «Διαφορετικά αἰσθάνεται ὅποιος κάθεται σέ θρόνο καί διαφορετικά ὅποιος κάθεται στήν κοπριά»², λέγει ὁ Ἀββᾶς Ἰωάννης τῆς Κλίμακος στό ὁμώνυμο βιβλίο του. Ἡ ταπείνωση τῆς ψυχῆς προκαλεῖ τήν ἔλευση τῆς Θείας Χάρης σύμφωνα μέ τόν Πνευματικό νόμο: «Ὁ Θεός στούς ταπεινούς δίνει χάρη, ἐνῶ στούς ὑπερήφανους ἀντιτάσσεται»³. Ἡ Θεία Χάρη τότε θεραπεύει τήν ψυχή καί τό σῶμα τοῦ ἀνθρώπου.

Ἔλεγε, ὁ πολύ κοπιάσας σωματικά Ἅγιος: «ἡ πολλή προσπάθεια, ἡ κίνηση, ὁ κόπος, ἡ δράση εἶναι ἀρετή»⁴. Ἀντίθετα, «ἡ νωθρότητα εἶναι ἀρρώστια, εἶναι ἁμαρτία»⁵. Ἡ χαρά καί ἡ μακαριότητα ἔρχεται, ὅταν ὁ ἄνθρωπος πάψει νά ζεῖ ρέμπελα, ἀκατάστατα καί ἀνευλαβῶς. «Ὅσο ἀπερίσκεπτοι εἶστε», δίδασκε, «τόσο θά βασανίζεσθε. Ἀντίθετα, ὅσο εὐλαβεῖς καί προσεκτικοί, τόσο εὐτυχεῖς»⁶. Ἡ προθυμία γιά τόν σωματικό κόπο συμβάλλει ἀποφασιστικά στήν πνευματική πρόοδο τοῦ πιστοῦ.

Πνευματικό παιδί τοῦ παραπονιόταν ὅτι κουράστηκε, διότι ἔκαναν πολλές δουλειές στό μοναστῆρι, ἐκεῖνες τίς ἡμέρες: «Δέν ἔχω δύναμη νά σηκώσω τά πόδια καί τά χέρια μου. Τί χρειάζονται τόσες δουλειές στό μοναστῆρι;». Πῆρε σοβαρό ὕφος καί ἀπάντησε εὐθέως:

Ἡ ἄσκηση δέν εἶναι αὐτοσκοπός, ἀλλά μέσο γιά νά ἀγαπήσουμε τόν Κύριο

Ἡ ἄσκηση δέν εἶναι αὐτοσκοπός,

ἀλλά μέσο γιά νά ἀγαπήσουμε τόν Κύριο

Ἡ ἄσκηση, σύμφωνα μέ τήν διδασκαλία τοῦ Ὁσίου Γέροντα, δέν αὐτονομεῖται οὔτε ἀπολυτοποιεῖται. Ἡ ἄσκηση δέν γίνεται γιά τήν ἄσκηση, ἀλλά γιά τόν Κύριο Ἰησοῦ Χριστό. Ὁ Ἅγιος διακήρυττε ὅτι ὁ ἀσκητικός κόπος εἶναι ἀπαραίτητος γιά νά ἐκφράσουμε τήν ἀγάπη μας πρός τόν Ἀγαπημένο¹. Ὁ στόχος εἶναι ὁ Θεῖος Ἔρωτας καί ἡ ψυχική τελείωση. Οἱ μετάνοιες-γονυκλισίες, ἡ ἐγκράτεια-νηστεία καί γενικά ἡ ἄσκηση δέν εἶναι κάποιο «καθῆκον νομικοῦ τύπου», ἀλλά μέσο γιά νά ἀγαπήσουμε τόν Θεό καί νά ἐκφράσουμε τήν ἀγάπη μας μέ αἰσθητό τρόπο. Ὅλες οἱ ἀσκήσεις πρέπει νά γίνονται μέ ἀγάπη πρός τόν Χριστό καί ὄχι «τυπικά». Ὅποιος, ὅμως, δίδασκε ὁ σοφισμένος ἀπό τό Ἅγιο Πνεῦμα Ὅσιος, δέν ἔχει διάθεση νά κάνει κόπους καί ἄσκηση γιά τόν Ἠγαπημένο, ἀποκλείει ἀπό μόνος του τήν Θεία Χάρη γιά τόν ἑαυτό του². Ὁ Ἅγιος, μέ πολλή διάκριση, καθοδηγοῦσε καί παρακινοῦσε τά πνευματικά του παιδιά στήν ἄσκηση.

«Κάποτε», διηγεῖται ἕνα πνευματικό του παιδί, «ἦλθε ἡ συζήτηση γιά γυμναστική. Ἡ καλύτερη γυμναστική, μᾶς ἔλεγε, εἶναι οἱ μετάνοιες. Ἔτσι ὠφελούμαστε διπλά: καί στήν ψυχή καί στό σῶμα. "Νά παίρνεις βαθιά ἀναπνοή, ν’ ἀνοίγεις τά χέρια σου καί μετά θά δεῖς πῶς αἰσθάνεσαι. Νά, κάτσε νά φωνάξω μία ἀδελφή νά σᾶς δείξει". Πράγματι, χτυπάει ὁ Γέροντας τό κουδούνι καί ἔρχεται ἡ ἀδελφή, ἡ ὁποία ἔκανε μερικές μετάνοιες γιά νά τίς δοῦμε. Καί ἐκείνη μετά μᾶς εἶπε πώς τό κομποσχοίνι ὁ Γέροντας ἤθελε νά τό κρατᾶμε μέ τά τρία δάχτυλα, ὅπως ὅταν κάνουμε τόν σταυρό μας. Ἄρχισα λοιπόν μέ πέντε μετάνοιες κάθε πρωί, ὅπως μοῦ ὑπέδειξε ὁ Γέροντας, λέγοντάς μου νά τίς αὐξάνω μέ τόν καιρό.

Ἡ ἀναγκαιότητα τῆς ἄσκησης καί τῆς ἐγκράτειας

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄

Η ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΤΟΥ ΟΣΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ

ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΣΚΗΣΗ

Ἡ ἀναγκαιότητα τῆς ἄσκησης καί τῆς ἐγκράτειας

Ἡ διδασκαλία τοῦ Ὁσίου Πορφυρίου ταυτίζεται ἀπόλυτα μέ αὐτήν τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας. Σύμφωνα μέ τήν βιβλική καί ἁγιοπατερική παράδοση, ἡ σωτηρία τοῦ ἀνθρώπου γίνεται διά τῆς συνέργειας τοῦ ἀνθρώπου μέ τήν Θεία Χάρη. 

Ἡ συμβολή τοῦ ἀνθρώπου συνίσταται στήν μετάνοια (ἀγώνας ἐναντίον τῶν παθῶν) καί στήν ἄσκηση-ἡσυχία. Ἡ μετάνοια, ἀφ' ἑνός, ὁρίζεται ὡς ἡ ἀντίσταση στό κακό καί στήν ἁμαρτία καί, ἀφ' ἑτέρου, ὡς ἡ πράξη τοῦ καλοῦ, ἡ καλλιέργεια τῶν ἀρετῶν. Συνοψίζεται στό ψαλμικό: «Φύγε ἀπό τό κακό καί κάνε τό ἀγαθό»¹. Ἡ ἄσκηση-ἡσυχία ὁρίζεται ὡς ἡ ὀρθόδοξη ψυχοθεραπευτική βιβλικοπατερική μέθοδος, ἡ ὁποία περιλαμβάνει τήν μόνωση καί ἀποφυγή τῶν πολλῶν συναναστροφῶν, τήν ὑπακοή σέ διακριτικό Πνευματικό ὁδηγό, τήν νηστεία, τήν ἀγρυπνία καί τήν ἀδιάλειπτη προσευχή. Τά ἀνωτέρω, μαζί μέ τήν Θεία Χάρη πού προσφέρεται διά τῶν μυστηρίων στόν ὀρθόδοξο πιστό, καθαρίζουν τήν ὕπαρξή μας, τήν φωτίζουν καί τήν θεώνουν.

Σύν Θεῷ, θά ἐπικεντρωθοῦμε στό θέμα τῆς ἄσκησης-ἐγκράτειας καί τήν στάση τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου ἀπέναντι σ’ αὐτήν. Τό κάνουμε αὐτό, διότι πολλοί συκοφαντοῦν καί παρερμηνεύουν τόν Ὅσιο, ὅτι τάχα δέν συνιστοῦσε τήν ἄσκηση, οὔτε τήν ἐγκράτεια, οὔτε τήν μετάνοια, οὔτε τόν πνευματικό ἀγῶνα σύμφωνα μέ τούς Ἁγίους Πατέρες καί τούς Ἱερούς κανόνες, οὔτε τήν ἐκκοπή τῶν παθῶν. Ἀντίθετα, λέγουν, συνιστοῦσε μόνο τήν ἀγάπη, τήν «ἁπαλότητα» καί τήν ἐλευθερία.

Μελετώντας τήν ζωή τοῦ Ὁσίου ἀλλά καί τήν διδασκαλία του, διαπιστώνουμε, ἀντίθετα μέ τούς ἰσχυρισμούς τῶν μεταπατερικῶν, ὅτι ὁ Ἅγιος Πορφύριος θεωροῦσε τήν ἄσκηση-ἡσυχία-μετάνοια ὡς ἀπαραίτητη, ἀναγκαιοτάτη, ὡς ἐκ τῶν «ὧν οὐκ ἄνευ» γιά τόν ἁγιασμό μας. «Κάποτε (διηγεῖται πνευματικό του παιδί), μοῦ εἶπε ὁ π. Πορφύριος:

«Ἡ ἐπίγνωση τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ» Ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης, Π. Σωφρονίου, 11ο Μέρος Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:«Ἡ ἐπίγνωση τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ»

Ἅγιος Σιλουανός ὁ Ἀθωνίτης, Π. Σωφρονίου, 11ο Μέρος

Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ὁμιλία στίς 04-04-2015

Συνεχίζουμε, μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ, τή διδασκαλία τοῦ Ἁγίου Σιλουανοῦ. Τό θέμα σήμερα θά εἶναι γιά τήν ἐπίγνωση τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ. Πῶς, δηλαδή, ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νά γνωρίσει τό θέλημα τοῦ Θεοῦ. Βεβαίως, γενικῶς γνωρίζουμε τό θέλημα τοῦ Θεοῦ ἀπό τήν Ἁγία Γραφή καί ἀπό τήν Ἱερά Παράδοση, ἀπό τούς Ἱερούς Κανόνες, ἀπό τήν ὅλη διδασκαλία τῆς Ἐκκλησίας μας, ἤ τουλάχιστον ὀφείλουμε νά γνωρίζουμε. Γνωρίζουν αὐτοί πού φροντίζουν νά μελετοῦν καί νά μαθαίνουν τέλος πάντων μέσω κηρυγμάτων ἤ μελέτης τό γενικό θέλημα τοῦ Θεοῦ, τί ζητάει ὁ Θεός ἀπό τούς ἀνθρώπους ἤ πιό σωστά ποιές εἶναι οἱ ὁδηγίες τοῦ Θεοῦ πρός τόν ἄνθρωπο. Γιατί ὁ Θεός δέ ζητάει κάτι γιά τόν ἑαυτό Του, ἀλλά αὐτά πού λέμε ἐντολές δέν εἶναι γιά τόν Θεό, εἶναι γιά μᾶς, γιά νά μᾶς δώσει ὁδηγίες χρήσεως τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματός μας. Ἐπειδή εἶναι ὁ κατασκευαστής μας, μᾶς δίνει καί τίς ὁδηγίες, τίς προδιαγραφές, ἔτσι ὥστε νά πραγματώσουμε τόν σκοπό γιά τόν ὁποῖο πλαστήκαμε, νά φτάσουμε στό καθ’ ὁμοίωση, στή θέωση.

«Ὁ Γέροντας ἔλεγε: Εἶναι καλό νά ζητᾶς πάντα ἀπό τόν Θεό «σύνεσιν ἐν πᾶσι», δηλαδή τί καί πῶς πρέπει νά κάνεις καί νά πεῖς. Μέ ἄλλα λόγια, πρέπει νά ζητᾶς σέ κάθε περίπτωση νά μάθεις τό θέλημα τοῦ Θεοῦ καί τόν τρόπο πού ὁδηγεῖ στήν ἐκπλήρωσή του»¹. Καί γιά νά τό κάνεις αὐτό, λέει ὁ Ἅγιος, πρέπει νά ζητᾶς συνεχῶς σύνεση σέ ὅλα τά πράγματα.

«Ἡ ἀναζήτηση τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ εἶναι τό σπουδαιότερο ἔργο τῆς ζωῆς μας, γιατί ὅταν ὁδεύουμε τήν ὁδόν τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ μετέχουμε στήν αἰώνια θεία ζωή»². Καί ἐδῶ βεβαίως λέει καί ἐννοεῖ ὁ π. Σωφρόνιος νά ζητᾶμε τί τό θέλημα τοῦ Θεοῦ, ποιό εἶναι τό θέλημα τοῦ Θεοῦ σέ κάθε στιγμή τῆς ζωῆς μας. Σέ συγκεκριμένη στιγμή, στή συγκεκριμένη περίσταση, στόν συγκεκριμένο χῶρο, χρόπο, τόπο, τί θέλει ὁ Θεός ἀπό μᾶς. Καί αὐτό εἶναι πάρα πολύ δύσκολο. Δέν εἶναι ἁπλό πράγμα.

«Ἡ γνῶσις τοῦ θελήματος τοῦ Θεοῦ εἶναι δυνατή μέ διαφόρους τρόπους. Ἕνας εἶναι ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ, οἱ ἐντολές τοῦ Χριστοῦ. Στίς εὐαγγελικές ἐντολές ὅμως, παρά τήν τελειότητά τους ἤ μᾶλλον ἐξαιτίας τῆς τελειότητάς τους, τό θέλημα τοῦ Θεοῦ ἀποκαλύπτεται στήν ἔσχατη γενική του ἔννοια»³. Εἶναι κάτι γενικό καί ἀπόλυτο. Ἄς ποῦμε ὅτι «ὁ Θεός εἶναι ἀγάπη, καί ὁ μένων ἐν τῇ ἀγάπῃ ἐν τῷ Θεῷ μένει καί ὁ Θεός ἐν αὐτῷ»⁴. Εἶναι ἡ γενική ἐντολή τῆς ἀγάπης. Ἀλλά πῶς αὐτή ἡ ἐντολή, πού εἶναι συγκεκριμένη, θά ἐφαρμοστεῖ στόν συγκεκριμένο χρόνο καί χῶρο κάθε στιγμή;

«Καί ἔτσι ὁ ἄνθρωπος, πού στή ζωή του ἀντιμετωπίζει μία ἀτέλειωτη ποικιλία καταστάσεων, συχνά δέν ξέρει πῶς πρέπει νά ἐνεργήσει γιά νά βρίσκεται ἡ πράξη του μέσα στά ὅρια τοῦ θείου θελήματος»⁵. Γι’ αὐτό οἱ Πατέρες μίλησαν γιά τήν ἀρετή τῆς διακρίσεως, ὅτι εἶναι -μάλιστα εἶπαν- ἡ μεγαλύτερη ἀπ’ ὅλες τίς ἀρετές.

97. Ὁ αὐτοευτελισμός β΄ μέρος (Εὐεργετινός τόμ. Β΄- ὑπόθ. Α΄) , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

97. Ὁ αὐτοευτελισμός β΄ μέρος (Εὐεργετινός τόμ. Β΄- ὑπόθ. Α΄) , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 20-10-2018,  Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr

Ποῖος εἶναι ὁ ἀληθινά μεγάλος; Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ποῖος εἶναι ὁ ἀληθινά μεγάλος; Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης,  Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr

96. α)Ἡ ἀποφυγή τῆς τέρψης καί τῆς προσκόλλησης σέ κάτι, β)Ὁ αὐτοευτελισμός Α΄ , Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

96. α)Ἡ ἀποφυγή τῆς τέρψης καί τῆς προσκόλλησης σέ κάτι (Εὐεργετινός τόμ. Α΄- ὑπόθ. Ν΄), β)Ὁ αὐτοευτελισμός Α΄ (Εὐεργ. τόμ. Β΄-ὑπόθ. Α΄), Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 13-10-2018,  σύναξη στό Καθολικό Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.com,

65. Περί ἀναγνώστου συκοφαντηθέντος (ἡ ὐπομονή στή συκοφαντία), Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης

65. Περί ἀναγνώστου συκοφαντηθέντος (ἡ ὐπομονή στή συκοφαντία), Ἁγίου Παλλαδίου-Λαυσαϊκή Ἱστορία, 11-10-2018, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης,http://hristospanagia3.blogspot.gr, 

4. Συμβουλές Γέροντος στούς Χριστιανούς πού ζοῦν στόν κόσμο (Ἱ.μ. Ὄπτινα) Δ΄, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, 10-10-2018

4. Συμβουλές Γέροντος στούς Χριστιανούς πού ζοῦν στόν κόσμο (Ἱ.μ. Ὄπτινα) Δ΄, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, 10-10-2018,  (Ἱ.Ν. Τιμίου Σταυροῦ, Καλή Πέλλας),http://hristospanagia3.blogspot.gr,

61. Περί Ἰουλιανῆς καί ἱστορίας τοῦ Ἰππολύτου_ἡ αὐτοθυσία_Ἁγίου Παλλαδίου_Λαυσαϊκή Ἱστορία_4-10-2018

61. Περί Ἰουλιανῆς καί ἱστορίας τοῦ Ἰππολύτου_ἡ αὐτοθυσία_Ἁγίου Παλλαδίου_Λαυσαϊκή Ἱστορία_4-10-2018_ Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης
Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης_http://hristospanagia3.blogspot.gr

OUR MENTAL ILLNESS

ΤΗΕ ROLE OF THE ORTHODOX CHURCH

previous:

https://hristospanagia3.blogspot.com/2018/09/sinful-passions.html

Man has a sick soul and various sinful passions. So, based on this fact, we could say that man is literally a "psychopath" (psycho- is a prefix meaning of the soul, and -path comes from the Greek word pathos = passion).

So, man is a psychopath, not in terms of psychiatry, but in terms of our Patristic Tradition. We do not need to be, let's say, a schizophrenic, in order to be a psychopath. However, in terms of Orthodox Patristics, psychopathy (mental-psychic illness) exists in a person whose soul does not function properly. This person's soul-energy, the noetic energy, according to our Holy Fathers, does not function properly!

So, when our noetic energy does not function properly (and this counts for all of us, as long as we have not been healed yet inside this very hospital, called Church), we are a psychopath. Then, our nous is full of logismoí (thoughts combined with images), and this actually justifies our "filth". Concluding, according to our Holy Fathers, the nous of a psychopath or a sinfully impassioned person is filthy.

What determines our psychic illness is the following condition: our nous is full of logismoí, thoughts, not only bad, but also good ones! Do you remember what we said our nous is in the beginning?

«Ἀπό ποῦ ἀρχίζουμε τήν ἄσκηση» Εὐεργετινός Τόμος Α΄, Ὑπόθεση ΚΗ', Ἀρχ. Σάββας Ἁγιορείτης

Ἀκοῦστε τήν ὁμιλία ἐδῶ:«Ἀπό ποῦ ἀρχίζουμε τήν ἄσκηση»

Εὐεργετινός Τόμος Α΄, Ὑπόθεση ΚΗ'

Ὁμιλία στίς 31-3-2018

Μέ τή Χάρη τοῦ Θεοῦ σήμερα, πού εἶναι ἡ μεγάλη γιορτή τῆς ἀναστάσεως τοῦ Λαζάρου καί προανάκρουσμα τῆς Ἀναστάσεως τοῦ Κυρίου, ἀλλά καί τῆς ἀναστάσεως ὅλων τῶν δικαίων καί ὅλων τῶν ἀνθρώπων, συνεχίζουμε νά διαβάζουμε ἀπό τόν Εὐεργετινό καί νά ἑρμηνεύουμε τό κατά δύναμιν. Ἔχουμε φτάσει στήν 28^η Ὑπόθεση, στόν Α΄ Τόμο, ἡ ὁποία ἔχει τόν ἑξῆς τίτλο: «Περί τοῦ ἀπό ποῦ πρέπει νά ἀρχίζουμε τήν ἄσκηση, καί ὅτι ὅσοι ἀρχίζουν ἔχουν ἀνάγκη ὑπομονῆς καί βίας στόν ἑαυτό τους, διότι ἡ ἀρετή στήν ἀρχή μέν φαίνεται ὅτι εἶναι δύσκολη, ἐξαιτίας τῶν παθῶν καί τῶν προλήψεων»¹. Ὅταν λέει «προλήψεις» ἕνα κείμενο πατερικό, νά ξέρετε ὅτι ἐννοεῖ τίς προγενέστερες ἁμαρτίες καί κακές συνήθειες, τά πάθη. Μποροῦμε νά τό ποῦμε καί προκαταλήψεις, μέ τήν ἔννοια τῶν ἁμαρτιῶν καί τῶν παθῶν, τά ὁποῖα ἔχουν κάνει μία κατάληψη μέσα στήν ψυχή τοῦ ἀνθρώπου, ἔχουνε δεσμεύσει κάποιον ὑπαρξιακό χῶρο καί, ἑπομένως, ἐπηρεάζουν τόν ἄνθρωπο. Καί θά πρέπει ὁ ἄνθρωπος, ὅταν ἀρχίζει νά ζεῖ πνευματικά, νά ὑπερβεῖ αὐτές τίς προκαταλήψεις καί προλήψεις, αὐτά τά κακά πάθη, τίς κακές ἕξεις, τίς συνήθειες, τίς ἀντιλήψεις τίς κοσμικές, τούς λογισμούς καί τίς ἐπιθυμίες πού ἔχουν περάσει μέσα του, εἴτε θά λέγαμε ἑκουσίως τίς ἔβαλε ὁ ἴδιος μέσα του ἤ τίς πέρασε τό οἰκογενειακό περιβάλλον καί ἡ κοινωνία γενικότερα. Θά μπορούσαμε νά τό ποῦμε καί ἀλλιῶς κοινωνικά στερεότυπα, κάποιες ἀντιλήψεις καί ἰδέες. Καί ὄχι μόνο, ὅπως εἴπαμε καί κάποιες ἁμαρτίες καί πάθη, τά ὁποῖα ἑδραιώθηκαν μέσα μας λόγω τῆς κακῆς προηγούμενης ζωῆς.

Γι’ αὐτό φαίνεται δύσκολη ἡ ἀρετή, λέει στόν τίτλο, ἐξαιτίας αὐτῶν τῶν προλήψεων καί τῶν παθῶν. «Ὕστερα ὅμως ἀποβαίνει παρά πολύ εὐκολοκατόρθωτη» ἡ ἀρετή, ἐφόσον κανείς ξεπεράσει αὐτή τήν ἀρχική δυσκολία. «Καί ὅτι πάρα πολύ ὠφελεῖ ἡ ἰσχυρή θεμελίωση στήν ἀρχή», νά βάλει δηλαδή κανείς γερά θεμέλια. «Καί ὅτι εἶναι ἀδύνατο νά ἀκολουθήσει κανείς τόν Χριστό ἤ νά κατορθώσει ὁποιαδήποτε ἀρετή, ἐκεῖνος ὁ ὁποῖος δέν θά προετοιμάσει τόν ἑαυτό του εἰς θάνατο»². Νά εἶναι ἕτοιμος δηλαδή νά πεθάνει. Καί σάν νά ἐπίκειται ὁ θάνατός του καί νά εἶναι προτιμητέος ὁ θάνατος καί ὁ ἴδιος νά αἱρεῖται, νά διαλέγει δηλαδή, τόν θάνατο παρά τή ζωή μακράν τοῦ Θεοῦ. Καλύτερα δηλαδή ἕνας θάνατος χάριν τοῦ Θεοῦ, χάριν τῶν ἐντολῶν τοῦ Θεοῦ, παρά μιά ζωή χωρίς τόν Θεό. Οὐσιαστικά δηλαδή, αὐτό τό κεφάλαιο μᾶς βάζει ἕναν ὑπομνηματισμό, θά λέγαμε, στά λόγια τοῦ Κυρίου «ὅστις θέλει ὀπίσω μου ἐλθεῖν..»³. Μᾶς παρουσιάζει ἕναν ὑπομνηματισμό σ’ αὐτά τά λόγια, «ὅποιος θέλει νά Μέ ἀκολουθήσει» -εἶπε ὁ Κύριος- «πρέπει νά ἀπαρνηθεῖ τόν ἑαυτό του καί νά ἄρει τόν σταυρό του καί νά Μέ ἀκολουθήσει»⁴. Πῶς δηλαδή πρέπει νά ξεκινάει κανείς νά ζεῖ πνευματικά. Ἀπό ποῦ ξεκινάει λοιπόν ἡ ἄσκηση, ἀπό ποῦ ἀρχίζει ἡ πνευματική ζωή.

Ὁ Κύριος εἶναι φῶς, ἔλεγχος καί θεραπεία, Ἀρχιμ. Ἰωήλ Γιαννακόπουλου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 29-9-2018

Ὁ Κύριος εἶναι φῶς, ἔλεγχος καί θεραπεία, Ἀρχιμ. Ἰωήλ Γιαννακόπουλου, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, 29-9-2018, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr,ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr

95. Τό κέρδος τῆς αὐτομεμψίας, Εὐεργετινὸς , Τόμος Α΄, Ὑπόθεση ΜΣτ΄, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, 29-9-2018

95. Τό κέρδος τῆς αὐτομεμψίας, Εὐεργετινὸς , Τόμος Α΄, Ὑπόθεση ΜΣτ΄, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, 29-9-2018, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://hristospanagia3.blogspot.gr

Συμβουλές Γέροντος στούς Χριστιανούς πού ζοῦν στόν κόσμο, Ἱ.Μ. Ὄπτινα, Γ΄ Μέρος, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, 26-9-2018

Συμβουλές Γέροντος στούς Χριστιανούς πού ζοῦν στόν κόσμο, Ἱ.Μ. Ὄπτινα, Β΄ Μέρος, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, 26-9-2018,
 Ἱ.Ν. Αγίου Αθανασίου, Ᾰμπελειές Πέλλας, http://hristospanagia3.blogspot.gr

SINFUL PASSIONS

ΤΗΕ ROLE OF THE ORTHODOX CHURCH

previous:

http://hristospanagia3.blogspot.com/2018/09/the-nous-of-adam-was-darkenedall-of-us.html

What are the sinful passions, after all?

They are sins, e.g. acts of disobedience against God, many times repeated! This is how we gradually let something become a bad habitude, a bad habit, and then we commit any particular sin very easily. We then acquire, as we say, the passion that is connected with this sin (hence the expression: sinful passion).

For example, if we do not control the way we eat, both in terms of quantity and quality, in other words, if we have no self-discipline and do not abstain either from eating more or from eating a necessarily tasty food, we gradually either acquire the passion of gluttony and become gluttonous (a belly-worshiper) or we acquire the passion of lickerishness and become worshipers of the palate, or even both. Consequently, these two sinful passions have been grown inside us, because we did not control this particular sin right from the start. In other words, we did not give in only once, but twice, thrice etc. and, finally, we became a belly-worshiper, gluttonous, lickerish.

Ἡ μάστιγα τῆς κατάθλιψης (Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός)

«Το γάρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνην» (1)

Μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ’70 η κατάθλιψη ήτανε νόσημα σπανιότατο στην πατρίδα μας. Από ‘κει και πέρα, όμως, τα πράγματα άλλαξαν: Η ανασφάλεια, η απογοήτευση, η θλίψη και η απόγνωση άρχισαν να μας επισκέπτονται όλο και πιο συχνά. Οι ψυχίατροι πύκνωσαν και οι συνταγές με αντικαταθλιπτικά πήραν την ανιούσα.

Τι έφταιξε άραγε, που προσβληθήκαμε τόσο άσχημα από αυτήν την καταραμένη αρρώστια; Ο τραγικός μας ποιητής Ευριπίδης γράφει: ”Πάνω στην ελπίδα πρέπει οι σώφρονες να στηρίζουν την ζωή τους”. Με άλλα λόγια, όταν χάνεται η αρετή και το μέτρο, θρονιάζεται στις ψυχές μας η θλίψη και η απελπισία.

Το ίδιο λένε και οι Πατέρες της Εκκλησίας μας: ”Όποιος νικιέται από τα πάθη, δεν θα αποφύγει τα δεσμά της θλίψης. Όποιος ενίκησε τα πάθη του, αυτός ενίκησε και την θλίψη”.(2)

Η σοφία, λοιπόν, των Αρχαίων προγόνων μας και η πνευματική εμπειρία των Αγίων Πατέρων μάς διδάσκουν ότι η πρωταρχική αιτία φωλιάζει μέσα μας και είναι προϊόν αποκλειστικά και μόνον της υβριστικής μας συμπεριφοράς: Της απώλειας της σωφροσύνης και της καλλιέργειας των παθών.

Η μάστιγα της κατάθλιψης δεν είναι, όπως νομίζουνε πολλοί, συνόκαιρη της λεγόμενης κρίσης. Άρχισε να εμφανίζεται πολύ πιο πριν. Απλώς, τώρα στα δύσκολα, η κατάθλιψη κάνει θραύση, διότι οι ψυχές μας βρέθηκαν απροετοίμαστες, αδύναμες και ασθενικές.

Ἅγιος Πορφύριος Καυσοκαλυβίτης: «Ἄμα δέν δώσεις τόν ἑαυτό σου στόν Θεό, τί νά σοὺ κάνει τό φάρμακο; Θά σέ ναρκώσει σήμερα, αὔριο μπορεῖ νά σοῦ ἔρθει πιό μεγάλη κατάθλιψη»

 (Από μαγνητοφωνημένη συνομιλία τού Γέροντα)

– Γέροντας: Και όλοι οι χριστιανοί… Και όλος ο κόσμος και που πιστεύουνε και που δεν πιστεύουνε, αυτό το πράγμα τούς τρώει… η απομάκρυνση από τον Θεό.

– Συνομιλητής: Μάλιστα.

– Γέροντας: Η απομάκρυνση από τον Θεό φέρνει τη μοναξιά… Κατάλαβες;

– Συνομιλητής: Φέρνει κατάθλιψη, φέρνει τούτο, φέρνει εκείνο… το άγχος.

– Γέροντας: Και όταν αρνείσαι ένα μυστήριο… ένα μυστήριο…

Ἡ χριστιανική ζωή στερεῖ τήν χαρά ἀπό τόν ἄνθρωπο; Ἐπισκ. Σταυρουπόλεως Νικηφόρου Θεοτόκη, Κυρ. Α΄ Λουκᾶ_Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης,23-9-2018

Ἡ χριστιανική ζωή στερεῖ τήν χαρά ἀπό τόν ἄνθρωπο; Ἐπισκ. Σταυρουπόλεως Νικηφόρου Θεοτόκη, Κυρ. Α΄ Λουκᾶ_Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης,23-9-2018
 Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης_http://hristospanagia3.blogspot.gr_ht... καί τό νέο ἱστολόγιο http://agiapsychanalysi.blogspot.gr

«Τί θά κάνουν τά χάπια στούς δαίμονες; Σιγά μή φοβᾶται ὁ δαίμονας τά χάπια. Πάρε ὅσα χάπια θέλεις, ὁ δαίμονας δέν φεύγει»

 Απόσπασμα από ομιλία του π. Σάββα Αγιορείτη.

... «Πίσω ἀπό τά ποικίλα ψυχικά – ψυχολογικά νοσήματα κρύβονται δαιμόνια καί πάθη». Τί θά κάνουν τά χάπια στούς δαίμονες; Σιγά μή φοβᾶται ὁ δαίμονας τά χάπια. Πᾶρε ὅσα χάπια θέλεις, ὁ δαίμονας δέν φεύγει καί ἑπομένως δέν φεύγει καί ἡ κατάθλιψη. 

«Κύριον αἴτιον εἰς τήν κατάθλιψη» ἔλεγε ὁ ἅγιος Γέροντας Πορφύριος «καί σέ ὅλα αὐτά πού τά λένε πειρασμικά, σατανικά, ὅπως εἶναι ἡ νωθρότης, ἡ ἀκηδία, ἡ τεμπελιά, πού μαζί μ’ αὐτά εἶναι τόσα ἄλλα ψυχολογικά, δηλαδή πειρασμικά πράγματα, εἶναι ὅτι ἔχεις μεγάλον ἐγωισμό μέσα σου». 

Βλέπετε; Νά ἡ αἰτία γιά τά λεγόμενα ψυχολογικά: Ὁ μεγάλος ἐγωισμός. Προκαλεῖ μάλιστα ἐντύπωση πού ὁ ἅγιος ἀποκαλεῖ καί τά ψυχολογικά, πειρασμικά, δηλαδή δαιμονικά. 

Σήμερα ἀκούγεται φυσιολογικό νά ἔχεις καί λίγη κατάθλιψη καί λίγο ἄγχος. Ἀπό ποῦ κι ὡς ποῦ εἶναι φυσιολογικό νά ἔχεις ἄγχος; Δηλαδή κάναμε καί τό δαιμονικό, φυσιολογικό. 

Ὅλα λοιπόν, λέει ὁ ἅγιος Πορφύριος, αὐτά πού ἐγκολπώνεται ὁ ἄνθρωπος μέ τήν ἐλεύθερη θέλησή του καί μετά ὁδηγεῖται στά ψυχολογικά, εἶναι οὑσιαστικά δαιμονικές ἐνέργειες, οἱ ὁποῖες ὅμως δέν ἐνεργοῦν αὐθαίρετα καί ἀνεξέλεγκτα καί καταναγκαστικά στόν ἄνθρωπο. Τίς θέλει καί ὁ ἄνθρωπος καί τίς ἐγκολπώνεται αὐτές τίς δαιμονικές ἐνέργειες. 

Πῶς γίνεται αὐτό; Ἁπλούστατα μέ τίς διάφορες ἁμαρτίες πού κάνουμε. Ὅταν πᾶς σέ ἕνα μάγο, σέ μιά μάγισσα, ξέρεις πόσες δαιμονικές ἐνέργειες ἐγκολπώνεσαι; Γιατί ὁ μάγος καί ἡ μάγισσα εἶναι καθέδρα τοῦ σατανᾶ. Ὅταν θά πᾶς λοιπόν ἐκεῖ θά γεμίσεις μέ Ἅγιο Πνεῦμα; Μέ πονηρό πνεῦμα θά γεμίσεις. 

Καί τό πονηρό πνεῦμα εἶναι πονηρό! Δέν θά σοῦ δείξει ἀμέσως τήν κακία του. Μπορεῖ νά νιώσεις καί λίγο καλά καί νά νομίσεις ὅτι σέ ὠφέλεισε κιόλας καί μετά θά ἔρθουν οἱ φοβερές συνέπειες.

3.Temelia vieții duhovnicesi, Pr. Savva Aghioritul, Τό θεμέλιο τῆς πνευμ...

Ποἶον εἶναι τό κέρδος τῆς αὐτομεμψίας, (Εὐεργετινός τόμ. Α΄- ὑπόθ. ΜΣτ΄), 21-9-2018, Αρχιμ. Σάββα Αγιορείτου

Ποἶον εἶναι τό κέρδος τῆς αὐτομεμψίας, (Εὐεργετινός τόμ. Α΄- ὑπόθ. ΜΣτ΄), 21-9-2018, Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου

π. Σάββας Ἁγιορείτης - Πῶς ξεχωρίζουμε τό κόμπλεξ κατωτερότητας ἀπό τήν ἀληθινή ταπεινοφροσύνη

 

Τό δεύτερο σκέλος πού εἴπατε, πῶς ξεχωρίζουμε τό κόμπλεξ κατωτερότητας ἀπό τήν ἀληθινή ταπεινοφροσύνη. Εἶναι πολύ ἁπλό, τό κόμπλεξ κατωτερότητας εἶναι ὑπερηφάνεια. Κρυμμένη ὑπερηφάνεια εἶναι. 

Αὐτός πού ἔχει κόμπλεξ κατωτερότητας, ἔχει κατάθλιψη. Αὐτό εἶναι τό κόμπλεξ κατωτερότητας. Ἔχει τήν ἰδέα ὅτι εἶναι καλός, ἀλλά δέν τό ἀναγνωρίζουν οἱ ἄλλοι. Δέν ἀναγνωρίζουν τήν καλοσύνη του, τήν ἐξυπνάδα του, τή σπουδαιότητά του καί παθαίνει κατάθλιψη.

Ὁ πραγματικά ταπεινόφρων δέν φρονεῖ ὅτι εἶναι καλός ἤ ὅτι ἀξίζει ἤ ὅτι δέν ἀναγνωρίζουν οἱ ἄλλοι τήν μεγάλη του ἀξία, ἀλλά φρονεῖ ἀκριβῶς ὅτι δέν ἀξίζει τίποτα καί αὐτός ποτέ δέν ἔχει κόμπλεξ. Ὅ,τι κι ἄν ἀκούσει, λέει καί λίγα μοῦ λένε, χειρότερα ἔπρεπε νά μοῦ ποῦνε, γιατί δέν ἀξίζω τίποτα, εἶμαι χειρότερος ἀπ’ τό χῶμα.

Τό χῶμα δέν τό βάζει κανείς στό κεφάλι του, τό πατάει. Ὁπότε καλά κάνουν καί μένα καί μέ πατᾶνε. Ἔτσι λειτουργεῖ ὁ ταπεινόφρων. Ὁ ἄλλος πού ἔχει κόμπλεξ μέ τό παραμικρό πού θά ἀκούσει παθαίνει κατάθλιψη. «Δέν μ’ ἀγαπάει κανένας, δέν νοιάζεται κανένας..», ὅλο τέτοια ἀκοῦς ἀπό αὐτούς τούς ἀνθρώπους τούς καταθλιπτικούς. Ἐσύ νοιάστηκες ποτέ γιά κανέναν; Νά τόν ρωτήσουμε… Ποτέ δέν σκέφτηκε τούς ἄλλους. Εἶναι ὁ ἐγωιστής. Αὐτός παθαίνει κόμπλεξ κατωτερότητας.

THE DISOBEDIENCE OF THE FIRST-CREATED AND THE INCARNATION OF OUR LORD JESUS CHRIST

ΤΗΕ ROLE OF THE ORTHODOX CHURCH

previous:http://hristospanagia3.blogspot.com/2018/09/the-breath-of-life-holy-spirit.html

The first Church is the Holy Trinity; it is God Himself, Who is One, but, at the same time, also three separate Persons, discernible from one another.

Exactly there, right into this very first Church had God put Adam and Eve. This is how much He loved us! However, from the very moment we disobeyed against God, the Holy Spirit went away; we lost It. From that moment on we lost our communion with God, our communion with the Holy Trinity, and we got out of this First Church.

Nevertheless, God did not abandon us in our solitude. He did send His Son, in order to connect us with Himself again. This is the reason why God became man:

94. Τά χαρακτηριστικά τοῦ ταπεινοῦ ἀνθρώπου Στ΄, (Εὐεργετινός τόμ. Α΄- ὑπόθ. ΜΕ΄), 21-9-2018, Αρχιμ. Σάββα Αγιορείτου

94. Τά χαρακτηριστικά τοῦ ταπεινοῦ ἀνθρώπου Στ΄, (Εὐεργετινός τόμ. Α΄- ὑπόθ. ΜΕ΄), 21-9-2018, Αρχιμ. Σάββα Αγιορειτου

6.Toată nădejdea în Dumnezeu, Pr. Savva Aghioritul, Ἡ τέλεια ἐλπίδα στό Θεό, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου

6.Toată nădejdea în Dumnezeu, Pr. Savva Aghioritul, Ἡ τέλεια ἐλπίδα στό Θεό, Ἀρχιμ. Σάββα Ἁγιορείτου, www.hristospanagia.gr, http://hristospanagia3.blogspot.gr

Kατάθλιψη: Ἡ Ἀπουσία Του ἀπό τή ζωή μας ...

  Όποιος αδερφός νομίζει ότι νίκησε το τέρας που λέγεται κατάθλιψη χωρίς τον Χριστό να γνωρίζει ότι πλανάται. Το θηρίο κοιμάται και θα ξυπνήσει και πάλι με άσχημα αποτελέσματα.

Με το να αλυσοδέσεις το θηρίο σε ένα κελί δεν σημαίνει ότι το κέρδισες. Το πρόβλημα υπάρχει, απλά έχεις κερδίσει λίγο χρόνο. Το θηρίο βρυχάται και θα επανέλθει στην πρώτη στιγμή αδυναμίας. Η κατάθλιψη είναι : Το κενό από την απουσία Του, όπου η σιωπή ειναι κραυγή.

Η Ορθόδοξη θεραπευτική, μέσα από την μετάνοια και την σχέση με τον Χριστό, θα εξημερώσει το θηρίο, θα το ελευθερώσει και πλέον στον χώρο αυτό μπορείς να φυτέψεις λουλούδια (αρετές).

Η κατάθλιψη είναι ένα πάθος από το οποίο η ψυχή πρέπει να απαλλαγεί. Αυτό το πάθος οι νηπτικοί πατέρες το ονόμαζαν «ακηδία». Κατά τον Μητροπολίτη Ναυπάκτου και Αγίου Βλασίου κ. Ιερόθεο, «Ἡ ἀκηδία, πού εἶναι ἕνας μεγάλος δαίμων, παραλύει τόσο τό σῶμα ὅσο καί την πνευματική ζωή» (σ. 187).

THE BREATH OF LIFE: THE HOLY SPIRIT

ΤΗΕ ROLE OF THE ORTHODOX CHURCH

previous:http://hristospanagia3.blogspot.com/2018/09/when-does-our-nous-operate-properly.html

The First-Created acquired the Holy Spirit from the moment they received the "breath" of God. I am sure you remember from the Old Testament, where it says that God breathed into their faces "breath of Life".

WHEN DOES OUR NOUS OPERATE PROPERLY?

ΤΗΕ ROLE OF THE ORTHODOX CHURCH

previous:http://hristospanagia3.blogspot.com/2018/09/the-purpose-of-church-is-healing-of-our.html

Proper functioning of our nous is when we are in communion with God, praying, “staring” at Him. Functioning this way, our nous has Light, receives the Light of God...

The Light we lost when we (Adam & Eve) disobeyed, we can regain, by the grace of God, by living a proper spiritual life within the Orthodox Church, in repentance, in ceaseless prayer, ascetically and participating in Her Mysteries (Sacraments).

89. Τά χαρακτηριστικά τοῦ ταπεινοῦ ἀνθρώπου Α΄ μέρος, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, 8-9-2018

89. Τά χαρακτηριστικά τοῦ ταπεινοῦ ἀνθρώπου Α΄ μέρος, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, Εὐεργετινὸς , Τόμος Α΄, Ὑπόθεση ΛΓ΄, 8-9-2018, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης,
http://hristospanagia3.blogspot.gr

- THE HEALING OF THE HUMAN SOUL DARKENING OF THE IMAGE OF GOD IN MAN

THE ROLE OF THE CHURCH

By the Grace of God, let us say a few words about the Church, Orthodoxy, and about what the role of the Church is.

It is wisely said that the role of the Church is to heal us, to make us spiritually healthy. Our Holy (Orthodox) Fathers say that the first disobedience of man (Adam), ever practiced against God, resulted in the loss of communion with Him. What happened that particular moment is what we call "darkening of the image of God in man".

As we all know, the image of Christ is imprinted in our soul.

88. Ἡ ταπεινοφροσύνη εἶναι τελείως ἀκατανίκητη, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, 25-8-2018

88. Ἡ ταπεινοφροσύνη εἶναι τελείως ἀκατανίκητη, Ἀρχιμ. Σάββας Ἁγιορείτης, Εὐεργετινὸς , Τόμος Α΄, Ὑπόθεση ΜΔ΄, 25-8-2018, Ἱ.Μ. Ἁγίας Τριάδος Ἐδέσσης, http://www.HristosPanagia.gr, http://hristospanagia3.blogspot.gr